15. "Πρωι μαζι"

21.5K 1.3K 166
                                    

ΝΕΟ ΠΑΡΤ ΓΕΑΑ❤️ ψηφίστε ⭐️ και σχολιάστε 📝 loves💘

Ερώτηση : τι θέλετε να γίνει στο επόμενο κεφάλαιο; 👑💁🏻
Επίσης γτπ όνομα κεφάλαιο γιατί δεν ξέρω τι να γράψω 😂💕
🌸🌸🌸🌸

"Τέλεια" αναστέναξα και πήρα τα μαλλιά μου από το πρόσωπο μου , άρπαξα  μια σερβιέτα δίπλα από την τουαλέτα και την φόρεσα γρήγορα.

Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και είδα τον Μιχάλη να είναι πλέον ξύπνιος , φορώντας μόνο ένα μαύρο μποξεράκι , και καθιστός πάνω στο κρεβάτι , μόλις με είδε μου χαμογέλασε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.

"Καλημέρα" είπε μέσα από το φιλί μας και απομακρύνθηκε από κοντά μου χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

Του χαμογέλασα "καλημέρα"

Γύρισα την πλάτη μου για να πάρω ρούχα , κοίταξα προς τα τζιν και ένιωσα την παρουσία του πίσω μου.

"Φούστα να βάλεις" μουρμούρισε στον λαιμό μου και άφησε ένα απαλό φιλί εκει.

Γέλασα "δεν νομίζω" του έδειξα κάτω τα σημασία που είχε κάνει αφού ήμουν μόνο με το εσώρουχου και το πουκάμισο του.

"Ούπς" γέλασε (χάι)

"Ντυσου" του είπα και τον εσμπρωξα ελαφρός.

Με κοιταξε και γέλασε "πως;" ρώτησε "έχεις το πουκάμισο μου"

Στριφογυρισα τα μάτια μου και του γύρισα την πλάτη.

Γέλασα πονηρά και άρχισα να ξεκουμπωνω το πουκάμισο.

"Έλα τώρα" είπε και μέσα σε δευτερα με είχε γύρισε στην μεριά του "δεν είσαι αστεία" με κοιταξε πονηρά και με μικρά βήματα προς τα πίσω κατάφερε και έκατσε στο τέλος του κρεβατιού μου.

"Με εσένα μέτρο συγκρισης" τον έδειξα "είμαι ξεκαρδίστηκη" τον κορόιδεψα και ξεκίνησα να ξανά ξεκουμπωνω τα υπόλοιπα κουμπιά χωρίς να κοιτάω μπροστά μου παρά μόνο τα δάχτυλα μου με ένα ελαφρό κοκκίνισμα στα μάγουλα μου, αντίθετα με αυτόν που ένιωθα το βλέμμα του να κάνει βόλτες σε όλο μου το σώμα.

Το έβγαλα και του το πέταξα στο πρόσωπο "ορίστε" γέλασα και έκρυψα το στήθος μου γρήγορα.

Το πήρε από το πρόσωπο του χωρίς να έχει σβήσει το πονηρό χαμόγελο του, σηκώθηκε όρθιος και κούνησε το χέρι του , μόλις το κοίταξα παρατήρησα τι κρατούσε , το σουτιέν μου..

"Μιχάλη" έκανα γλυκιά φωνή και τον πλησίασα με τα χέρια μου ακόμα να με καλυβουν "μπορείς να μου το δώσεις;" συνέχισα να έχω τον γλυκό τόνο στην φωνή μου.

Ο λυκειάρχηςWhere stories live. Discover now