Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

11,5 (Συνεχεία του 11 γιατί ήταν πολυ μεγάλο)

Μυνημα Συυγραφεα! Γεια σας παιδια! Το κεφαλαιο 11 ηταν πολυ μεγαλο για αυτο χωρισα σε δυο μερη και αυτο ειναι το 2! Enjoy και περιμενω σχολια ;)


-Θες βοηθεια?Ακουσα μια φωνη να λεει και πριν προλαβω να τσιριξω ένα χερι μου εκλεισε το στομα.Ειμαι νεκρη,σκεφτηκα

-Μην ουρλιαξεις.Ο Τρεβορ ειμαι.Ειπε και με αφησε.Ακουσα κατι γρηγορες κινησεις και μετα το δωματιο γεμισε από το φως που εξεμπεπε η λαμπα.

-Με κατατρομαξες!Ειπα στον Τρεβορ

-Το ξερω.Παντα ηθελα να το κανω.Ειπε

-Εβαλες την λαμπα?Τον ρωτησα ολο περιεργεια

-Ναι.Οι βρικολακες κινουνται αρκετα γρηγορα.Και εχουν τελεια οραση στο σκοταδι.Ειπε

-Και στον ηλιο?Τον ρωτησα

-Παντως δεν γυαλιζουμε όπως ο Εντουαρντ σου.Καιγομαστε.Μου εξηγησε

-Και εσυ?Τον ρωτησα

-Γιατι νομιζεις ότι εμφανιστηκα σχολειο μονο όταν ειχε συνεφεια και εβρεχε και όχι εχθες που ειχε λαικαδα?Με ρωτησε

-Για να μην καεις.Ειπα αρχιζοντας να καταλαβινοντας

-Ακτιβως.Ειπε

-Και τι γινεται με το σκορδο?Τον ρωτησα

-Μυθος.Απαντησε

-Και τηι γινεται με την αντανακλαση?

-Μια χαρα βλεπω στον καθρεφτη τον ομορφο ευατο μου.Ειπε.Εμενα μου ξεφυγε ένα γελιο

-Ακομη το ιδιο ψωνιο?Ρωτησα γελωντας

-Γκαμπι το ότι εγινα βρικολακας δεν σημαινει ότι ειμαι ένα τερας.Νιωθω και εχν συναισθηματα.Ειμαι αυτος που ημουν.Μου ειπε με έναν σοβαρο τονο

-Πως εγινε?Ρωτησα και ταυτοχρονα ξεροκαταπια

-Θυμασε την τελεια νυχτα που περασαμε?Που ξεχασα το κινητο μου εδώ?Μ ε ρωτησε και εγ εγνεψα καταφατικα

-Μολις εφυγα ηταν αργα όπως θυμασαι..Περπατουσα μονος μου όταν ενιωσα ότι καποιος με παρακολουθουσε,γυρισα αλλα δεν ειδα κανεναν και ετσι συνεχισα και μετα θυμαμαι καποιον η καποια να με αρπαζει από τον λαιμο και να χωνει τα δοντια του εκει.Μετα με αφησε,δεν ηρθε κανενας αλλα με αφησε.Ισως δεν ηταν αρκετα πεινασμενος.Και μετα αρχησε ο αβαστακτος πονος.Ενιωθα σαν να καιγομουν.Και όταν ο πονος τελιωσε η φωτια ηταν εκει ακομα.Το ενστικτο με οδηγησε κατευθειαν στον κοντινοτερο ανθρωπο που βρηκα.Την νεκρη κοπελα που εδειξαν οι ειδησεις.Δεν εμφανιζομουν επειδη δεν ηθελα να σε πειραξω.Ουτε κανεναν σας.Μεχρι που καταλαβα ότι δεν θα αντεχα να μεινω μονος για παντα.Ειπε.Εγω ειχα μεινει παγωμενη.Ενιωθα εντελως ηλιθια.Του ειχα φερθει χαλια ενώ ειχε περασει τοσα.Πεταχτηκα πανω και τον αγκαλιασα