Mrs. Hemmings

4

Liz's POV

3 Μέρες Νωρίτερα

Κοιτάω το ρολόι. Σε 10 λεπτά το φαγητό θα είναι έτοιμο. Καλύτερα να τελειώσω με το καθάρισμα. 

Δεν προλαβαίνω καλά καλά να πάρω την σκούπα στα χέρια μου και το κινητό μου χτυπάει. Δεν αναγνωρίζω τον αριθμό, αλλά το σηκώνω.

"Παρακαλώ?"λέω πρώτη

"Γεια σας κυρία Hemmings"ακούω μια κοπέλα να μιλάει διστακτικά. Αναγνωρίζω την φωνή. Είναι η Rose. Νόμιζα πως είχαν χωρίσει με τον Luke.

"Rose, εσύ είσαι?"

"Ναι...εγώ είμαι"

"Νόμιζα πως είχατε χωρίσει με τον Luke. Συνέβη κάτι?"

"Όχι, όχι.."διστάζει για λίγο αλλά συνεχίζει: "Μάλλον....κάτι συμβαίνει... Θέλω την κατανόηση και τη βοήθειά σας"

"Αν μπορώ να σε βοηθήσω ευχαρίστως."

"Λοιπόν, με τον Luke χωρίσαμε επειδή δεν με άκουγε..."

"Μου το είπε. Νομίζω πως είχες δίκιο. Κοιτούσε μόνο το εαυτό του."

"Δεν ήταν ο μόνος λόγος... Εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ συναισθηματικά ασταθής. Βασικά ήμουν έγκυος."μια ανάσα βγήκε με υπερβολικό θόρυβο από τον λαιμό μου. 

"Τι?"

"Ναι... Έπρεπε να είχα μείνει..."τώρα πια κλαίει. "Αλλά δεν μπορούσα..."

"Μην κλαις κορίτσι μου... Ότι έγινε έγινε... Πες μου για το μωρό"προσπαθώ να αλλάξω θέμα 

"Λοιπόν, τώρα είναι 4 μηνών. Την λένε Stella, έχει τα μάτια του Luke και την όρεξή του"γελάει "...και είναι πολύ έξυπνη."

"Πρέπει να πας να του το πεις."την συμβουλεύω

"Αποφάσισα να του δώσω την απόλυτη επιμέλεια."δηλώνει

"Γιατί?"ξαφνιάζομαι. 

"Φοβάμαι πως θα την πληγώσω. Πως θα τη χτυπήσω."

"Δεν θα το κάνεις. Δεν νομίζω πως μπορείς. Το να την αφήσεις με τον Luke, δεν είναι σωστό..."

"Δεν θέλω να είμαι μακριά από κανέναν απ' τους δυο τους. Αλλά....αλλά έχω επιλόχειο κατάθλιψη."

"Λόγω όσων έγιναν, έτσι?"

"Μάλλον"

"Εγώ σε τι μπορώ να βοηθήσω?"

"Όχι εμένα. Τον Luke με την μικρή. Αυτοί σας χρειάζονται."

"Εντάξει"

"Σε τρεις μέρες θα την αφήσω στην πόρτα του."

"Θα είμαι εκεί"

"Ευχαριστώ πολύ..."

Κλείνουμε αλλά εγώ απομένω να κοιτάζω το κινητό με κενό βλέμμα. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρεις μέρες μετά, είμαι στο Los Angeles αποφασισμένη να βοηθήσω τον γιο μου να πάρει την σωστή απόφαση. Θα προσποιηθώ πως δεν γνωρίζω για το μωρό, αλλά μόνο ότι η Rose μου ζήτησε να τον βοηθήσω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

"Ρε μαμά, σε έχω πάρει 20 φορές! Που είσαι? Έχω μείνει μόνος με ένα μωρό που κλαίει και δεν ξέρω τι να κάνω! Και ούτε η Grace απαντάει! Σε παρακαλώ πάρε με!"ακούω τον Luke απελπισμένο στον τηλεφωνητή. 

"Μάλλον θα πρέπει να τον βοηθήσουμε"λέει η Grace.

Τους έχω μαζέψει όλους στο διαμέρισμά της και τους έχω πείσει να μην βοηθήσουν τον Luke. Μόνο έτσι θα καταλάβει πως την χρειάζεται αυτήν την μικρούλα. 

"Όχι!"αναφωνώ "Πρέπει να μάθει τι σημαίνει ευθύνη. Μόνο έτσι θα μεγαλώσει."

"Συμφωνώ!"φωνάζει ο Michael. 

"Αν σπάσεις το Playstation του αδελφού μου, δεν θα καταφέρω να σε σώσω..."του λέει η Grace, μέσα από την αγκαλιά του Ashton και όλοι γελάμε. Τουλάχιστον, αυτή η νύχτα θα περάσει ευχάριστα...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*Επιλόχειος Κατάθλιψη: Μετά τη γέννα πολλές γυναίκες παθαίνουν αυτό το είδος κατάθλιψης λόγω διαφόρων γεγονότων στη ζωή τους. Οι μητέρες που υποφέρουν από επιλόχειο κατάθλιψη δεν προξενούν σκόπιμα κακό στα παιδιά τους ή και στον εαυτό τους, παρότι στις περισσότερες από αυτές περνούν τέτοιες σκέψεις.  Τα συμπτώματα της επιλόχειου κατάθλιψης είναι η «πεσμένη» διάθεση κατά τη διάρκεια όλης της μέρας, η αδυναμία της μητέρας να ικανοποιηθεί με οτιδήποτε, η απώλεια του ενδιαφέροντος για τον εαυτό της και το μωρό της, η συχνή διάθεσή της να κλαίει, ο εκνευρισμός, τα συναισθήματα ενοχής, απόρριψης ή ανεπάρκειας, η αδυναμία συγκέντρωσης, η μειωμένη ενεργητικότητα, οι διαταραχές στον ύπνο, η αυξημένη ή η μειωμένη όρεξη για φαγητό, οι σκέψεις να κάνει κακό στον εαυτό της ή στο μωρό της.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

1ον όσα λέω για την επιλόχειο κατάθλιψη ισχύουν. 

2ον θα ήθελα να ευχαριστήσω την gewrgia_krts1 που για κάποιο περίεργο λόγο διαβάζει αυτή την ιστορία και κάνει like. Επίσης την ευχαριστώ που με ανέχεται δίπλα της όλη τη μέρα στο σχολείο και με ακούει να μιλάω ασταμάτητα για τους 5SOS.