Karanlık Gece

-Bölüm 7-

Kendimi odama kapatmış sessizce ağlıyordum. Annem kapıda bana sesleniyor ona gitmesi için bağırıyordum. Bunu bana nasıl yapabilirdi.. babamın öldüğünü benden nasıl saklardı. Yıllar sonra babam dediğim adamın gerçek babam olmadığını öğrenmiştim. Canım çok yanıyordu.. meğerse ben geldiğimde bütün bu tartışmanın sebebi babamın yani sözde babamın bana gerçekleri anlatmak istemesiymiş.. "Amay tatlım aç kapıyı lütfen seninle konuşmak istiyorum" yerimden hızlıca kalktım ve kapıyı sertçe açtım.. "Sen benimle ne konuşmak isteyebilirsin ki anne! Bunca yıl benden babamın öldüğünü neden sakladığını mi anlatacaksın ? Bana gerçekleri niçin söylemedin ? Sen beni kandırdın kandırdın !!" Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Aslında babamın başka biri olduğunu ve onun ölmüş olduğunu bilmek bana çok acı veriyordu.. "daha çok küçüktün bunu sana söyleyemezdim Amay yapamadım"
-"Anne ben 19 yaşındayım bana herşeyi anlatman için pek küçük sayılmam ! Bu adamla neden evlendin kocasız kalmamak için mi ?!" Bu lafımdan sonra annem bana bir tokat atmıştı. Yüzüme aldığım bu soğuk darbe beni sarsmıştı. Çok yanıyordu.. "laflarına dikkat et şu an acı çektiğini biliyorum ama ben senin annenim! Onunla evlendim çünkü babasız büyümeni istemedim!"
-"Keşke sende olmasaydın hem babasız hem annesiz büyürdüm" deyip sertçe kapıyı annemin yüzüne kapattım.. kendimi yatağa bıraktığımda canım çok yanıyordu. Anneme belkide istemeden kötü laflar etmiştim.. ama bana bunu yapmamalıydı.! Dean,onu görmek istiyordum. Beni çok sinirlendirmiş olsa bile şu an beni en iyi o anlardı.. yatağımdan kalktım üstüme deri ceketimi giydim ve odadan çıktım. Merdivenlerden aşağıya inerken konuştuklarını duydum, tek kelime etmeden kapıya ilerledim. "Amay nereye gidiyorsun?"
-"Biraz yürüyeceğim" dedim ve kapıyı çarpıp çıktım. Dean ın evinin olduğu o karanlık ıssız sokağa varmıştım. Evin ışıkları yanıyordu. Beni balkonda farkeden Dean aşağı inmiş ve kapıyı açmıştı..
-"Amay bu saatte burda ne işin var?"
-"Biraz konuşmaya ihtiyacım var lütfen girebilir miyim" içeri girdim ve hiç bişey söylemeden merdivenlerden balkona doğru çıktım. Az sonra elinde bir battaniye ile balkona geldi. "Bunu üzerine al üşüme. İyi misin Amay?"
-"Benim babam ölmüş Dean"
-"Ne ! Nasıl yani ?"
-"gerçek babam yıllar önce ben küçükken ölmüş. Annem bana onun öldüğünü söyleyememiş. Şimdi babam sandığım adamla evlenmiş beni babasız bırakmamak için.." Bunları anlatırken göz yaşlarıma hakim olamıyordum. Dean bir anda bana yaklaştı ve başımı omzuna götürdü.. omzunda ağlayıp konuşuyordum.. "inanabiliyor musun Dean bunu benden saklamış. Yıllarca babam var diye bilirken şimdi öldüğünü öğreniyorum.."
-"eminim annen sana bunu söylemek için çok düşünmüştür Amay ama yapamamıştır. Bunu söylemek öyle kolay değil ki.. Umarım ona bağırıp çağırmamışsındır"
-"bağırdım. Üstelik ona keşke sende olmasaydın dedim.."
-"ahh Amay lütfen git ve annenle konuş o böyle olmasını istememiştir.."
-"şimdi değil Dean şu an çok öfkeli ve üzgünüm."
-"sıcak birşeyler içmek ister misin ?"
-"Evet olur. Aaa şey lavabo ne tarafta?"
-"Aşağıda soldan ilk kapı" gidip biraz elimi yüzümü yıkadım. Merdivenlerden yukarı çıkarken duvarda asılı bir fotoğraf gördüm. Tanrım bu çok tatlı çok sevimli bir bebek! Fotoğrafı elime alıp Dean ın yanına gittim balkonda beni bekliyordu.
-"Bu senin için nane limon"
-"Bu sen misin ??"
-"aaa şey evet" yüzü kızarmış bir şekilde gülümsedi.
-"tanrım.. Dean çok tatlısın başka fotoğrafların var mı?"
-"o tek fotoğrafım bu yüzden benim için çok önemli" şu tatlılığa bak diyerek çayımı yudumluyordum Dean ise bana bakıp gülümsüyordu. Biraz sonra üzerimde bir ağırlık hissettim. "Sanırım yüzümü yıkasam iyi olacak" merdivenlerden inerken başım dönmeye başladı biraz rahatlamak için koltuğa oturdum. Biraz daha rahatlamak isterken uyuyakalmışım.. az sonra Dean ın sesini duyar gibi oldum. "Amay annen arıyor neredesin? Ah tanrım uyumuşsun.." gelip beni kollarına almış yukarı taşıyordu. "Dean annemle konuşmam lazım"
-"Tamam önce seni bırakayım konuşursun" beni odasına geçirip yatağın üzerine bırakmıştı. Of hadi ama bu odanında duvarları siyahtı.. "Dean bu gece burda kalsam senin için bir sıkıntı olur mu ? Eve gitmeyi hiç istemiyorum.."
-"eee şey aa tabi olabilir" bakışlarından aslında kalmamı istemediğini anlamıştım ama bunu düşünecek durumda değildim. Anneme bu gece arkadaşım Alis in yanında kalacağımı söyleyerek telefonu kapatmıştım hemen Alis e mesaj atıp durumu anlattım. Nerede olduğumu sorduğunda ise cevap vermemiştim.. "Dean burda kalmamı istemiyorsan gidebilirim"
-"Hayır tabiki asla öyle değil. Öf yani biliyorsun işte etrafımda olanlara zarar verdiğimi düşünüyorum bu yüzden tedirgin oldum"
-"Sen bana zarar vermiyorsun şu an çok iyi geliyorsun" gülümsedi..
-"ışıkları kapatayım mı ?"
-"Hayır zaten duvarlari siyah bir odanın içinde karanlıkla yalnız başıma kalamam.." dudağımı  ısırarak bir bakış attım ve o tabiki bana güldü.. "öyleyse sana iyi geceler.."
-"Sen ne yapacaksın?"
-"biraz balkonda oturup daha sonra uyuyacağım"
-"Peki iyi geceler"

