Chapter 16

155 15 22
                                    

Jullie hebben mazzel. Mijn lievelings getal is 16 dus dit wordt een extra speciaal hoofdstuk. En een belangrijke A/n aan het einde!

Brooklyn

'Ehm.. ik moet je wat vertellen..'
Zegt hij nerveus. Ik kijk hem vragend aan.

'Nou, vertel..'

'I-ik..' hij kijk naar beneden en mompelt wat. 'Wat zei je? Luke, tis niet dat ik je ga haten hoor.'

'Ik hou van je..'

Mijn ogen worden groot. Duizenden vragen en gedachtes vliegen door mijn hoofd. Ik blijf Luke aanstaren. 'W-wat?'

Luke slikt en kijk naar beneden. 'Laat maar..' mompelt hij zacht.

'L-luke, je bent echt aardig en zo ma-'

'Nee laat maar. Het gaat toch nooit werken.' Hij staat op en loopt stug weg. Ik kijk naar beneden.. Hij is op mij verliefd?

Ik staar wazig voor me uit, terwijl ik alle gedachtes op een rij probeer te zetten. 

'Brooke?'

Ik kijk geschrokken op. Floor kijk me verbaast aan. 'Waar is Luke?' Ik haal mijn schouders op. 'H-hij ging weg..' zeg ik zacht.

'Waarheen?' Weer haal ik mijn schouders op.

Floor komt naast me zitten. Op de plek waar Luke net zat.

Luke die net vertelde dat hij verliefd is op mij..

'Godverdomme Luke! Kom van die wc af! Ik moet ook nog!' Hoor ik Michael roepen.

'Daar is Luke dus' grinnikt Floor. Ik glimlach zwak.

Niet veel later loopt Luke langs ons. Ik kijk hem aan. Hij negeert me.

'Wat is er tussen jullie 2? Het ging net zo goed!'  Weer haal ik mijn schouders op..

Dit word nog een lange dag..

-----

We zijn al een uur in Duitsland.

Luke heeft niks meer tegen me gezegt.. En ik ook niks tegen hem.

We stappen uit de tourbus, die onderweg was naar ons hotel. Een enorm hotel vindt zich in mijn ogen plaats.

'Wow..' hoor ik Floor naast me zeggen.

'Zeg dat wel ja..' Reageert Jason.

'Nou jongens! Kom op, jullie vangen nog vliegen. Jullie spullen staan al binnen. Het is op verdieping 3. Kies de kamers zelf maar' Zegt Rik ineens. Ik knik en loop met de rest naar binnen. Luke loopt helemaal achteraan de groep met Michael te praten.

'Wie als eerste boven is!' Roept Jorden ineens. Meteen komt er een glimlach op mijn gezicht.

Geen seconde later begint iedereen te rennen. Sommige nemen de trap, en sommige de lift.

Ik neem de trap. Ik ren zo snel als ik kan. Er zit niemand voor, of achter me.

Volgensmij sta ik eerste!

Ik zie dat ik op de 3e verdieping aankom en ik open de trap deur. Net op dat moment gaat de lift open.

Luke komt naar buiten gerend.

'Eerste!' Roepen we tegelijk.We lachen allebei een beetje awkward.

Dit is ook zo vreselijk awkward.

Ik merk dat er niemand meer komt. De liftdeuren blijfen gesloten en je hoort niemand op de trap rennen.

'Waar blijven ze nou?' Zucht ik. Luke haalt zijn schouders op.

'L-luister Brooke..' hij klinkt weer onzeker.

'Luke, het is okey' zeg ik snel. Ik geef hem een glimlach. Hij kijkt me verbaast aan.

'Luke, ik vind je ook echt heel erg leuk de laatste tijd, maar het is ook wel heel erg veel allemaal tegelijk.. Ik denk dat ik mijn gevoelens nog moet uitzoeken.' Zeg ik wat nerveuzer dan eerst.

Hij knikt. Ik zet een stap naar voren.

'Volgensmij wou de rest gewoon dat we gingen praten' grinnik ik.  Hij lacht zacht. 'Denk ik ook ja'

Hij kijkt me aan. Zijn prachtige blauwe ogen kijken me aan.

Waarom haatte ik hem ookalweer?

'Luke. Ik weet niet of je er al achter was gekomen.. Maar ik vergeef het je.' Ik glimlach.

'Bedankt Brooke' glimlacht hij. Ik knuffel hem. Hij lijkt eerst van mijn spontane reactie te schrikken, maar al snel knuffelt hij me terug.

Na een tijdje trekken we terug. We kijken elkaar weer in de ogen aan.

Hij buigt zich naar voren.

Ik trek niet terug.

Ik sluit mijn ogen.

En ik voel zijn lippen op de mijne.



A/n

HEEY MENSJES!

Sorry voor het TE lange niet update :((((

MAAR HIER IS IE DAN!

Wel worden de hoofdstukken wat korter..

Ongeveer 400 tot 600 woorden..

Maar hey, of maanden geen updates, of sneller updates, maar wat kortere hoofdstukken?

Ik denk het 2e :)

Maar okay. Dat was het wel.

BYEE XX

OH

XEefje.

Hotel Room •L.r.h•Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu