UNKNOWN//JOSHLER

7

Tyler, gözlerini açtığında üstündekilerle uyuduğunu fark etti. Üstünde hala Josh'ın sweatshirt'ü vardı ve tıpkı Josh gibi kokuyordu. Tyler, telefonunu açıp saate baktığında daha gecenin 2'si olduğunu fark etti. Annesi ile Babası hala uyumamışlardı. Merak etti  ve yanlarına gitme kararı aldı. Yavaşca kapıyı açtı  ve yavaş adımlarla yanlarına doğru ilerledi. Babası, elini kafasına koymuş Annesin'i dinliyordu. Annesi ise  sürekli birşeyler söylüyordu.

''Ona söylemeliyiz chad öğrenmeli artık onun gerçek ailesi olmadığımızı öğrenmeli''

Tyler, Annesi'nin dediklerini duyunca kafasına futbol topu ile darbe almış gibi hissetti.

''Lana sen kafayımı yedin o daha 18 yaşında bile değil ona bunu söylersek yaşayacağı tranmvayı düşünebiliyormusun?''

Tyler, bu konuştuklarının bir şaka olmasını diledi. Tyler,onları gizlice izlediği duvarın arkasından çıktı ve yanlarına gitti. Annesi ile Babası Tyler'a masum masum bakıyorlardı.

''Yani siz''

Babası, 'Daha doğrusu Babası sandığı kişi' Oturduğu yerden ayağa kalktı.

''Tyler sen neden uyumuyorsun?''

''Yani siz benim gerçek ailem değil misiniz?''

Annesi, yüzüne gözleri dolmuş bir şekilde bakıyordu.

''Tyler..''

''NEDEN BANA DAHA ÖNCE SÖYLEMEDİNİZ''

''Tyler sesini yükseltme''

''AMA SALAK OLAN BENİM''

''HEP SÖYLÜYORDUNUZ''

''BELKİDE ANNEN BABAN BİZ DEĞİLİZ DİYORDUNUZ AMA HAYIR BEN SALAĞIM NEDEN ANLAYAYIM Kİ''

''Sus yeter''

''Git odana ve biraz uyu yarın konuşuruz

''İkinizden de iğreniyorum''

Tyler'ın gözleri yanıyordu. Gözlerinin dolduğunu hissetmişti. Tyler, arkasını dönmüştü tam gidecekken Annesi kolunu tuttu.

''Tyler biz sana söyleyecetik''

''Evet öldükden sonra cenaze törenimde değilmi?''

Tyler, kolunu çekerek annesinin parmaklarınan kurtulmuştu. Ev sessizleşmişti Tyler, hemen odasına koştu ve kapıyı kilitledi. Boğazına birşey düğümlenmişti. Onu bağırarak çıkartmak istedi ama olmadı. yapamadı, bağıramadı. Tek yaptığı yastığı yüzüne bastırıp sesini çıkartmadan ağlamak oldu.

Josh, Tyler gittikden sonra hava iyice karardığını fark etti. ve Josh, hala uyuyamamıştı. Yalnızdı kendisiyle, düşünceleriyle, geçmişiyle herzamanki gibi yalnızdı ve bu onu artık rahatsız ediyordu. Biraz vakit geçsin diye televizyon izlemeye karar verdi . Televizyonu açtı ve üzerine yorganını örtdü. 

...

Josh, gözlerini kapının hızlıca çalınmasıyla açtı. Dışardan gökgürültüsü sesleri geliyordu. Saate baktığında daha gecenin 3'ü olduğunu gördü. Kim olabilirdiki bu saate? Yorganı üzerinden attı ve kapıya doğru gitti. Kapıyı açtığında karşımda sırılsıklam olmuş Tyler duruyordu. Bu çocuğun nesi var böyle şemsiye diye birşeyin üretildiğinden haberi yokmu? diye düşündü Josh.