Bir anda içeriden gelen yüksek bir sesle uyandım. Dean bağırıyordu.. yataktan aceleyle kalkıp kapıyı açtım koridorun sonuna yürüdüm ve onu gördüm. Dean ın eşi yine o gelmişti.. "Bella sen beni anlamıyorsun sana buraya gelmemeni söyledim hemde kaç defa.."
-"oyun oynamıyoruz Dean önemli bilgiler öğrendim seni aradım ama açmadın ! Kalkıp gelmek zorunda kaldım"
-"Yine neler öğrendin ?"
-"nedir senin bu tavrın ?!!"
-"uzatma Bella konuş"
-"Eski ortaklar en büyük patronları hakkında biraz bilgi öğrendim"
-"Ha birde büyük patronları mı varmış"
-"Evet"
-"ee devam et"
-"Adam ortalıkta hiç görünmüyor geceleri işe gelip sabaha kadar toplantı yapıyormuş. Bazen ofise hiç gitmiyor,gitmediğinin ertesi günü sabah uğrayıp daha sonra çıkıyormuş"
-"İyi güzel şeyler öğrenmişsin ama bu adam hakkında daha çok bilgi edinmeliyiz. Sosyal hayatı,ailesi bunları da göz önünde bulundurursak iyi olur"
-"biraz ilgilenmeye ne dersin ?"
-"yapacak önemli işlerim var bir sonraki gün yanına gelirim detaylı konuşuruz"
-"şu önemli işlerinin saçma sapan insanlarla dolu olduğunu biliyorum"
-"Ne yaptığım seni ilgilendirmez artık gidebilirsin" merdivenlere doğru yürüyen kadın beni görmemeliydi sessiz adımlarla odaya koştum. Onun gidişini bekledim ve odadan çıktım. "Dean neler oluyor"
-"Amay sen uyumuyor muydun?"
-"sesinize uyandım"
-"Bella buradaydı" ismini bilmiyormuş gibi sordum..
-"Bella kim?"
-"eşim"
-"Ha anladım. Ben artık gitsem iyi olur" arkamı döndüm ve odaya dönüp eşyalarımı almak için adım attım beni kolumdan tutup kendine doğru çevirdi ve çekti.. Ah şu kolumun çektiği.. her neyse konumuz şu an da kolum değildi. Ahh tanrım gözleri çok güzeldi ve bana öyle güzel bakıyorlardı ki. Gözlerinin içine girip öpmek istedim..
-"Amay saçmalama saat gecenin bir yarısı nereye gidiyorsun seni asla bırakmam"
-"o zaman artık bana herşeyi anlat"
-"Peki tamam"

Herşeyi öğrenmek için sabırsızlanıyordum. Ama en garip olanı kendime geldiğimde Dean ın evinde kaldığımı farketmemdi.. Dean la bir gece öyle mi oo bu çok değişik..