Hst 9 Verhuizen en ziek

38 3 0
                                    

P.o.v Acallia

Ik sta op en loop mijn kamer uit, ik luister of er al iemand wakker is maar dat is niet zo dus loop ik stilletjes naar de woonkamer. Ik pak een glas en vul het met water uit de kraan, ik drink het glas leeg en opeens valt me op dat er een papiertje voor de deur ligt. Ik raap het op en vouw het open zodat ik kan zien wat er op staat:


Beste leden van het Moon Howler's pack,

Bij deze willen we jullie verzoeken om precies om half 10 deze morgen aanwezig te zijn in de grote zaal met jullie gehele pack. Als jullie er niet zijn zullen jullie niet worden overgeplaatst, de mensen die niet zijn overgeplaatst zullen alvast de simulatie onder ogen moeten komen. Jullie zullen worden opgevangen door mevrouw Westlake, zij zal jullie overplaatsen.

Nog een fijne dag en veel suc6...


Ik kijk naar het blaadje en dan naar de klok, "Fuck!" zeg ik als ik zie dat we nog een uur hebben; ik ren naar de kamers van de meiden en schud ze wakker. Snel trekken we onze uniformen aan en doen onze haren in een hoge staart, snel pak ik mijn tas in terwijl de meiden die klaar zijn de jongens gaan halen. Na een paar minuten zijn ze terug met de jongens die al helemaal klaar zijn en ons mee helpen met inpakken; ik hang mijn tas over mijn schouder en wacht tot de rest klaar is. Precies om 25 over gaan we naar beneden en ik ben super nerveus, ik tril helemaal en bijt de hele tijd op mijn lip tot ik bloed proef. Als we beneden aan komen lopen we meteen naar een oudere vrouw met het naamplaatje: Rosé Westlake. "Moon Howler's?" vraagt ze ongeïnteresseerd en we knikken, "Volg me." zegt mevrouw Westlake en we lopen achter haar aan naar een grote kamer met allemaal soort van ziekenhuis bedden. Ik tril helemaal omdat ik doodsbang ben voor ziekenhuizen; we worden naar een bed gebracht en opeens komen er mensen met spuiten aanlopen waardoor ik zo erg schrik dat ik uit het bed spring en in een hoek ga staan. "Mag ik haar even kalmeren." vraagt River en een man knikt, River komt naar me toe en ik kijk hem angstig aan terwijl de rest al hun prik krijgt en begint te slapen. "Ik ik ben banggg." piep ik en River knikt; hij pakt mijn hand vast en trekt me mee naar zijn bed, hij gaat op het randje liggen zodat ik erbij kan. Ik ga voorzichtig naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borstkas, "Het is hetzelfde als samen slapen. Als je wakker wordt ben ik bij je." fluistert hij waarna hij een kus op mijn lippen drukt. Ik voel hoe de naald in mijn arm gaat en de vloeistof in mijn arm wordt gespoten, ik voel me meteen slap en suf maar ik kan nog net zien hoe ook River in slaap valt. 


Ik ben wakker maar kan mijn ogen niet open krijgen, ik luister naar de stemmen die heel ver weg lijken en hoor dan een deur open gaan. Iemand komt naast me op een stoel zitten en pakt mijn hand, "Wordt alstublieft wakker want je moet echt het nieuwe huis zien en we gaan morgen beginnen met de trainingen." zegt River. "Prima, probeer me wel bij te houden." mompel ik net zoals ik een paar dagen terug had gedaan voor onze eerst kus; ik open mijn ogen voorzichtig en knipper tegen het felle licht van de lamp. "Ik zei toch dat ik er zou zijn als je waker zou worden." lacht hij en ik ga moeizaam rechtop zitten, "Je bent echt heel lief." mompel ik en ik zie heel even dat zijn wangen rood worden maar dat is al snel over. Ik wil opstaan maar ik laat me meteen weer op het bed vallen, "Gaat het goed?" vraagt River meteen bezorgd en ik knik "Beetje duizelig." zeg ik en hij knikt. "Ze hebben jouw eerst een prik gegeven zodat je rustiger zou worden en dan die waarvan je ging slapen maar volgens hebben ze je iets te veel gegeven." zegt hij. Ik ga in kleermakerszit tegenover River zitten en kijk hem lachend aan, "Ik voel me al stukken beter." zeg ik terwijl ik luister of de meiden hierheen komen wat gelukkig niet zo is. "Hoelang heb ik geslapen?" vraag ik ongemakkelijk en River krabt op zijn achterhoofd, "Ik gok zo'n kleine 3 uur." mompelt hij en ik knik terwijl ik hem aankijk. "Maar nu we even rust hebben..." zeg ik en hij kijkt me met grote ogen aan, "Wil je een film kijken." vraag ik en hij knikt. Hij tilt me op en gaat dan zelf liggen, daarna legt hij me op zijn borst neer en pakt de afstandsbediening uit de la om de tv aan te zetten. "Wat wil je kijken?" vraagt hij en ik haal mijn schouders op, "Geen idee. Ik ga denk ik meer naar jouw kijken." lach ik en hij schud zijn hoofd. "Ik zet wel Narnia aan." zegt hij en ik knik. Ik sluit mijn ogen en luister naar zijn ademhaling en hartslag die heel rustgevend zijn, zolang ik zijn ademhaling en hartslag hoor bestaat hij nog en is hij bij mij. Als ik na een half uur mijn ogen open en River aankijk heb ik alle rust en tijd om zijn gezicht te bekijken, hij heel donker bruin haar en donker bruine ogen, zijn gezicht is gewoon perfect en ik zou zo nog wel even kunnen door gaan. Hij draai zijn hoofd zodat hij me kan aan kijken en ik voel iets binnenin me, het zou verlangen kunnen zijn of geluk. Ik glimlach en hij glimlacht terug waardoor ik bijna smelt; hij is gewoon perfect, misschien zelf te perfect en dan slaat de twijfel weer toe. 

Wolf InstinctsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu