Μεθυστική νύχτα!

~ 13. Αγγέλα ~

"Αγάπη μου δεν θέλεις να ξαπλώσεις μέσα ; δεν πέρασες και λίγα σήμερα."

"Όχι. Μόνο δίπλα σου θέλω και να νιώθω πως είμαι."  Του είπε εκείνη και μόλις η Αλίνα με τον Στέφανο έφτασαν στο σπίτι.

Ο Άρης σηκώθηκε από τον καναπέ προσεχτικά και πήγε να ανοίξει στους φίλους τους.

"Τι έγινε σε άκουσα αναστατωμένο;" τον ρώτησε ο Στέφανος μόλις τον είδε και τον αγκάλιασε φιλικά χτυπώντας τον στην πλάτη.

"Θα σου πω πιο μετά. Θέλω να μείνετε με την Χλόη για λίγο."

"Εννοείται πως θα μείνουμε μαζί της, αλλά εσύ που θα πας; Να ανησυχώ;"

"Όχι ρε Στέφανε μέχρι το τμήμα θα πάω να καταθέσω τι έγινε εδώ και θα προσπαθήσω να καθυστερήσω την κατάθεση της Χλόης. Είναι ακόμα πολύ φοβισμένη και σοκαρισμένη."

"Θα μιλήσεις  για το παρελθόν της;"Τον ρώτησε η Αλίνα.

"Ναι και γενικά θέλω να μάθω αν κατάφεραν να τον πιάσουν γιατί τράπηκε σε φυγή για άλλη μια φορά."

"Πήγαινε μα να προσέχεις και εσύ και η Χλόη. Αυτός είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από όλους μας." Του είπε εκείνη και έτρεξε αμέσως κοντά στην φίλη της. "Πως είσαι Χλόη μου;" Την ρώτησε και την χάιδεψε στα μαλλιά.

Ο Στέφανος και η Αλίνα έκαναν παρέα στην Χλόη όσο ο Άρης ήταν στο αστυνομικό τμήμα και έδινε την  κατάθεσή του, αλλά και όχι μόνο. Ήταν αποφασισμένος να το φτάσει στο τέρμα και να πάρει την τιμωρία που του αξίζει αυτού του ανθρώπου.

Μετά το αστυνομικό τμήμα ο Άρης επισκέφθηκε για άλλη μια φορά το νεκροταφείο. Αυτή την φορά μπήκε μέσα και προχώρησε μερικά βήματα μέχρι να σταματήσει μπροστά σε έναν τάφο που έγραφε το όνομα : Αγγέλα Μαντά - Αθανασίου.

"Εδώ είμαι και πάλι. Ήρθα να σου μιλήσω για μια φορά ακόμα." Είπε εκείνος και κάθισε στο μάρμαρο με βουρκωμένα μάτια.

"Έχω τόσα να σου πω. Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη. Νιώθω πως σε έχω προδώσει επειδή αγάπησα πραγματικά μια άλλη γυναίκα. Συγχώρεσε με Αγγέλα. Δεν σε ξεχνάω ποτέ και πάντα θα είσαι μέσα στην καρδιά μου." Της είπε και της άφησε ένα μικρό λουλούδι πριν φύγει, τι αγαπημένο της.

{...}

Το βράδυ η Χλόη πριν κοιμηθεί ήταν ιδιαίτερα ανήσυχη. Καθόταν στο κρεβάτι και και κοιτούσε επίμονα το παράθυρο.

"Άρη κοιμάσαι;"

"Όχι μωρό μου. Πες μου τι έγινε."

"Μπορείς να κλείσεις το παράθυρο;"

"Φοβάσαι μήπως ξανά έρθει αυτός ο άντρας;"

"Όσο ακόμα είναι ελεύθερος δεν μπορώ να ηρεμήσω." Του είπε εκείνη και ύψος της έδωσε ένα φιλί στον ώμο πριν σηκωθεί και κλείσει το παράθυρο.

"Καλύτερα τώρα;" την ρώτησε εκείνος μόλις ξανά ξάπλωσε δίπλα της και την πήρε αγκαλιά.

"Λίγο καλύτερα ναι."

"Κάτι μπορούμε να κάνουμε για αυτό." Της είπε και άρχισε να την φιλάει μέχρι που την τράβηξε μετά από το πόδι της για να ξαπλώσει και εκείνη.

Εκείνη γελούσε δυνατά με την κίνησή του αυτή και μετά απολάμβανε τα χείλη του στο σώμα της.

"Είμαι ερωτευμένη μαζί σου." Του είπε εκείνη και αυτός της χαμογέλασε και άρχισε να την φιλάει στον λαιμό.

"Και εγώ αγάπη μου." Της είπε αυτός καθώς την φιλούσε.

Κάνεις δεν μπορούσε να τους εμποδίσει να αφήσουν ελεύθερο τον έρωτα τους. Το πάθος και η έλξη τους κυριάρχησαν για ακόμα μια φορά.

Ο Άρης σηκώθηκε από το κρεβάτι για να πιει νερό. Μόλις περπάτησε προς την κουζίνα ένιωσε πώς κάποια παρουσία βρισκόταν από πίσω του. Γύρισε και είδε την Αγγέλα μπροστά του. Το ποτήρι που κρατούσε στο χέρι του έπεσε κάτω και έγινε θρύψαλα

"Αγγέλαμ" ψέλλισε εκείνος μέσα από το σοκ.

"Μην φοβάσαι Αρούλη μου, δεν ζω. Σε επισκέφτομαι στο όνειρό σου. Σε ακούω κάθε φορά που έρχεσαι και μου μιλάς. Δεν με πρόδωσες. Αυτό ήρθα να σου πω. Εγώ έστειλα την Χλόη στο δρόμο σου γιατί ξέρω πως μπορεί να σε αγαπήσει πολύ." Του είπε εκείνη και εκείνος έβαλε το χέρι του στο μάγουλό της.

"Ποτέ δεν θα πάψω να σε αγαπάω. Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω."

"Το ξέρω Αρούλη μου. Να ξέρεις πως εγώ θα είμαι ο φύλακας άγγελός σου και θα σε προστατεύω πάντα. Να είσαι δυνατός και να προσέχεις πολύ. Έρχονται δύσκολες μέρες. " Του είπε εκείνη και τον αγκάλιασε σφιχτά.

Ύστερα χάθηκε στα μαγικά μέσα από μια σκόνη λευκή και τότε ξύπνησε και αυτός από το όνειρο που έβλεπε με δακρυσμένα μάτια.

Η Χλόη άναψε το πορτατίφ που υπήρχε δίπλα της στο κομοδίνο και τον πήρε αγκαλιά. Χωρίς να ξέρει τον λόγο που εκείνος είχε έρθει σε αυτήν την κατάσταση.

"Σε χρειάζομαι δίπλα μου." Της είπε εκείνος κοιτώντας την στα μάτια.

"Είμαι εδώ για σένα και πάντα θα είμαι." Του είπε εκείνη και του έβαλε το χέρι της στο μάγουλο.