Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Κεφαλαιο 34

 Όταν ξυπνησα καταλαβα αμεσως ότι μου ειχαν δεσει τα ματια.Δεν μπορουσα να δω τιποτα.Επισης δεν μπορουσα να κουνησω ουτε τα χερια μου ουτε τα ποδια μου.Προσπαθησα να μιλησω αλλα από ότι φαινεται ο Ροι ειχε διαταξει να μου δεσουν και το στομα.Ετσι δοκιμασα την ομιλια μεσω του μυαλου.Επρεπε να δω αν ο Ασερ ηταν καλα

Ασερ?Ρωτησα.Καμια απαντηση.Ολα θα πανε καλα,όλα θα πανε καλα.Ελεγα στον εαυτο μου.

Ασερ!Προσπαθησα παλι.Τιποτα.Που ηταν?Και βασικα που ημουν και εγω.Επρεπε να μας βγαλω από δω γρηγορα.Ο Ασερ θα ηταν καλα επρεπε να ηταν.Δεν μπορουσε να με αφησει σωστα?Εννοω….δεν μπορουσα να τον χασω.Επρεπε να λυθω γρηγορα.Προσπαθησα να κουνησω τα χερια μου αλλα τιποτα.Καταλαβα ότι ηταν χεροπεδες.Κακο αυτό.Πως υποτιθεται ότι θα λυνομουν?Αρχισα να κλοτσαω αλλα και παλι τιποτα.Προσπαθησα να φωναξω αλλα το μονο που βγηκε ηταν ένα μουγκρητο.Ημουν μονη στο δωματιο αραγε?Δεν ακοουγα τιποτα οποτε λογικα ναι.Συνεχισα να παλυεω να βγαλω τα χερια μου από τις χειροπεδες αλλα κανενα αποτελεσμα.Επρεπε να βγω από δω και να βρω τον Ασερ το συντομοτερο.Οχι ότι θα μπορουσα να βγω αλλα δεν θα τα παρατουσα.

-Ξυπνησες κιολας?Ρωτησε μια ανδρικη φωνη.Δεν χρειαστηκε και πολύ προσπαθεια για να καταλαβω πιο είναι.Ο Ροι φυσικα.Μου ελυσε τα ματια και το στομα.Κοιταξα τριγυρω.Ημασταν σε ένα σπιτι η μαλλον σε μια καμπινα η κατι παρομοιο.Απο το παραθυρο διακρινονταν δεντρα.Αρα ημασταν στο δασος.Ο υπολοιπος χορος ειχε ελαχιστα επιπλα.Επικεντρωθηκα στον Ροι και προσπαθησα να μην ακουστω όπως ενιωθα.Φοβισμενη.

-Που είναι ο Ασερ?Ρωτησα

-Στα αληθεια νοιαζεσαι γι αυτόν?Κανονικα επρεπε να θελεις περισσοτερο από ολους να παιθανει.Μου ειπε

-Γιατι?Δεν ειμαι σαν εσενα.Ειπα ειρωνικα

-Γιατι σκοτωσε τον πατερα σου μηπως?Τον προδιδεις με αυτό που κανεις.Ηταν καλος αγγελος.Ειπε ο Ροι

-Μην πιανεις στο στομα σου τους γονεις μου.Φωναξα θυμωμενη

-Οκ ας μιλησουμε γι κατι άλλο.Τι μπορεις να κανεις με τις δυναμεις σου?Ρωτησε και εσκυψε προς το μερος μου.

-Πες μου πρωτα που είναι ο Ασερ.Επεμεινα.Μου χαμογελασε ειρωνικα

-Μην ανησυχεις.Ειναι ζωντανος.Για λιγο.Ειπε

-Μην τολμησεις να τον αγγιξεις!Φωναξα.Απ την άλλη όμως ενιωθα ανακουφισμενη.Ο Ασερ ηταν καλα.