(Myth’s POV)
Iniligtas na naman ako ni Rye. May utang na naman ako ulit sa kanya hindi ko pa nga nababayaran yung isa may bago na naman.
“R-rye Hanatsuki?”
“Commencing a battle outside the PVP area? That’s an act of player killing.”
“P-please forgive me sir Rye.”
“Forgiven, I’m not hunting a naughty magician like you. I’m hunting criminals.”
Criminals? Meron pala nun dito sa eternia? Siguro yun yung mga nag commit ng player killing na sinasabi niya.
“Myth, go now Yuri and Zypher are waiting for you at the Sorus café and that kid you’re trailing? He’s in a chapel.”
Paano niya nalaman na may sinusundan akong bata? Nakakapagtaka na siya. Tumakbo na ako papunta ng chapel. “Teka lang, saan ba makikita yung chapel??” Ang layo na ng natakbo ko at nakakapagod din ang tumakbo. Nagtanong tanong na lang ako sa mga mamamayan ng Sorus.
(Yuri’s POV)
Ang tagal naman ni Myth! Ang bagal talaga kumilos nung manyak na yun. Nagugutom na ako pero hindi ako makabili dahil wala akong pera nanakaw sa akin.
*Grrruuummmm*
“Are you hungry little Yuri?” Kuya Zypher asked.
“No! hindi po kuya”
“You’re lying to me and your stomach is telling me the truth.” He said then smiles
Napayuko ako at tumango. Nakakahiya kasi kung ililibre ako ni kuya may sarili naman akong pera nakuha nga lang nung bata na bumangga sa’kin.
“You’re blushing that means you’re shy.” He said smiling. I just nod at him as my answer.
“Come on little Yuri don’t be. Anyway let’s just order something to eat. I think Myth will have a hard time catching up to that kid.”
