Waiting Shed

Chapter 19

Black engulfed me. I can still hear the sough of the surrounding and the guy who covered my nose and mouth with a handkerchief. I am so weak. I was so devastated and scared. I fear what is going to happen. Sana ay panaginip lang ito. Sana hindi ito totoo. Maybe I was dreaming. Some people say that those people who are so happy tends to dream nightmare about themselves. It's scary. Pero pinipilit ko sa sarili ko na panaginip lang sana ang lahat. Na hindi ito nangyayari. Na hindi ako makikidnap o ano pa man. Hindi ko alam. Hindi ko na alam. Especially when water splashes directly to my face, waking me up from my slumber.

Napasinghap ako sa lamig ng tubig na naramdaman ng aking balat. My eyes are blurry and my head hurts so badly. Ramdam ko ang pagkakasikip ng aking katawan sa isang bagay.  Nakaupo ako at nang maging malinaw ang aking mga mata ay kitang-kita ko ang kadiliman sa aking paligid. May mga ilaw akong napapansin na tila mga sindi galing sa isang kandila. Amoy ko ang kalumaan ng lugar at sumisiksik sa ilong ko ang mga alikabok sa aking paligid. Sa sobrang alikabok ng lugar ay hindi ko naiwasang mapahatsing.

Kaluskos ang dumagundong sa aking mga tenga. Then there are deep chuckles. Tumindig ang balahibo ko sa takot sa mga naririnig. Ramdam ko na ang panunuot ng kaba at takot sa aking sarili. Hindi ako naniniwala sa mga multo o ano pa mang unnatural things na sinasabi ng mga tao pero sobrang takot ko sa kaisipan at paniniwala na ang tao ang gumagawa ng mga katakot-takot na mga pangyayari. At ngayon alam ko. Alam ko sa kung nasaan ako ngayon ay mga tao ang mga ito. Nanginig ang labi ko nang biglang may hanging dumaloy sa aking leeg.

"O, gising na pala ang bakla..."  Ang mapanuya at mababang boses na iyon malapit sa aking tenga ay nagpatindig sa aking balahibo. Amoy alak at sigarilyo na may mint. Mainit ang kanyang hininga na labis na ikinabog ng aking puso. Pumikit ako ng mariin at sinubukang gumalaw para sana makalayo sa lalaki pero... Napatingin ako sa aking katawan at kitang-kita ko ang isang matabang tali na nakapulupot sa akin na parang ahas na ayaw patakasin ang kanyang pagkain.  Nanlaki ang mga mata ko at tumingala.

"Sino kayo? Anong kailangan niyo sa akin? Pakawalan niyo ako dito!"

Sinubukan kong kalasin ang tali pero sobrang higpit. Napatili ako nang may kumagat sa aking braso. I tried to wriggle away. Pero ang ngipin ng taong kumagat sa akin ay dumiin sa aking braso. Madiin na madiin to the point na baka may lumabas ng dugo.

"Tama na! Tama na! Bitawan niyo ako! Huwag! Huwag!" sigaw ko habang pilit na umaalis sa kinalalagyan kong sahig. Mabilis na ang aking paghinga. Maski ang pagtibok ng aking puso ay mabilis at malakas. Sinong mga 'to? Anong kailangan niya? Bakit? Bakit ako? Anong ginawa ko? Bakit nila ako kinidnap? Anong dahilan? Anong kasalanan? Ang daming tanong sa aking utak pero lahat ng iyon ay naputol nang may pumunit sa aking damit. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at takot. Sumigaw ako ng tulong. Pero lahat ng iyon ay nalunod nang takpan nila ang bibig ko nang isang malaking kamay. Marahas at magaspang.

May basang bagay ang dumikit sa likod ng aking tela. Napapikit ako ng mariin at pilit iniiwas ang aking ulo pero mahigpit ang hawak ng taong ito ang aking mukha. Maluha-luha akong nag-iwas ng tingin ulit pero isang marahas na kagat ang natamo kaya napasigaw ako, na agad din naging isang lenggwahe na hindi maintindihan. Umiyak ako. Takot na sa maaring mangyari sa aking buhay.

"Alam mo ba ang dahilan kung bakit namin ginagawa to ngayon, Ian, hmmm?" bulong ng lalaki. Hindi ako gumalaw bilang sagot. Nanatili lang ako sa aking posisyon kahit sobrang takot ko na. "Hmmm. Ano nga ba? Ay oo, dahil gusto naming lahat ng nandito na makuha ang kinuha ni Erik. Ang sabi niya'y masikip at inosente daw. Hmm. We want a taste of it." Napapikit ako ng mariin nang dilaan niya ang tela. Nagtaasan ang mga buhok ko sa aking leeg. Shit, shit! Hindi! Hindi totoo to! Hindi totoong sinabi iyon ni Erik sa kanila! They're lying. Pero katakot-takot na halakhak ni Erik ang pumailanlang sa aking utak.