Αγάπη δίχως όριο!

4. Αγκαλιά!

"Τα μάτια σου είναι το πιο όμορφα που έχω δει. Το άρωμά σου και τα χείλη σου είναι πειρασμός. Θέλω να γευτώ κάθε σημείο του κορμιού σου." Της έλεγε ψιθυριστά στο αυτί." Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Η εικόνα σου είναι καρφωμένη στο μυαλό μου και ειδικά αυτή με το υπέροχο γαλάζιο νυχτικό σου." Συνέχισε να της λέει με τον ίδιον τρόπο.

Είχε έρθει τόσο κοντά της και τα όσα έλεγε τα εννοούσε βαθιά. Τα χείλη του περνούσαν ξυστά από τα δικά της, αλλά δεν τολμούσε να τα αγγίξει. Τον κρατούσε κάτι πίσω και έτσι βρήκε την δύναμη να μην υποκύψει στον πειρασμό και την θέα που αντίκριζαν τα μάτια του και απομακρύνθηκε.

"Ότι χρειαστείς μπορείς να μου το ζητήσεις θα κοιμηθώ απόψε στον καναπέ."

"Με συγχωρείς για απόψε, καλύτερα να κοιμηθώ εγώ στον καναπέ. Σε έχω ξεβολέψει από το κρεβάτι σου."

"Αυτό να μην το ξανά πεις. Είσαι τραυματισμένη και δεν θα επιτρέψω να κοιμηθείς στον καναπέ. Καληνύχτα και όπως σου είπα ότι χρειαστείς μου το ζητάς." Της είπε και της έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι.

"Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό Χρήστο." Του είπε και του χαμογέλασε γλυκά.

Εκείνος ξάπλωσε στον καναπέ για να κοιμηθεί και προσπαθούσε να κλείσει τα μάτια του και να αδειάσει το μυαλό του.

Όμως το μόνο που σκεφτόταν ήταν τα χείλη της και το σώμα της. Κάθε φορά ήθελε να την αγγίξει και να την πάρει αγκαλιά. Πήγαινε και την έβλεπε που κοιμόταν.

Την τελευταία φορα την πλησίασε όλο και πιο πολύ και με το χέρι του άρχιζε να χαϊδεύει τα μαλλιά της.

Εκείνη ανοίξει πολύ απαλά τα μάτια της και τον είδε που την χάιδευε τρυφερά και της χαμογελούσε.

"Χρήστο..." Του είπε εκείνη κάπως νυσταγμένη και του κράτησε το χέρι με το δικό της.

"Συγνώμη που σε ξύπνησα. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ κοντά σου. Δεν ξέρω γιατί ήθελα να σε νιώσω δίπλα μου. " Της είπε και σηκώθηκε για να φύγει.

Εκείνη ανασηκώθηκε και τον σταμάτησε από το χέρι του. "Σε παρακαλω μην φύγεις Χρήστο μείνε δίπλα μου." Του είπε με γλυκά μάτια αλλά και αισθησιακό βλέμμα.

Εκείνος δεν μπορούσε να της αντισταθεί και ξάπλωσε δίπλα της, στον χώρο που του έκανε αυτή.

"Δεν χρειάζεται να κοιμηθείς στον καναπέ για μένα. Μείνε εδώ έτσι και αλλιώς ..." Του είπε και πριν ολοκληρώσει την κουβέντα της αυτός την πήρε αγκαλιά.

"Θέλω να σε πάρω αγκαλιά όλο το βράδυ  και να αγγίζω το δέρμα σου." Της είπε ενώ την κράταγε στην αγκαλιά του και την χάιδευε.

Είχαν αποκοιμηθεί και οι δύο αγκαλιά μέχρι το πρωί. Εκείνος άνοιξε τα μάτια του και την είδε δίπλα του να κοιμάται σαν άγγελος.

Της έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι και σηκώθηκε αμέσως. Εκείνη μόλις ξύπνησε άρχισε να τον ψάχνει πρώτα με το χέρι της. Άνοιξε τα μάτια της και διαπίστωσε πως είχε σηκωθεί από το κρεβάτι.

"Καλημέρα ομορφούλα." Της είπε και της έδωσε ένα μικρό φιλί στο μάγουλο."

"Καλημέρα Χρήστο. Τι έχεις κάνει εδώ;" του είπε επειδή άφησε στο κρεβάτι έναν δίσκο με το πρωινό τους.

"Σου έφτιαξα καφέ, αλλά δεν ξέρω πως το προτιμάς και τον έφτιαξα ίδιο με τον δικό μου."

"Είναι υπέροχος ειλικρινά." Του είπε εκείνη αφού ήπιε μια γουλιά από την κούπα. "Δεν χρειαζόταν να φτιάξεις όλα αυτά."

"Μα δεν με κούρασε. Ήθελα να το κάνω. Πως κοιμήθηκες απόψε."

"Πολύ καλά σε ευχαριστώ. Εσύ;"

"Και εγώ. Και μπορώ να πω ότι ήταν ένα από τα πιο όμορφα μου βράδια." Της είπε και έβαλε το χέρι του στο λαιμό της για να την φιλήσει.

Εκείνη έμεινε ακίνητη  και αμήχανη. Περίμενε και ήθελε τόσο πολύ να γευτεί ένα από τα φιλιά του. Κάθε φορά το άγγιγμα του και η αύρα του την έκαναν να ανατριχιάζει όλο της το σώμα. Όσο εκείνος την πλησίαζε πιο πολύ τόσο και πιο πολύ η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.

Εκείνος ένιωθε την καρδιά του να χτυπά και πάλι μετά από καιρό δυνατά και στους χτύπους του έρωτα. Ήθελε να της κλέψει ένα φιλί για να σιγουρευτεί αν της αρέσει και αυτός.

"Βιολέτα μου αρέσεις πολύ. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα."  Της είπε και την φίλησε.