The Four Campus Prince Is A Gangster (Slow Update)

Chapter1

Jas POV,

Hindi ko mapigilan mapaluha habang binibitawan nya ang mga katagang iyon.

' Ayoko na. Sorry, but I no longer inlove with you sabrina. Im inlove with your bestfriend. Sorry...'

Sabay sabay kong pinahid ang mga luha ko dahil sunod sunod ang mga pagpatak nito.

Hindi ko kinaya ang mga linyahan nya! Ang bad mo! Ang bad bad mo Mike!

"Tss."

Napatingin ako sa likod ko ng may suminghal. Si Kevin pala. Yung younger brother ko.

"Anong pa tss tss mo nanaman jan?!" Tanong ko sa kanya. Iiling iling naman syang tumingin saken.

"Ate.. Ilang beses monaba yan pinanuod? Hanggang ngayon umiiyak kapadin?"

"Aba't. H-hoooy!" Duro ko with matching lakihan ng mata.

"W-what?"

"Konting beses ko palang pinanuod to uy! Mga wala pang bente. Tss! eh sa nakakaiyak kasi eh."

"See? Mga nasa kinse i guess?"

"TEKA NGA!! BAKIT KABA NASA KWARTO KO?! " Bulyaw ko habang nagpupunas padin nang luha.

Sa aming pamilya, Ako lang talaga yung showy pag dating sa iyakan. Hehe Sila Mama at Kevin kase hindi. Mas gusto nila yung sinasarili nila mga problema nila.

Si Kevin sobrang dami ng naging girlfriend yan. Pero ang pagkakaalam ko, Isa lang yung babaeng minahal nya. Na iniwan sya. Pero kahit ganun. Never kosyang nakitang umiyak. Lagi lang nada kwarto. hays K.

" Narinig kasi kitang sumisinghot jan! Nakakadiri ka. Rinig ka hanggang labas. Hahaha" sabi nya habang nakatawa at nakahawak sa tyan nya!

Abay luko to ah!!

"Joke lang hehehehe." agad nyang bawi nung panlakihan kosya ng mata. Haha

"Pinapatawag kana kasi ni mama. kakain na. Hahahaha" Tumayo na sya at tumatawang lumabas ng kwarto.

Agad naman akong tumayo at inayos ang mga gamit ko. Nilibot ko ang kwarto ko. 'haaaaays!'

Naalala ko nanaman. :/

Lumabas nako ng kwarto bago pa tumulo ang luha ko ulit.

Sinalubong ako ni mama ng yakap!

"Helluu my duter!"

"Mama naman!" sabe ko nalang. Lagi kasing ganyan yang si mama! Wahahahaha. Si Mama kasi yung taong sobrang jolly, sobrang bait. Dabest na mama!! Pero, Tulad ng sabe ko nga kanina. Di din sya showy sa true feelings nya. Kahit na ramdam kong nasasaktan sya, Dinadaan nya nalang sa mga ngiti at tawa.

Tatlo lang kaming nasa bahay. Si papa kasi, Wala. Wala na. Ang sabi ni mama nasa ibang bansa daw nagtatrabaho. Pero hindi na sya nagpaparamdam samen.

Ang sabi noon ni mama samen busy lang talaga si papa sa work nya dun. Pero nitong nakaraang taon lang nalaman ko yung totoo. 'hays'

Kumain lang kami ng natural. Konting kwentuhan, tawanan at asaran. Thankful padin ako kay god kasi. Kahit na kulang kame, Di padin nawawala yung saya sa pamilya namen. 'Pero mas masaya sana kung kumpleto'

*Next day*

Maaga akong nagising dahil ngayon ang first day ng class. Im Grade 12 student. Oo! Naabutan ako ng K-12. huhu saklap!