41."θέλω ενα"

10.9K 980 68
                                    

Και το κεφάλαιο πάει στην Eugenia_Mrk γέλασα παρά πολύ με όλα και διάλεξα με πολύ δυσκολία 😂❤️

Λοιπόν για την επόμενη αφιέρωση , θέλω να μου πείτε ένα μικρό ανέκδοτο - αστειο , το καλύτερο έχει το επόμενο κεφάλαιο ;)

Κοκαλωσα μόλις είδα τι κρατούσε στο χέρι του , κάτι που έχει κάνει και αυτός.

Μόλις μπόρεσε και κουνήθηκε κοιταξε το τεστ και μετά εμένα , έκανε την ίδια κίνηση περίπου πέντε φορές μέχρι που επιτέλους το προσωπο του πήρε , χαρούμενη έκφραση το χαμόγελο μέχρι τα αυτια και τα μάτια του έλαμπαν.

Ω όχι , Θεέ μου πες μου ότι δεν πιστεύει ότι θα γίνει πατέρας.

"Θα γίνω;" μπόρεσε τελικά να μιλήσει , η φωνή του Ακουγόταν πιο λεπτή , μάλλον από την χαρά που πήρε , κάτι που με έκανε να νιώσω απαίσια μόλις του ανακοινώσω το αντίθετο από αυτό που πιστεύει.

Ένας ακόμα λόγος να νιώθω απαίσια , αυτός θέλει εγώ όχι , τουλάχιστον όχι τώρα.

"Όχι" μπόρεσα και μίλησα τελικά , κοίταξα κατω στα πόδια του γιατί δεν ήθελα να δω το πρόσωπο του όταν θα άλλαζε η έκφραση του στην ανακοίνωση μου.

Έτσι όπως κοιτούσα τα πόδια του κοίταξα ότι έκανε διστακτικά βήματα προς τα εμένα , με πολύ θάρρος κοίταξα πάνω για να δω το πρόσωπο του.

Μπορώ να πω ότι είμαι εντυπωσιασμένη που το πρόσωπο του έχει ακόμα την χαρούμενη έκφραση και ένα χαρουμενο χαμόγελο που στολίζει τα χείλια του .

"Θα ήθελες ενα;" με ρώτησε και πραγματικά αν έπινα κάτι θα το έφτυνα στα μούτρα του από το σοκ, η μπορεί να πνιγομουν , ποιος ξέρει , οποίο προέκυπτε πρώτο .

"Ένα τι;" έκανα την ανηξερη και το χαμόγελο του μεγάλωσε παραπάνω.

"Ένα μωρό" μου είπε και τύλιξε τα χέρια του γύρω μου "γιατί εγώ θέλω ένα" μου είπε με σιγουριά.

"Θέλω" είπα σχεδόν ψέματα , θέλω ένα σαν τρελή , αλλά δεν θέλω τώρα "αλλά όχι τώρα" πρόσθεσα γρήγορα για να μην του δίνω ελπίδες .

"Γιατι;" παραπονέθηκε , και χαχάνισα , κάνει σαν μωρό , και θέλει ένα ;

"Γιατί δεν πάει ούτε μια εβδομάδα από τότε που τα ξανά βρήκαμε από τον χωρισμό μας" ξεκίνησα να λέω.

"Από τον παραλίγο χωρισμό μας" με διέκοψε και γέλασα.

"Από τον παραλίγο χωρισμό μας" είπα και γέλασα.

Ο λυκειάρχηςWhere stories live. Discover now