Part 09

26 7 0
                                    


"Apa maksud awak? " Anak mata aku tak lepas dari merenung wajah bersalah dia. Taehyung menarik nafas berkali-kali kemudian dia pandang aku.

"Sebenarnya... " Dari A sampai ke Z dia storytelling sehingga aku pun tak tahu nak cakap apa lagi. Termasuk dengan penyesalan dia sebab tak bantu.

"Maafkan saya... Saya minta maaf sangat2. " Taehyung aku renung. Mata dia berkaca. Entah kenapa hati aku rasa lembut saja nak memaafkan dia.

"Saya maafkan awak. Kalau saya berada di tempat awak pun saya akan buat benda yang sama. Manusia ni mana boleh lari dari melakukan kesilapan" Dengan senyuman lebar aku berkata. Aku betul2 dah move on. Perkara tu pun dah lama... Taehyung pun kata tak sengaja... Aku bukannya seorang pendendam.. Kalau aku berdendam dengan dia pun takda faedah sebab bukannya dapat buat unnie aku hidup balik pun.

"Saya rasa bersalah.. Kalau waktu tu" Kekuatan apa yg datang pada aku waktu tu... Air mata di pipinya aku usap. Dia terkejut.

"Janganlah nangis. Kang diorang kata saya dayus pulak sebab buat awak nangis. " Tak tahu tang mana kelakarnya. Dia ketawa suka.

"Gomawo... Jeongmalyo gomawo Y/n" Tangan di atas meja dia capai kemudian dia genggam. Muka dia kelihatan tenang.

Sebab tu Jimin nak jumpa dia. Semuanya sebab Taehyung.

"Awak. Nah" Polaroid di tangan dia hala pada aku. Aku ambil. Gambar aku dengan unnie. Senyuman aku terukir...

"Maaf" Aku pandang Taehyung.

"Gwaenchana" Tangan aku genggam tangan dia pula.

_Skip_

Hari ni aku tidur rumah Jun. Habis ja urusan unnie aku tadi terus dia paksa aku tidur dengan dia. Katanya takut aku buat benda yg membahayakan. Dia ingat aku tak dapat beza mana yang baik dan buruk. Tch... Rindu pula dekat unnie... Bintang yg berguguran di langit aku pandang tanpa rasa jemu. Entahlah. Orang kata bintang2 ni ibarat pengubat rindu pada orang tersayang... Aku rindu Taehyung?  Ppap! Pipi aku tampar..

Tiba2 ja nama Taehyung bermain dalam angan2 aku... Tadi dia yang paling sedih dan menyesal. Aku dapat lihat...

"Y/n! Tidur woii! " Suara Jun dari dalam bilik menyentakkan aku. Minah ni. Aku masuk ke dalam bilik Jun semula.

"Apa kau nak? " Tanya aku dengan sopannya.

"Tidurlah. Esok kau sibuk dengan jualan aku. Aku nak tolong kau taknak. Kalau tak sekarang ni mesti kita sama2 belajar" Dia dah mula dah. Aku terus masuk dalam selimut dan menutup satu badan. Dilayannya Jun ni sampai ke esok tak sudah.

"Macam nilah kau. Setiap kali aku cakap pasal hal ni taknak ambil kisah. Nanti bila aku dah pindah jangan meroyan rindukan aku plak" Selimut tadi aku tolak pakai kaki sehingga jatuh bawah katil.

"Maksud kau? Pindah? Pindah mana? " Aku rasa tak selesa. Kenapa hati aku tak sedap. Takkan Jun nak tinggalkan aku juga.

"Err..." Jun kelihatan serba salah nak bercakap. Bahu dia aku goncang berkali-kali.

"Weii cakaplah. Takyah buat suspen cam ni"

"Aku dapat tawaran sambung belajar dekat Seoul. " Mencucuk hati aku mendengar. Aku pun pernah dapat tapi faktor kewangan aku simpan ke tepi dulu.

"Baguslah. " Jawab aku. Sedaya upaya aku cuba senyum.

"Kau taknak rindu aku ke? " Dia buat muka sememeh dia depan aku. Macam elok sangat la tu. Nak ja aku sumbat stokin2 busuk dia dalam mulut dia..

"Gila tak rindu. Kau nak merantau pergi belajar. Cari ilmu. Takkan aku nak halang" Bahu dia aku tepuk.

"Kau pun pernah dapat tawaran ni kan? Jomlah kita pergi sekali. Pasal kos belajar tu aku boleh tolong.. " Aku geleng kepala. Dia menunduk... Alahai kenapa pulak.

"Dahla.. Tadi camna kau dengan Jimin oppa kau tu? " Topik aku tukar. Dia mendongak kepala pandang aku. Aikk! Dah okay. Aku mula tersenyum senang bila si cilik kembali ceria.

"Ni yang aku cerita dekat kau... Jimin oppa! " Belum sempat dia habiskan dia capai bantal di sebelah dan tutup muka dia. Malu2 kucing plak orang gila ni.

"Aku dengan dia officially jadi pasangan kekasih" Terus dia peluk aku..

"Wah! Tahniah2...bagus2 nanti kahwin jangan lupa ajak aku" Dia mencubit pinggang aku. Aku apa lagi menyeringai kesakitan la buatnya.

"Kau ni. Baru hari ni kapel takkan dah nak kahwin"

"Nanti kahwin juga. " Balas aku.. Hohohoho.

"Dahla pasal aku. Kau macam mana? " Soal dia.

"Camna apa? " Rambut yang terjuntai di dahi aku tiup. Tapi tetap dia taknak bergerak. Siot betul rambut ni.

"Dengan Taehyung oppa lah gila.!" Lagi sekali aku dicubit. Boleh lebam badan aku lama2.

"Camtu la. " Aku tak rasa nak ceritakan pasal unnie aku dekat dia... Entahla perkara dah lepas kan.. Kang si budak Jun ni buat meroyan gila dengan kekasih hati aku camna? Wuihh kekasih hati engko!

"Dah la pigi tidur. Kacau aku ja. Tadi sibuk suruh aku tidur" Terus aku tarik selimut tutup satu badan..

Akhirnya kehilangan unnie aku dah selesai.. Aku harap budak Taehyung tu tak meroyan lagi cam Jimin cakap tadi. Malas nak flashback. Tidur lagi bagus...

                *To Be Continue*

[✔]||GUILTY||K.T.H Where stories live. Discover now