Μεθυστική νύχτα!

~ 5. Πρωινό ξύπνημα ~

Εκείνος ξάπλωσε στον καναπέ μα δεν μπορούσε να κοιμηθεί καθόλου. Προσπαθούσε να αδειάσει το μυαλό του και να μην σκέφτεται τίποτα. Να μην σκέφτεται την Χλόη που ήταν στο δωμάτιο του και που αποτελούσε για αυτόν πειρασμό. Αλλά ήταν αδύνατον.

Εκείνη ξύπνησε κατά τις 10:00 το πρωί και μόλις άνοιξε τα μάτια της διαπίστωσε ένα διαφορετικό δωμάτιο από το δικό της. Βρισκόταν σε ένα κρεβάτι μεγαλύτερο από το δικό της, το φόρεμα της ήταν κρεμασμένο στην καρέκλα και εκείνη φορούσε μια αντρική μπλούζα.

Πρώτη φορά ξύπναγε σε ένα άγνωστο σπίτι. Το μυαλό της άρχισε να γυρίζει από την χθεσινή κρεπάλη και το κεφάλι της άρχισε να πονάει. Σηκώθηκε και έβαλε το φόρεμά της.

Μόλις ετοιμάστηκε βγήκε από το δωμάτιο και είδε τον Άρη που καθόταν στον καναπέ και έπινε καφέ.

"Καλημέρα, θέλεις καφέ;" την ρώτησε μόλις άκουσε την πόρτα πίσω του να ανοίγει.

"Καλημέρα. Όχι δεν θέλω καφέ σε ευχαριστώ. Πονάει τόσο πολύ το κεφάλι μου. Δεν θυμάμαι τίποτα από εχθές το βράδυ."

"Σου είπα να μην πιεις άλλο και εσύ μου έβαλες τις φωνές. Σε έφερα εδώ γιατί δεν μπορούσες να θυμιθείς που μένεις. Είπα στην Αλίνα πώς θα σε γύρναγα εγώ στο σπίτι."

"Συγνώμη πραγματικά. Δεν έχω συνηθίσει και ούτε ξανά πιει τόσο που να μην ξέρω τι μου γίνεται." Του είπε εκείνη και ξάπλωσε πίσω στην πλάτη του καναπέ. "Άρη θέλω να σε ρωτήσω κάτι;"

"Τι πράγμα Χλόη;"

"Έγινε κάτι μεταξύ μας; εννοώ που όταν ξύπνησα δεν φορούσα τα ρούχα μου." Του είπε εκείνη μέσα στην ανησυχία της για την απάντηση που θα πάρει.

"Όχι δεν έγινε τίποτα. Σου έβγαλα το φόρεμα μόνο και μόνο για να είσαι πιο άνετη.  Αν γινόταν θα σου ήταν αξέχαστο." Της είπε αυτός χαμογελώντας.

"Εγώ φταίω που σε παίρνω και στα σοβαρά ώρες ώρες." Του είπε εκείνη θυμωμένη  και σηκώθηκε από τον καναπέ.

Αμέσως σηκώθηκε και αυτός και την τράβηξε από το μπράτσο . Την γύρισε και την κόλλησε στο σώμα του.

"Μια πλάκα σου έκανα. Χλόη δεν θυμάσαι και ούτε άκουσες κάτι από όλα αυτά που σου είπα εχθές το ξημέρωμα , λίγο πριν κοιμηθείς;"Την ρώτησε εκείνος αλλά από το ύφος της και μόνο κατάλαβε πως δεν είχε ακούσει τίποτα. " Άστο κατάλαβα."

Την άφησε και μπήκε στο δωμάτιο του να ετοιμαστεί για την εταιρεία.

"Θυμάμαι ότι ακριβώς μου είπες εχθές το βράδυ. Τα άκουσα όλα. Δεν ξέρω αν μπορώ να σε εμπιστευτώ όμως." Του είπε εκείνη χωρίς να την ακούσει αυτός γιατί ακόμα είχε τις αμφιβολίες της.

