Ang Girlfriend Ni Crush(UNDER REVISION)

Chapter 23

A SHARP PANG OF SOMETHING

SKYLIE's•

Friday.

"Awesome. If there are no more questions, we're done here. Kita-kita na lang tayo sa labas." Gwen. She was the one who initiated and conducted the briefing. "Hoy. Iyong booth natin ah, bantayan niyo," aniya sa co-officers niya at saka bumaling sa ilang Music Club members, kabilang ako, na nandito. "Team, we appreciate you coming in so early. We're good; you can go. Kumain kayo, magkape...if you haven't yet. Thank you sa pag-attend ng briefing natin."

Wala si Mrs. Lopez, wala ang president ng club namin, at mas lalong wala ang taong inaasahan kong kauna-unahan kong makikita ngayong umaga. Kinabahan lang ako for nothing; wala naman pala siya. She was in a separate meeting with the school owner, Board of Trustees, faculties, and teachers. Iyon ang sabi ni Gwen sa amin kanina bago siya magsimula sa rundown dahil may mga nagtaka rin at nagtanong. I miss her, though. Matapos ang nangyari kahapon parang mas lalo lang tumindi ang pagnanasa kong makita siya. Gusto ko siyang makausap ulit, hindi kasi naging maganda ang kinahinatnan ng pag-uusap namin kahapon. Pareho lang kaming nainis sa isa't isa at nagkasagutan pa.

"Kapag music club, 'team' ang tawag pero sa'min 'hoy' lang," ungot ng isa sa mga co-officers ni Gwen, si Axelle, nang makalabas ang mga kasama ko sa Music Club. "Para naman kaming others."

"Oo nga!" sang-ayon naman ng iba.

"Sinabihan pang magbreakfast samantalang tayo, magbantay raw tayo ng booth," Ate Ella added.

"Heartless!" Xoey faked a cry.

Dahil lang sa nasimulan ng isa, ang ingay na nila at nagkakagulo na sila sa pangbabatikos kay Gwen na hindi na maipinta ang mukha at handa nang ilibing ng buhay ang kanyang mga kasama. I guess they're just like this kapag wala ang scary boss nila, mga buhay na buhay at super active.

"Anak kayo ng tokwa. Tigilan niyo ako sa mga kaartehan niyo ah!" sagot naman ng kaibigan kong pinaglihi sa sama ng loob. Kailangan may halong galit kapag sasagot? "Naabutan ko nga kayo kanina sa cafeteria, nagbreakfast boodle fight kayo, 'di niyo man lang ako ininvite!"

Lihim akong natawa. Nagtatampo ba siya?

"Ay, nagtampo?"

"Sabi sa inyo invite niyo eh."

"Hindi naman 'yon boodle fight, Ate Gwen," sabi ng isa nilang kasama.

"Oo nga. Hindi ba pwedeng naubusan lang ng pinggan sa cafeteria kaya dahon na lang ng saging ang pinagamit sa'min?"

"H'wag kanang magpaliwanag, Ella. Hindi 'to barangay! Lumabas na kayo rito bago pa tuluyang kumulo ang dugo ko sa inyo!"

Tumawa lang sila pero isa-isang nagsisunuran naman at lumabas. I find it really amusing that they're not taking her seriously despite knowing she has a short temper. Sanay na rin siguro sila sa ugali ng bawat isa dahil ilang taon na rin naman silang magkakasama. Paulit-ulit lang ang mga nahahalal. At mukha lang pikon 'tong si Gwen pero pikon talaga siya—este mapagkumbaba naman siya kahit papaano sa mga mas bata sa kanya—sa mga junior officers nila. Hindi niya nga pinapagalitan ang mga 'to, sa halip ay kinakampihan pa kaya naman lagi rin siyang pinag-iinitan ni monster sa pagiging considerate niya.