He catches me

Chapter 1,-

Hey, hoe ga ik jullie noemen? Hey cuties? Maar goed. Dit is dus deel 1 en ik hoop dat jullie hem leuk gaan vinden!

💎Amber💎

'Schat, aankleden ik ga je brengen.' Ugh ik kan haar niet uitstaan!!!! Ze heeft me bij mijn vader weg gehouden! Mijn vader! En Luke natuurlijk.

Ik kleed me snel aan in een bordeaux rood rokje en een groene sweather. Ik heb ook nog een zwarte panty en huidskleurig/oranje/bruine hakken met veters. Ik doe mijn donkerblonde lange haren in een knot en wandel naar beneden.

Ik eet snel wat en poets mijn tanden. Ik gooi dan mijn tas over mijn schouder en loop naar buiten. Ik draai de deur op slot en ga bij mijn moeder in de auto zitten.

'Amber?' Vraagt ze na een tijdje. 'Ja?'

'Ik wil niet dat je boos op me bent. Je hebt alle recht om boos op me te zijn maar je vader wou je mishandelen. Hij dreigde en voor alle veiligheid wou ik je weghalen.'

'En Luke laat je zitten?'

'Het spijt me! Ik nam je mee en toen had je vader Luke al.'

'Je hebt gelijk.' Ze heeft altijd gelijk.

'Dank je.' Glimlacht ze. 'Hier is je nieuwe school. Veel plezier.' Ze geeft me een kus op mijn kruin en ik stap uit.

Dan rijd ze weg en ik sta voor het grote gebouw genaamd "school"

Help.

Ik loop naar binnen en kijk om me heen. Het is hier zo groot. Ik heb het opgezocht hier zitten meer dan 2500 leerlingen en op mijn oude school waren het maar ongeveer 1000.

Het was een kleine school.

Ik loop naar de balie waar groot "receptie" opstaat.

'Hallo mevrouw ik ben Amber Matthews.' Glimlach ik. De oude vrouw rond de 50 draait zich nors naar me om.

Dan ziet ze mijn glimlach en ze trekt een wenkbrauw omhoog. 'Waarom glimlach je?'

'Dat is beleefd. Toch?' Nu glimlacht de vrouw. 'Je bent de eerste die echt beleefd tegen me doet.'

'Ik vat het op als een compliment.' De vrouw zoekt dan wat op haar computer en geeft me dan mijn boeken en mijn rooster.

'Veel plezier meisje.' Roept ze me nog na. 'Bedankt!' Ik zwaai even en loop de kantine in. Ik snap niks van dit rooster. Wat ik wel begrepen heb is dat ik het eerste uur vrij ben.

Lekker nu mist mijn bed me.

Ik heb nu wel mooi de tijd om dat rooster uit te vogelen.

#{}#

Eindelijk ik heb het! En ik heb nog 5 minuten over! Ik heb nu dus biologie.

Ik haal mijn blik van mijn rooster af en merk dan dat er mensen naast me zijn gaan zitten en ze kijken allemaal naar me.

Ik word meteen rood.

'S..sorry' stotter ik. Ik pak mijn tas en loop zo snel als ik kan weg. O fuck nu denken ze dat ik een weirdo ben.

Ik loop de gangen door opzoek naar biologie. Dan gaat iedereen opeens tegen hun kluisje aan staan en ik word mee getrokken.

De knapste drie jongens lopen de gangen door.

Aan de linkerkant een bruinharige jongen met bruine ogen.

Aan de rechterkant een donkerblond harige jongen met blauwe ogen.

En in het midden. Een jongen met geweldig honingblonde haren dat ik er door heen zou willen met mijn handen. Hij heeft dan ook nog van die geweldige groene ogen.

Ze hebben alle drie een stoere zwarte zonnebril op. Dan lopen ze langs mij. De middelste draait zich om, zet zijn zonnebril een kleinstukje af en knipoogt naar me.

Ik begin meteen te blozen maar ik kan me niet uit de groene ogen van hem halen. Iets mist erin. Iets van trots. Of geluk. Is hij gelukkig?

De jongens lopen weg en de gangen lopen weer door.

Ik haast me dan naar biologie en ik ben, zal ook wel eens niet, te laat.

Ik klop zachtjes op de deur en loop naar binnen. 'Wie verstoort mijn les nu weer?' De docent draait zich geïrriteerd om en neemt me in zich op.

'Hallo meneer.' Ik bijt even op mijn lip.

Wat zal die wel niet van me denken.

'Ik ben nieuw.' Glimlach ik dan. 'Mevrouw Matthews ga zitten.' Glimlacht de docent nu ook. Ik knik dankbaar en ga ergens achteraan in de klas zitten.

Dan vliegt de deur weer open en drie jongens komen binnen.

'Meneer George, Smith en Collin. Waarom zo laat?'

Dan haken zijn groene ogen weer in die van mij. 'Meneer George!' Schreeuwt de docent.

'Ja?' Mompelt hij. 'Stop met het kijken naar mevrouw Matthews en ga met je luie kont op een stoel zitten!'

De groene ogen zijn nog steeds in die van mij gehaakt en dan merk ik dat de plek naast mij nog leeg is. Hij loopt langzaam naar voren en ploft naast me neer.

💎😳😎🍌

BANANENPOWEEER