E Embla Aventure (shqip)

P.28

Vite me vone

-O Ansi,zgjohu more zgjohu. Po m plasin ujerat.-uleriste ajo nga dhimbjet. -Po vjen monstra jone ne jete. Ore kafsh zgjohuuu.-e shtynte me force qe ai te permendej. U zgjua rrembimthi dhe i alarmuar hidhej kot ne vend. I entuziazmuar per ardhjen ne jete te atij bukuroshi, por s'dinte as c'te bente. Pa e menduar mire e merr ne krah dhe e duke nxituar neper shkalle e shtrin ne sendiljet e pasme te makines. Greta mundohej te mbushej me fryme. Ansi u perpoq te niste makinen, po ajo s'po ndizej. Duart o i djersisnin nga stresi i atyre casteve kulminante. 

-Ansi o dreq, cohu vrap e me ndihmo se do e lind ketu qerratan se plasa. Do vdes.-fytyra e tij e hutuar e bente per te qeshur Greten, po ne caste te tilla s'ishte momenti i duhur edhe s'kishte fuqi. 

-Hap kembet.C'te bej une tani?-e pyeti nervoz. 

-Hajd shty me mua se mbase pjell dhe ti naj kalama.Po c'do me besh o Ansi me qafsh. Do presesh te dal koka e ktij kolopucit edhe do e terheqesh. Thirr Xhojan ti pres kerthizen pastaj.Se merr vesh ajo. Po s'mori do msoj. 

Te bertiturat e saj degjoheshin edhe te rruga ngjitur. S'ishte nevoja ta therrisnin Xhojat se me gjithe ato te bertitura ajo doli vete. Mes shume mundimesh, bertitjesh , lotesh, te qeshurat u degjua ajo e qara kumbuese e nje heroi te sapolindur. Nje fryti dashurie. Lumturia e prinderve te tij. Ansi qau serishe. E mbante ne krah dhe kete here nga lumturia lotet shkonin lum. E tundte ne krahet e tij ate engjell qe ne te ardhme nga edukata e te emes do beheshe djall.-mendoi ai. Ishte fiksuar keq me faktin se Greta do e bente si vetja ate femije. Ndonese hiqej sikur nuk e pranonte dot kete fakt, atij i pelqente. Sepse nese do ishte si Greta ai do e dashuronte. 

-Grejan, do e quajm.-bertiti Ansi. Sikur kishte bere zbulimin me te madh ne bote. Ishte bashkimi i emrave te tyre. S'mund te ishte emer super i bukur,po ai femije duhet te ndjeheshe i lumtur qe mbante emrat e asaj dashurie. 

Vite me vone.

-Greta,zgjohu se do shkosh ne pune. Je me vonese.-therriste qe nga kuzhina Ansi.Kur menjehere Greta futet ne kuzhine, veshur me kemishe ngjyre te embel roze,xhinse te ngushta te zeza dhe mbi taka te larta. E gjithe kjo ishte jashte karakterit te saj. Kishte kapur floket bisht edhe kishte vendosur nje tualet te lehte. Dukej mahnitese. Si dicka e re ne jeten e tyre. 

-Wow, Greta.-psheretihu Ansi duke hapur gojen, i mahnitur.

-Miremengjes i dashur.-e pershendeti, duke e puthur ne faqe. Edhe u ul te hante mengjesin e gatuar nga Ansi. Tashme zonja e re e shtepise.Gjithcka dukej perfekte deri ne momentin kur provoi omleten.-Dreq Ansi. Omlet te duket kjo?-mori pjaten dhe e hodhi te gjithe omleten ne kosh.-meso te gatuash heres tjeter. Mos harro zgjo femijet dhe coi ne shkolle.-hodhi canten kraheve dhe u largua per ne pune. 

5 vite me vone.

-Dua divorcin more vesh. Une e perballoj dot jeten pa ty.uleriste dhe rrezonte poshte ne toke gjithcka ishte mbi kuzhine. Thyente gota. Femijet e shikonin me lot ne sy. 

-Greta mbylle. Nuk kam bere asgje po te them. Pse e bene kaq te madhe. Me thuaj pra cfare te kam bere. 

-Ke harruar ti ngrohesh qumshtin Alesias o semure.

-Edhe ti bere namin per gjithe kete?-habija i dallohej qarte ne fytyre. 

-Epo kishim kohe pa u zene. Do na zbehet dashuria ne paq. Duhet icik sherr. Pastaj ato gotat s'me pelqenin me. I gjeta si pretekst per ti thyer. 

-Greta do te vras.-bertiti Ansi.-Mbathja po ta mbajti.

Greta vrapon jashte per ti shpetuar Ansit, ashtu me gjithe energjit e tij Ansi e ndiqte. Femijet tashme te lumtur e ndoqen nga mbrapa. Lumturia dukej qarte ne fytyren e Grejanit,Alesias, Sares, Megit dhe Darios. Ne syte e tyre mund te shihje vetem lumturi. 

Ata nuk mund te ishin si nje perralle. Ajo nuk mund te ishte Barbi dhe ai Keni. As Hirushja me princin e saj te kalter. Ata ishin Ansi dhe Greta. Ajo dashuria e pafundme e nisur nga nje loje, vazhduar me aventure dhe ne fund ata do te ishin ata kalamajte e vegjel qe edhe sikur 70 vjec te shkonin do luanin serishe. Sepse ata kishin ate shpirtin rinor. edhe nese ne mes te nates ashtu te pergjumur, iu lindte nje ide e cmendur ne koke, do e zbatonin. Ansi dhe Greta e dinin c'ishte jeta. Ata e shkruajten te tyren histori. Prane njeri-tjetrit, plote dashuri. U bene simbol asaj ndjenje te pashpjegueshme dashuri. Asaj qe nuk e di askush se nga lind. Ne fundin e tyre gjeje vetem lumturi. 

-Lamtumire-peshperiti Greta teksa tashme e rrenuar nga vitet qe mbante mbi supe, rrudhat ne fytyre tregonin se tashme jeta e kishte mposhtur. Perkedhelte varrin e tij qe tashme e kishte lene ne vetme. -Te dua!

FUND