Historia na Czasie

#32 - Imperium Osmańskie (Turcja)

#1. Jan­cza­rzy należeli do sułtana i nosili tytuł "nie­wol­ni­cy Porty". Były to dzieci zabie­ra­ne miesz­ka­ją­cym na terenie Imperium Osmań­skie­go chrześci­ja­nom - głównie na terenie Bał­ka­nów. Młodzi chłopcy byli kierowa­ni do słynnej szkoły Enderun, gdzie przez lata byli szkoleni w walce oraz na­wra­ca­ni na Islam. Najbardziej uta­len­to­wa­ni zo­sta­wa­li inżynie­ra­mi, le­ka­rza­mi i ar­chi­tek­ta­mi, reszta kierowa­na była do służby wojskowej.

#2. Imperium Osmańskie jako jedyny  ówczesny kraj nie uznało rozbiorów Polski. Na osmańskim dworze, podczas oficjalnych uroczystości, podobno miał oczekiwać miał pusty fotel dla reprezentanta Rzeczypospolitej, a na pytanie padyszacha gdzie jest poseł Lechistanu, władca otrzymywał odpowiedź: „ambasador nie był w możności przybyć". Według innej teorii, Imperium Osmańskie nie uznało rozbioru Polski, ponieważ prowadziło wówczas wojny z Rosją (1768-1774, 1787-1792, 1806-1812), która to zajęła największą część ówczesnej Rzeczypospolitej i że był to element gry politycznej.

#3. Widoczny na zdjęciu poniżej przestępca jest przy­go­to­wy­wa­ny do falaki, kary najczęściej stosowanej w Imperium Osmańskim. Falaka czyli biczo­wa­nie stóp jest nie­zwy­kle bolesne ze względu na znaj­du­ją­ce się w stopie liczne za­koń­cze­nia nerwów oraz ruchome części stopy przemiesz­cza­ją­ce się względem siebie. Rany po falace goją się długo, uniemoż­li­wia­jąc chodzenie.