He catches me

Chapter 26,-

Hey cuties, dit is het allerstomste/ kinderachtigste hoofdstuk. Echt ik heb dit alleen geschreven voor meer hoofdstukken. Veel plezier met lezen!

💀Nathan💀

We lopen hand in hand door de gangen en iedereen kijkt ons aan.

Het lijkt alsof we wat hebben.

O wacht dat hebben we ook.

Ik glimlach weer. Dan horen we een nummer door de gang. Amber verstijfd zich helemaal en draait zich op haar hakken om.

Daan staat gemeen met zijn telefoon in zijn hand tegen over ons.

Achter hem staan 3 meiden. Alle drie blondines. Ze zwaaien dom naar Amber.

Amber is rood van woede en schaamte. Wat is er? Ze loopt boos naar Daan toe en pakt hem vast bij zijn kraag. Ze duwt hem tegen de muur aan en kijkt hem boos aan.

'Wie heeft het je vertelt.' Sist ze.

'Die geweldige meiden.' Grijnst Daan gemeen. 'Jij hufter.' Ze duwt hem nog een stuk achteruit waardoor met zijn hoofd tegen de muur komt.

'Nathan we gaan.' Ze wilt weglopen maar ze wordt tegen gehouden door de meiden die aan haar arm trekken.

'Start.' Glimlacht 1. 'Julie ga weg.' Zegt ze tegen haar. Ik trek een wenkbrauw op.

'Kijk die knappe gast wil het ook weten.' Zegt een ander wat me doet glimlachen. Amber wordt nog roder.

'Kiki nee.' Waarschuwt ze haar. 'Maar Amber.' Zeurt een ander. 'Nee Lilia!'

'Ja Amber.' Ik ga achter haar staan en omhels haar zacht.

'Nathan nee.' Mompelt ze.

'Jawel Amber wat verberg je voor me.' Fluister ik hees in haar oor.

We horen een muziek starten en Kiki was het volgens mij trekt haar naar de meidengroep.

De drie blonde staan in een driehoek en Amber staat nu voor.

Het muziekje is best vrolijk. De meiden swingen steeds naar voren en zingen iets van Ooh.

'Kom op Amber.' Grijnst Daan. Ik sla mijn armen lachend over elkaar.

Amber wordt nog roder. Ze zucht en wil haar mond opentrekken maar dan gaat de bel.

'Save by the Bell.' Mompelt ze en ze rent weg.

Echt rennen.

Alsof ze zou huilen. Ik kijk haar na en ze zou dan nu rechtsaf moeten voor haar les maar ze gaat links.

Ik ren meteen achter haar aan.

Dan hoor ik wat geluiden.

'Luke.' Hoor ik iemand snikken. Amber.

'...'

'Ze zijn er alle drie. Alsjeblieft help me! Kom alsjeblieft Luke.' Snikt ze.

Dit breekt mijn hart en ik loop de hoek om.

'...'

Ze kijkt me even aan en haar ogen vergroten. 'Luke ik moet gaan.' Ze veegt de tranen in haar ogen weg en hangt op.

'Sorry.' Mompelt ze. Ik hurk bij haar neer en wrijf regelmatig over haar rug. 'Wie waren dat?'

'Ingewikkeld.' Mompelt ze.

'Vertel het me.' Ik til haar kin omhoog zodat ze me moet aan kijken.

Kiki, Lilia en Julie lopen de hoek om in hun goud glitter kort jurkje.

'Meiden,-' begint ze maar ze wordt afgekapt door Lilia.

'Nee niks meiden! Als de rest van je school het niet weet, Oké. Maar je vriendje! Ik bedoel dat was duidelijk maar het punt is hij komt erachter! En beter NU dan LATER.'

'Nathan vanmiddag bij mij thuis en laat me voor de rest van de dag met rust.' Ze staat op en loopt weg.

'Die moet echt nog wat leren.' Mompelt Kiki. 'Tot vanmiddag Nathan.' Zeggen ze drieën en gaan weg.