Lagaslas ng tubig sa tabing batisan
Ang tanging maririnig o mauulinigan
Malayo ang tanaw sa mataas na kalawakan
Habang ibinubulong ang laman ng kalooban
Naroon at nakahimlay sa malaking batuhan
Habang ninanamnam ang hanging amihan
Binabalikan ang mga ala-alang nagdaan
Na minsan nagdulot rin ng saya't kaligayahan
Sino ang pwedeng sisihin sa naging kaganapan
Sino ang maaaring umunawa sa abang kalagayan
Bakit tila ipinagkakait ang hangad na kaligayahan
Ito ba ay maituturing na isang kalabisan o kasalanan
Minsang nagmahal ng buong katotohanan
Inialay ang lahat-lahat maging ang kalooban
Hinamak ang lahat para lamang mapatunayan
Na nagmahal ng lubusan na walang alinlangan
Isang payak na pangarap ang nais na abutin
Isang simpleng buhay basta't ikaw ang kapiling
Mga pagsubok ng buhay ay sabay na haharapin
Taglay ang matibay na pag-asa at taos na panalangin
Subalit kay agang nagwakas nalasap na kaligayahan
Wala namang matandaan na may nagawang kasalanan
Simpleng pagmamahal lamang ang inaring puhunan
Subalit sa huli rin pala ay pagluha ang kahihinatnan
Bakit di magawa na ikaw ay kalimutan
Habang kalooban ay tunay na nahihirapan
Di mawaglit ang mga ligayang pinagsaluhan
Narito't palaging nabubuhay sa abang isipan
Sana'y di nalang tinanggap inalay na pagsinta
Sana'y binaliwala na lamang ang bawat salita
Masaktan man ng bahagya ay agad ring mawawala
Kaysa naman ngayon na pagdurusa ang abang napala
Humihingi ng pang-unawa at tanging pagdamay
Sa sinomang maaaring tumulong o makiramay
Mabura ang lahat ng mga ala-alang kumakaway
Maturuan lumimot sa daigdig ng mga buhay
Sa Tulang: " Turuang Lumimot"
Ni: Aspog
Disyembre 23, 2013
BINABASA MO ANG
Pusong Namamaalam
PoetrySalamat sa lahat ng tumatangkilik sa aking mga tulang kathang-isip. Isang kaparaanan ito upang mailahad ang bawat nilalaman ng puso't kalooban, malungkot man ito o masaya ang mahalaga ay manatiling totoo sa sarili at makapag-bigay aliw sa mga bumaba...
