He catches me

Chapter 24,-

Hey cuties! Trouwens Amber bedankt voor alle leuke reactie! Veel plezier met lezen!

💎Amber💎

Ik ben hopeloos verliefd!

IK ben hopeloos VERLIEFD

IK BEN HOPELOOS VERLIEFD.

IK BEN HOPELOOS VERLIEFD OP NATHAN GEORGE.

Hij glimlacht naar me. Ik kijk in zijn geweldige groene ogen en hij staat daar dan ook alleen in zijn joggingbroek en ik heb perfect uitzicht op zijn sixpack.

'Ik moet je wat vertellen.' Zeggen we beide gelijk. 'Ga jij eerst.' Zegt Nathan. 'Nee ga jij eerst.' Zeg ik.

'Oké ik weet dat dit nog een eeuwigheid kan duren dus laten we gelijk gaan.' Ik knik.

'3.'

Een brok in mijn keel vormt zich.

'2,' ik slik net zoals Nathan hoorbaar.

'1,'

'Ik heb gevoelens voor je.' Zeggen we beide tegelijk. Zijn mond valt open. Die van mij ook. Al wist ik het dit keer kan ik ook echt zien of hij liegt.

We kijken elkaar voor minuten lang aan.

Oké we hebben dus nu net onze liefde verklaart.

En nu?

Ik sta dan langzaam op en ik loop naar hem toe. Ik pak hem bij zijn kraag en buig voorover.

'Als je liegt dan kan je geen biologische kinderen meer krijgen.' Fluister ik nog en druk dan mijn lippen op die van hem.

Er wordt dan direct ook op de deur geklopt en we zeggen tegelijk dat diegene binnen mag komen.

'Ik heb wat kleren voor je. Je moeder koos het uit.. Het is erg...... Stoer.'

De moeder van Nathan komt binnen en overhandigd me een plastic tas.

'Bedankt.' Glimlach ik en ze is weg.

Ik loop naar de badkamer en wil erin lopen maar Nathan houdt me tegen.

'Wil je mijn vriendinnetje zijn?' Ik draai me op mijn hielen naar hem om.

Hier sta ik dan. Met mijn geplofte haar in zijn kleren met een plastic tas totaal on aantrekkelijk.

Hij met zijn perfecte blonde haren in zijn joggingbroek en aantrekkelijk.

En hij vraagt mij?

Ik snap het even niet.

Hij wilt zijn mond weer opentrekken maar ik heb hem al onderbroken. Ik druk mijn lippen op die van hem en druk hem dichter naar me toe.

'Ik beschouw dat als een ja?' Mompelt hij tegen mij lippen aan. 'Ja.' Glimlach ik tegen zijn lippen aan.

'Doe gauw je kleding aan en ik snap het als je het nog niet wilt vertellen tegen je broer of andere familieleden.' Hij drukt weer een kus op mijn lippen en duwt me de badkamer in.

Ik kleed me aan en doe mijn haar. Ik doe wat make-up doe ik had meegenomen in mijn tasje.

Lippenstift en mascara.

Ik bekijk me zelf in de spiegel.

Ik doe mijn hoofd even scheef om het beter te kunnen zien.

Ik wist dat ik deze kleren heb maar hoe kan mijn moeder dit zo combineren?

Het is een zwarte broek met gaten en zwarte hoge open hakken.

Een zwart basic t-shirt en een zwarte rayban zonnebril.

Ik bedoel is het niet een beetje te zwart?

Ik doe mijn donkerblonde haren in een staart bekijk de make-up.

Basic mascara en natuurlijk rode lippenstift. Ik had die gister niet eens opgedaan.

Na dit wil Nathan me echt nooit meer zien.

Ik doe de deur en klein stukje open en kijk de kamer rond. Nathan staat in een zwarte spijkerbroek en een zwart shirt op zijn telefoon.

Lekker zwart.

Dan kijkt hij me aan. 'Nathan beloof me om niet te gaan lachen.' Hij knikt.

Ik loop de deur uit en hij bekijkt me grondig en schaamteloos.

'Je bent prachtig.' Hij drukt een kus op mijn lippen.

Ik begin meteen te blozen.