Αγάπη δίχως όριο!

35. Είμαι δίπλα σου σε όλα!

Η Βιολέτα ξύπνησε μέσα στην νύχτα και διαπίστωσε πως δίπλα της δεν κοιμόταν ο Χρήστος. Σηκώσε το βλέμμα της και τον είδε που στεκόταν σκεπτικός στο μπαλκόνι. Εκείνη σηκώθηκε από το κρεβάτι, πήρε μια ζακέτα για να φορέσει και βγήκε έξω.

Έδωσε ένα φιλί στην πλάτη του Χρήστου και τον πήρε αγκαλιά από πίσω. "Τι κάνεις εδώ Χρήστο;"

"Πόσο μου έλειψε αυτή σου αγκαλιά." Της είπε και γύρισε για να την αντικρίσει. "Δεν είχα καθόλου ύπνου και για να μην σε ξυπνήσω και εσένα σηκώθηκα. Εσύ πρέπει να ξεκουράζεσαι στην κατάστασή σου." Της είπε και την χάιδεψε στο κεφάλι παίρνοντας πίσω από το αυτί λίγο μαλλί.

"Τι σε προβληματίζει αγάπη μου;"

"Δεν με προβληματίζει κάτι απλά σκέφτομαι διάφορα. "

"Είσαι σίγουρος πως δεν έχεις αγχωθεί με το τεστ πατρότητας;"

"Ναι το σκέφτομαι και αυτό. Βιολέτα αν βγει θετικό εσύ τι θα κάνεις; πως θα το πάρεις; θα με αφήσεις;"

"Χρήστο μην βασανίζεσαι με αυτές τις σκέψεις. Πρέπει να ηρεμήσεις. Η Μαρίνα ήταν πριν από εμένα στην ζωή σου και αν το παιδί είναι δικό σου τότε θα το αγαπώ και εγώ πολύ γιατί θα είναι κομμάτι σου. Το θέμα είναι αν εσύ με αφήσεις γιατί μπορεί αυτό το παιδί να σε φέρει πιο κοντά με την μητέρα του."

"Ποτέ. Γιατί δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου. Με έχεις μαγέψει και με έχεις κάνει να σε θέλω σαν τρελός. Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ με ηρεμεί να σε έχω δίπλα μου σε όλα. "

"Χρήστο την έχω ικανή για όλα. Φοβάμαι μήπως αλλάξει τα αποτελέσματα για να σε έχει κοντά της. "

"Ότι και να κάνει μακριά σου δεν μπορεί να με πάρει. " Της είπε και την φίλησε. "Δεν θα αφήσω εγώ κανένα να μας χωρίσει." Της είπε και την φίλησε περπατώντας προς τα μέσα.

Ξάπλωσαν μαζί στο κρεβάτι και εκείνος την φιλούσε στα χείλη της ενώ με το χέρι του την χάιδευε απαλά στην κοιλίτσα της. " Είμαι πολύ ευτυχισμένος χάρη δε σένα μωρό μου." Της είπε ο Χρήστος και την πήρε αγκαλιά.

"Και εγώ είμαι πολύ ευτυχισμένη μαζί σου." Του είπε η Βιολέτα και έκλεισε τα μάτια της για να κοιμηθεί στην αγκαλιά του.

Ο Χρήστος μετά από λίγο αποκοιμήθηκε και αυτός έχοντάς την στην αγκαλιά του. Του κάνει καλό ή επιρροή που του ασκεί η Βιολέτα . Έχοντάς την δίπλα του και κοντά του νιώθει πως έχει την δύναμη να νικήσει τους πάντες και τα πάντα.

Το πρωί , όσο η Βιολέτα κοιμόταν, ο Χρήστος σηκώθηκε για πρωινό. Ήθελε πολύ να συζητήσει με τον πατέρα του ορισμένα πράγματα.

"Καλημέρα Χρήστο. Πως είναι η Βιολέτα;"

"Καλημέρα. Κοιμάται ακόμα και δεν ήθελα να την ξυπνήσω."

"Εχθές το βράδυ με στεναχώρησες όταν μου είπες πως δεν είναι στηρίζω στο θέμα της Μαρίνας και του Ορέστη."

"Μπαμπά έχεις δίκιο και σου ζητάω συγνώμη για αυτό. Όταν την είδα μπροστά μου θόλωσα από το μίσος που με διακατέχει για αυτήν την γυναίκα. "

"Να είσαι έτοιμος για τα αποτελέσματα αυτού του τεστ."

"Αυτό το παιδί δεν είναι δικό μου. Έπαιρνα πάντα προφυλάξεις μαζί της ενώ με την Βιολέτα όχι πάντα. Και στο κάτω κάτω δεν νιώθω τίποτα για αυτό το παιδί , κάτι που να με τραβάει. Και δεν τα λέω αυτά επειδή την μισώ την Μαρίνα. Όσο έχω την Βιολέτα δίπλα μου μπορώ να παλέψω." Του είπε και σηκώθηκε από το τραπέζι.

"Θα πας στην σχολή;"

"Ναι πάω να δώσω πρώτα ένα φιλί στην Βιολέτα και μετά θα φύγω." Του είπε και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του.

Στον διάδρομο συναντήθηκε με την οικονόμο του σπιτιού.

"Κ. Μαρία καλημέρα σας. Θέλω να προσέχετε την Βιολέτα για όσο λείπω και ότι και αν συμβεί να μου τηλεφωνήσετε αμέσως."

"Φυσικά κ. Σταματιάδη." Του είπε και συνέχισε να προχωράει προς το δωμάτιο του.

"Μωρό μου ξύπνησες;" την ρώτησε αφού την είδε ανασηκωμένη στο κρεβάτι.

"Ναι αλλά τόση ώρα ήσουν εδώ και με φιλούσες..... και πότε πρόλαβες να αλλάξεις ρούχα....και..." Έλεγε εκείνη σαστισμένη και μπερδεμένη.

"Βιολέτα τι είναι αυτά που λες;" είπε χωρίς να μπορεί να την καταλάβει.

"Νομίζω πως τα χάνω. Ήσουν εδώ με φόρμες ντυμένος και εγώ ξύπνησα στην αγκαλιά σου. Ήσουν εσύ. Αλήθεια λέω. Δεν το ονειρεύτηκα." Του είπε πανικόβλητη εκείνη με μάτια που έλεγαν την αλήθεια.

"Καλά ηρέμησε Βιολέτα." Της είπε μέχρι που ο Χρήστος άκουσε βήματα από την βεράντα.

Βγήκε έξω και τότε πίστεψε την Βιολέτα. Την άφησε στο σαλόνι με τον πατέρα του και έτρεξε έξω ακόμα πιο θυμωμένος από ποτέ.

"Τι συνέβη Χρήστο;" Του φώναξε ο πατέρας του που τον είδε έτσι για πρώτη φορά τον γιο του.

"Είναι και πάλι εδώ." Του είπε ο Χρήστος αφού επέστρεψε από έξω και δεν τον είχε προλάβει.