THE DAY HE BECAME RUTHLESS: The Metaphorical Series #2

TWELVE

Maaga ang isinagawang parade sa school bilang pagsisimula ng Intramurals. Nangunguna sa bawat linya ng mga antas ang mga representative sa Mr. and Ms. Intrams kaya hindi kami magkasama ni Erika. Nasa likod niya kaming mga manlalaro.

"Where is Ms. Saison? She should be here and his escort!"

Matayog na ang sikat ng araw. Bored kong pinapanood ang guro na nasira na ang mukha sa kakahanap sa kanilang muse. Maingay ang mga kaklase ko samantalang wala akong makausap. Hindi ako mabait kapag inaantok at nababanas na rin ako sa panay kong paghikab.

Hindi pa man nagsisimula ay iniisip ko na ang pagtatapos ng parade at didiretso ako sa canteen. Sumusungkit sa ilong ko ang amoy ng putahe sa loob. I should have that fried chicken once this parade ends!

"Tingin ka sa likod." Ang maarte kong kaklase sa likod ang nagsalita. Nag-aabang na ang tenga ko sa kasunod.

"Anong meron?"

"Basta..."

Kumunot ang noo ko habang nakikinig. Sinundan iyon ng halikhik ng mga babaeng kahanay nila. Pinaramdam sa akin ang pag-alon ng crowd sa pag-anod sa akin nito.

"Usog ka rito, bilis! Para diyan siya."

"Hindi naman siya sa akin tatabi!" May nasungkit akong ampalaya sa boses ng isa kong kaklase.

Suki na ng ilong ko ang mamahaling pabango na pagmamay-ari ng bultong tumabi sa akin. Lahat ng antok na namugad sa diwa ko ay tila nagsiliparang mga ibon na takot sa apoy ng kamay'ng kumukulong sa aking mga daliri.

"Dean," I acknowledged.

Saglit siyang ngumiwi habang nagdadampi ng checkered hanky sa sentido at leeg. Medyo basa pa ang sandy brown niyang buhok na kahit saan tumuturo ang dulong hibla.

Kinusot niya lang yata ng tuwalya iyan at hindi na nag-abalang magsuklay.

"Naligaw ka yata, Ortigoza?" ani ng kaklase kong player ng volleyball boys.

"Hindi, ah." Bahagya siyang ngumuso at inikot ang takip ng mineral water. Pinanood ko siyang umiinom.

Naninibago akong makita siya na naka red Intrams t-shirt. The color suits him hot in his tan skin. Hindi mawawala ang itim niyang hikaw, at mula roon pinalaya ko ang sariling bakasin ang nakakatabas na linya ng kanyang panga.

Four to five years from now, that killer jaw could drive more women into madness. Stabbing you straight to your gut with heat and vehemence. At nang gumalaw ito, nagfa-fangirl ang tiyan at dibdib ko sa paghuhurimentado! Not to mention that mole above his jawline.

I've never been in awe of a mole before. Weird how I almost consider it as my new fetish.

"Fifty people," buntong hininga niya habang binabalik ang takip. "Ganoon karaming tao ang pinagtanungan ko sa 'yo. I should shower you with my perfume next time nang maamoy ko kung saan ka sumusuot at mahanap agad kita."

Inabot niya sa akin ang mineral bottle. "Water?"

Kinuha ko ang tubig. "You're not supposed to be here, Dean. Nandoon iyong red team."

Tinanaw ko ang grupo ng mga nakapula at ang class president nilang nagchi-check ng attendance. Humaba ang leeg ni Wilmer na nakatingin dito. I don't understand that look of disappointment nang ito'y umiling.

Hinila ako ng tunog ng zipper nang binuksan ni Dean ang matamlay niyang bag. Nagkapit-bisig ang mga kilay ko pagkakita sa nilabas niyang orange intrams shirt na siyang suot ko ngayon since magkaiba kami ng section. Magkalaban din ang aming team.