Crudelis University: Game of death.

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 𝖙𝖍𝖗𝖊𝖊

3: 𝕷𝖚𝖉𝖚𝖘 𝖉𝖊 𝖒𝖔𝖗𝖙𝖊
-

I was so lost in thought, that as I strode down the hallwaysㅡI didn’t realize na lagpas na pala ako sa hinahanap kong classroom. Dead end. Bumalik ako at hinanap ang room 601-A. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ang mga sinabi sa akin ni Zayden.

Flashback/

Nakatingin lamang ako sa kanya. Ni hindi ko na nga napansin pa ang dugong nagkalat sa pisngi ko nang punasan ko iyon.

“Listen to me carefully. I will just say these onceㅡdito sa Crudelis, normal ang may namamatay. This school is like a survival game. A game between life and death. Every week ay nagaganap ang ludus de morte..”

“Whatㅡ”

“Hindi kita binigyan ng permiso magsalita.” Tinignan niya ako ng masama kaya tumaas ang kilay ko.

“Ang ludus de morte ay isang laro na ginagawa every saturday bago maganap ang night party. Isang laro kung saan pagnatalo ka, you will face death.” The last word hit me like a truck, sa mismong mga mata ko siya nakatingin na para bang that words was meant for me. “That game has five categories. Level 1, 2, 3, 4 and 5. Level five is the hardest at pag nag-participate ka sa larong iyon, you have big chances of dying...”

“...Level five is rare. The other four ang kadalasang nilalaro. Every game needs participants dipende pa kung anong level.”

“Hindi kita pag-aaksayahan ng oras para i-explain pa kung anong klase ng laro ang bawat levels. Now, isa pa sa mga dahilan kung bakit kita kinakausap ngayon... I want you to stay away from the other dorm presidents. They are considered as enemies. Rival, they can kill whenever they want to.”

“Once a month nagaganap ang battle of death. It’s a battle between the five dorm presidents kung saan namimili kami ng mga makakasama sa laban at kung sino man ang mananalo sa battle na ‘yon ay sigurado nang pasok sa Phantom ten. That’s a ranking and I’m currently on top. I’m in a position of Primo.”

Tumango lang ako sa pagkahaba haba ng mga sinabi niya and waitㅡPrimo? Pang-una? First? Ganoon siya kalakas? Unti-unti ko nang naiintindihan kung ano meron sa school na ito.

Hindi ako nabahala sa ludus de morte o sa kahit anong patayan. Ang ikinababahala ko ay ang relasyon ko sa mga kapatid ko. Nakikita ko na ang mga magiging senaryo habang nandito kaming apat. The conflicts between the five dorms, alam kong kahit anong iwas namin ay masasagasaan at masasagasaan pa rin ang samahan naming magkakapatid.

“Now listen to me.” Tinignan ako ni Zayden ng diretso sa mata at ganun din naman ako. “I am not the man you wish to go against with. Be careful.”

Tumayo na siya at hindi man lang ako hinayaang makapagtanong. Gusto kong malaman kung bakit nananatili pa rin sila rito kahit na alam nilang hindi normal ang pagpapatakbo ng school’s management. That’s weird.

ㅡ

“Miss. Ano ba? Dito ba ang klase mo? Kanina pa kita kinakausap, ah. Are you some kind of deaf?” Tanong ng gwapong lalaki na nasa harapan ko. Doon ko lang na-realize na nasa tapat na pala ako ng classroom na kanina ko pa hinahanap.

“S-sorry. Ako po yung transferee.” Ang seryoso mukha ng lalaki ay biglang napalitan ng pagngisi.

“I see. I’m Leon Valeroso. You can just call me Sir Leon. Come in.” Pagtapak na pagtapak ko sa loob ng classroom ay agad akong napaatras. Kusa na lamang akong napalingon sa gilid ng pintuan kung saan doon nakabaon ang isang king of hearts. Damn it! That card was made of blade. Is he trying to kill me?

“Bitch, you’re late.”

“Milfiore. Stop itㅡhindi porke’t kayong mga dorm president lang ang may kakayanang pumatay ng malaya ay papatay ka na sa klase.” Kaswal na sabi ni Sir Leon na ikinainis ko. Okay, this is pissing me off big time.