The Wizard Guardians (Part 1 And 2)

Chapter 20: Arrival of the Allies

Hindi masyadong kita ang village sa ibaba. Just the big castle of Dandelion Palace was the survivor, standing proudly in the midst of the thick, white, swirling fog.

Ganuon parin ang aakalain ng mga titingin rito, na nakatayo ang napakagandang palasyo sa ibabaw ng mga ulap. Dulot ng malamig na klima ng rehiyon na ito ng Terreston, ang altitude, at ang malaking lake sa tabi ng palasyo kaya mas dense ang hamog kumpara sa normal.

The sun was then rising, at ang unang mga gintong sinag nito na nakasuot sa pagitan ng mga nagtataasang kabundukan ay tumama sa nakatayong kastilyo.

But, that's not all. As the sun continued to rise...and rise...and...

The sun's golden rays striked the whole palace, giving it the impression that it was made of pure gold! Dandelion Palace got it's name after it's color when the dawn breaks. The towers, roofs and turrets were all shining.

The golden castle; the pale blue sky; the thick mist; the effect was breathtaking...

Napapikit si King Herion ng malanghap niya ang malamig na hangin. Dumilat ulit siya, at saka pinagmasdan ang mga silhouette ng mga bahay sa village sa paanan ng bundok na nababalutan pa rin ng makapal na hamog.

He looked down, and he heaved a deep sigh. He was on the Fort Platform of the castle, at kitang kita niya ang kabuuan ng harapan ng kingdom.

The Dandelion Village was once again progressive after the Elven War that happened 2 years ago. Hindi alam ni King Herion ang nangyari sa village noon, pagkat nakulong siya at ang mga tauhan niya sa dungeon mismo ng palasyo sa loob ng maraming buwan. Ang tanging nalalaman niya ay ang pag-alipin ng mga Elfin sa mga villagers.

After the fall of the Elven Emperor or the Elfin Master, muling binangon ni King Herion ang Dandelion Kingdom. Ngunit hindi niya napagtanto ang kaalamang sarili niyang kapatid ang tinuring na Elven Emperor kailanman.

Malaki rin ang utang niya kay Henry, oh kay Prince Konor, pagkat ito ang tumalo sa Elven Emperor gayong napakalapit na nito sa tagumpay na magkalat ng isang incurable plague. Pero kahit na gan'on ay hindi nag-abalang bumawi ang hari sa kanyang anak sa ginawi nito.

Itinakwil niya ang prinsipe pagkat ayaw niya dito, bukod sa ito ang dulot ng pagkamatay ng kanyang asawang si Queen Aerielle, siya rin ang Ice Master; ang kinakatakutang nilalang na napipili kada isang daang libong taon. Kaya't kahit na malaki ang naitulong ng prinsipe sa kanya ay hindi pa rin niya ito nagustuhan.

Nabalik sa realidad si King Herion, he noticed several flying black specs on the horizon. Naningkit ang mga mata niya at itinaas ang mga braso.

He was trying to feel the wind on the place where he was seeing the flying things. Isa na rin iyon sa pinakamalalakas na skills ng Wind Master, to control, read, command the air as far as a hundred miles.

Animals. He felt. Ano naman ang ginagawa ng mga hayop at tila papunta ito sa direksyon ng palasyo?

''Croffloin!'' Sabi ng hari. He has no company in the platform, he was talking to a watcherman in a Watchtower very far from him, but because he is the Wind Master his voice was carried to the man as plainly as if he had spoken at the man's ear.

Nagulat ang lalaki at akala niya ay nasa gilid niya ang hari, but when he looked around, he was still alone.

Tumakbo ang gwardiyang nagngangalang Croffloin sa gilid ng Watchtower at tiningnan ang For Platform na napakalayo sa kinalalagyan niya. He saw the king the size of a thumb standing and looking at the North.

''Yes, your majesty?'' Mahinahong sabi niya, looking at the king from afar.

''Tell me what you see at the North.'' Again, the king's voice was very plain.