Ο λυκειάρχης

35."Τώρα ξεκινάει"

🚨🚨🚨

Sooo , μάλλον θα ανεβάσω μια καινούρια ιστορία , που θα είναι ρομαντική , θέλετε στο νεξτ παρτ να ανεβάσω κομμάτι ; :)

"Ποιος είναι καλο παιδί;" ρώτησα και έδωσα μια λιχουδιά στον σκοττ "εσυ είσαι καλό παιδί" ξανά έδωσα άλλη μια λιχουδιά .

Κάθομαι στον αναπαυστικο καναπέ του σαλονιού , και κοιτάω την ύλη που προγραμματίσαμε - εγώ και ο άλλος καθηγητής της φυσικής - για να την παραδώσω αύριο στα παιδιά , σημειώνοντας τα πιο σημαντικά για μια μικρή βοήθεια .

Και ταυτόχρονα δίνω λιχουδιές στον σκοττ , με τον Μιχάλη να κάθεται απέναντι στην πολυθρόνα μουτρωμενος , κοιτάει κάποια χαρτιά .

"Ποιος είναι μουτρωμενος;" έκανα την ίδια φωνή που χρησιμοποιώ στον σκοττ και πλησίασα τον Μιχάλη "ο Μιχάλης είναι μουτρωμενος " συμπλήρωσα και σήκωσα τα χαρτιά που βρισκόντουσαν πάνω στα μπούτια του και τα αντικαταστησα με εμένα.

"Γιατί είναι μουτρωμενος ο Μιχάλης;" ρώτησα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω του κοιτώντας τον γλυκά .

"Αν σου πω γιατί θα γελάσεις" μουρμούρισε και έβαλε το κεφάλι του στον λαιμό μου μένοντας εκει , τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω μου .

"Δεν θα γελάσω" χάιδεψα τα μαλλιά του.

Πήρε μια βαθιά εισπνοή και ύστερα εκπνοή ,  ένιωσα την ζεστη στον λαιμό μου και έκλεισα τα μάτια μου στην αίσθηση.

"Νιώθεις σαν να είναι το σπίτι σου εδώ;" ρώτησε τελικά σιγανά και με εσφυξε παραπάνω πάνω του σαν να φοβόταν την απάντηση μου.

"Φυσικά Μιχάλη" απάντησα απευθείας χωρίς να το σκεφτώ η να μου πάρει έστω και λίγα δευτερόλεπτα "γιατί ρωτάς κάτι τέτοιο" απομακρύνθηκα από κοντά του ώστε να μπορώ να τον κοιτάω .

"Γιατί " ξεκίνησε να λέει "σήμερα σε άκουσα να μιλάς με την Αλεξάνδρα"

Τον κοίταξα , ούτε εγώ θυμάμαι τι έλεγα σήμερα με την Αλεξάνδρα , οι κουβέντες μεταξύ μας έχουν γίνει καθημερινές σε κάθε διαλλειμα, πάντα έχουμε μαζί βάρδια στην αυλή ώστε να προσέχουμε τα παιδιά , όποτε κόβουμε βόλτες και τα λέμε η καθόμαστε μαζί μέσα στο γραφείο τον καθηγητών όπως και σήμερα.

"Και τι είπα με την Αλεξάνδρα που σε πείραξε ;" έβαλα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του .

"Απλά όταν έλεγες για το σπίτι δεν έλεγες σπίτι σου" πήρε στα χέρια του μια τούφα τον μαλλιών μου και την στιφογυρισε στο χέρι του "έλεγες σπίτι του Μιχάλη η σκέτο σπίτι"