Χρειαζόταν να μιλήσει με την φίλη της  και να της πει ότι είχε γίνει. Έτσι μέχρι να ντυθεί εκείνος της έστειλε μήνυμα που τις τα έλεγε όλα περιληπτικά.

"Μην είσαι χαζή. Ζήσε το και όσο πάει."

"Έχω τις αμφιβολίες μου ρε εσύ Αλίνα. Αν με χρησιμοποιήσει και μετά με πετάξει;"

"Δεν νομίζω. Κάνεις δεν θα σου φερόταν έτσι όπως σου φέρθηκε αυτός εχθές. Θα σε είχε εκμεταλλευτεί είδη αν ήθελε να το κάνει γιατί είχε την ευκαιρία. Αλλά και εσύ είσαι ερωτευμένη μαζί του όσο και αν δεν το παραδέχεσαι. Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου."

"Θα σε ξανά πάρω μετά να σου πω για να μην με ακούσει." Της είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. "Εγώ θα πάω σπίτι να αλλάξω πρώτα και μετά θα έρθω στην εταιρεία."

"Θα σε πάω εγώ. Ελπίζω τώρα να θυμάσαι που μένεις."

"Για πόσο ακόμα θα μου το χτυπάς αυτό. Δεν πρόκειται να ξανά πιω ποτέ τόσο πολύ."

"Είσαι έτοιμη να φύγουμε;"

"Ναι αν και δεν θέλω να σε βάζω σε κόπο."Του είπε εκείνη γλυκά.

"Κανένα κόπο για σένα." Της είπε και έφυγαν από το σπίτι του.

Έφτασαν στο σπίτι της και μόλις έβγαλε την ζώνη της και ήταν έτοιμη να κατέβει, γύρισε και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. "Σε ευχαριστώ που με έφερες και για όλα αυτά που έκανες για μένα. " Του είπε αφήνοντας τον έκπληκτο με την κίνησή της αυτή.

Εκείνη μπήκε τρέχοντας στο σπίτι της και άνοιξε την ντουλάπα της για να δει τι θα βάλει. Είχε εκτιμήσει πολύ το γεγονός ότι την σεβάστηκε και δεν την πείραξε ούτε και την άγγιξε. Είχε ένα μεγάλο χαμόγελο που έδειχνε το πόσο ερωτευμένη είναι μαζί του.

Μόλις ετοιμάστηκε έτρεξε προς την στάση του λεωφορείου για να το προλάβει. Ο οδηγός την είδε και σταμάτησε αμέσως για να ανέβει και εκείνη στο λεωφορείο. Πλήρωσε το εισιτήριο της και αμέσως τηλεφώνησε στην Αλίνα για να μιλήσουν πιο άνετα.

Όταν κατέβηκε από το λεωφορείο την είδε απέξω και μπήκαν μαζί. Εκείνη ήταν τόσο ενθουσιασμένη που δεν μπορούσε να το κρύψει.

Η Αλίνα κατέβηκε από το ασανσέρστον κάτω όροφο για να συναντηθεί με τον Στέφανο.

"Καλημέρα σας κ. Άρη." Του είπε εκείνη την ώρα που έβγαινε από το ασανσέρ. "Μίλα του." Της είπε η Αλίνα πριν φύγει

Εκείνος περίμενε το ασανσέρ για να πάει στο γραφείο του. "Καλημέρα Αλίνα." Της είπε και πέρασε μέσα.

"Άρη." Του είπε εκείνη με μάτια που έλαμπαν.

Κάθε φορά που έλεγε το όνομά του με αυτά τα μάτια ήθελε να την αρπάξει και να την γεμίσει φιλιά. Και αυτό έκανε.

Με το χέρι του πάτησε το γκουμπι που σταματάει το ασανσέρ, την άρπαξε από την μέση και την φίλησε. Την κόλλησε στον τοίχο του ασανσέρ και συνέχισε να την φιλάει με πάθος βάζοντας ακόμα και την γλώσσα του.