Ruined. [RESTRICTED] (On-hold)

Chapter 35.

"Hello?" He says, masyadong groggy ang boses nya. Halatang nagising sya, 2am na at alam kong naistorbo ko na sya.

I stay silent, nasa tenga ko lang ang phone ko. Nasa labas ako ngayon, sa malamig na labas kung saan nakaupo ako sa mababang hagdan nang front door, malayo sa tawa nang group of 'friends' ko pero mga kaibigan ko nga ba sila?

"Klein bakit ayaw mong mag-salita? May problema ba? Anong oras na." I miss his voice pero parang nakalimutan nya na ako, I miss when he only calls me Klein.

"Hey.. sweety.." I slur and laughs, never kaming nag-tawagan ng endearment.

Narinig ko yung mga kaluskos sa kabilang linya, napatayo siguro sya. "Klein, lasing ka ba?" Yung boses nya, puno nang gulat at disappointment, pero nainis ako nang may halo itong pang-huhugas.

"Ako? Lasing?" turo ko pa sa sarili ko na parang nandyan lang sya sa harap ko, "hindi no! Tinawagan lang kita kasi nakalimutan muna ako." I snap at pinatay ko ang phone ko.

Tumayo ako at pumasok ulit sa loob nang frat house, hindi man nya lang napagaan ang loob ko. How dare Riah dares Justher to kiss me, I clearly told them na boyfriend ako. Well it's a lie but still yun pa rin ang pinanghahawakan ko saamin ni Cloud, we just only broke up kasi nag-aaral sya. We are still pretty normal, nag-tatawagan like we didn't broke up. Noon yun! Hindi na ngayon! Hindi ka na nga nya naalalang tawagan diba? My subconcious scolds me, pwedeng tama sya or pwede ring hindi. I can't seem picture it na lolokohin ako ni Cloud, we are literally same so I doubt it, para nga kaming magkapatid sa sobrang parehas namin e.

Magkapatid? Sinabi ko ba talaga yun? Masyado na akong lasing. Cloud also ruined my good moment so babalik na lang ako sa loob. I walk through the crowd, hindi ko pinapansin ang mga pito at pa-epal nang mga lalaking lasing na nakakasalubong ko, tuloy-tuloy lang ako.

Nang nasa taas na ako, feeling ko nasusuka ako sa kalasingan, I went to the bathroom and see a red head girl na nakaupo sa floor, may hawak syang bote nang beer pero tulog na sya. Kinuha ko sakanya yun at tinungga ko, again I welcome the burnt in my tongue and throat, nilunok ko lahat ang isang tunggaan na ininom ko, wala na akong pakialam kung kaninong laway ang nandoon. Gusto ko lang uminom.

Lumabas ako nang banyo, nung nakita ko yung alak hindi naman pala ako nasusuka. I walk at the hall at and I find myself in front of Justher's room, bago ko pa mapigilan ang sarili ko, binuksan ko na ito at pumasok ako. Ganoon pa rin yun itsura nang kwarto, medyo magulo yung kama pero yung mga libro maayos pa rin.

Hinanap ko yung Twilight book pero hindi ko ito makita, pinag-aralan nya kaya yun ngayong weekend? May nakita akong libro sa bedside table nya at iyon na lang ang kinuha ko, a copy of book The Last Song.

I sit on the floor and start reading it,masyado na akong nalulong sa kwento ni Ronnie, nang tatay nya at ni Will nang bumukas padabog ang pinto na hindi ko man lang ito namalayan.

"Diba sabi ko walang pwede sa kwarto ko? Saang parte nun ang hindi mo maintindihan ha?" Justher yells, at inagaw nanaman nya saakin yung libro.

"Sorry, I didn't mean-"

"Labas! Ngayon na"! Justher booms and I look into his angry expression.

Nakaupo pa rin ako nang tignan ko sya, "Alam mo, you don't have to be such a jerk! Nakakainis ka na!" Sigaw ko, hindi na ako makatiis.

"Sinabihan na kita na walang pwedeng iba sa kwarto ko, kaya lumabas ka na!" He shouts, I want to ask na bakit last time dinala nya ako rito pero hindi ko na tinanong, baka mapahiya pa ako.

I look at him, diretso sa mga mata nya, kaya ko ito.

"Bakit hindi mo ba ako kayang magustuhan Justher?" Ang boses ko ay napakahina na akala mo ay maiiyak na ako, nagulat ako sa tanong ko at ganoon din sya, pero dahil sa masyado nang nasasaktan ang ego ko hindi ako nag-layo nang tingin sakanya.