Book 2 of MIF:My Imbecile Wife(Kathniel)

MIW:thirty-five

Kurt's POV

Nandito na kami sa school ni Kurt at Stace... naging maayos ang recognition ni Stace at parehas kami ni hon na nagsabit ng medal sa kanya..proud na proud ako same with hon...

Nagulat ako ng makita namin sina Keisha at Khalil... nagulat ako dahil mag asawa na pala sila at kaklase pala ni Stace ang anak nila..

ngayon ko na lang din nalaman na matagal na pala silang ayos ng asawa ko ... and I'm happy for that..

Nung natapos nga ang recognition nina Stace ay hindi na kami masyadong nagkausap nina Khalil dahil didiretso na daw sila sa bakasyon...

"oh.. aalis na agad kayo Lil?" tanong ng asawa ko..

"oo Mi... diretso na agad kami sa bakasyon.. alam mo naman.. marami pang trabaho kaya dapat ng sulitin to.. time na din to para masundan na si King.. haha"

Hinampas tuloy siya ni Keisha na ngayon ay namumula na.. natawa na lang din kaming mag asawa.. nagagawa nga naman ng pag ibig.. tsk tsk

Well.. I'm still worried sa call sign nila ni Hon at Khalil.. pshh.. pero dahil ok na naman kami kelangan kong magbehave..

at eto na nga .. malapit ng tawagin ang pangalan ni Natsu.. kanina pa din kaming nagtatalo ni hon dito sa upuan..

Piniplit niya kase akong sumama sa pagpunta sa stage para sa pagsasabit ng medalya..

alam naman niya ang sitwasyon namin ni Natsu.. hindi kami ok...

"hon naman.. alam mo naman na may tampo pa sakin si Natsu.. "

"eh hon pano kayo magkakaayos kung hindi ka gumagawa ng paraan?"

"oo nga po dad.. malay niyo magkabati na kayo ni Kuya" sabi ni Stace habang kumakain... I pinched her cheeks.. she was giggling...my daughter is so cute.. She's my princess

Pinagpatuloy naman ni Stace ang pagkain at binaling ko ang aking tingin kay hon.. sabay buntong hininga

"hon .. kailangan nating unti-untiin.. step by step muna---"

"Cortez, Natsu D."

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil hinila na ako ni hon papuntang stage ... nagpalakpakan ang lahat.. tinawag na pala ang aking anak..

Sabay sabay kaming umakyat.. isa isa kaming kinamayan ng mga visitors at ilang teachers doon...

actually nahihiya nga ako sa mga kinakamayan ko dahil ramdam kong nagpapawis ang aking mga kamay.. tila nga hindi maipinta ang aking mukha.. magsasabit lang naman ako ng medalya para sa aking anak pero hindi ko alam kung ngingiti ba ako o magiging serious face na lang...

Nasa gitna na kami ng entablado.. mayroong natanggap na tatlong medalya si Natsu... ibinigay sakin ni hon ang isa...

Humarap sakin si Natsu.. nagulat ako dahil sa expression niyang nakangiti...

I just felt the tears shedding down through my cheeks.. the f*ck it's gay.. pero hindi niyo ko masisisi.. ngayon ko na lang ulit nakitang ngumiti sakin ang anak ko..

"dad..."

One word... this one word that I really wanted to hear from him..

Hindi ko napigilan ang sarili ko.. niyakap ko na siya..

"son.. I am really proud of you.. please forgive me.. give me a chance please.. I promise the past wont happen again... hinding hindi ko na ulit kayo iiwan.."

Humiwalay ako sa yakap at isinabit na sa kanya ang medalya.. nagpicture taking muna.. at kahit alam kong mapula ang mata ko sa picture I manage to smile.. a smile of a proud father..

---------------------

Natapos na ang recognition...isa isa ng naguuwian ang mga tao.. tumayo na kami at nagsimula na ring maglakad papunta sa exit..

Tumigil sa paglakad si Stace kaya napatigil kaming lahat..

"dad.. I left my bag.." sabi ni Stace..

"ok .. babalikan ko na lang .. mauna na kayo sa kotse.."

Naglakad ako ng mabilis pabalik.. nahirapan pa akong hanapin iyon sapagkat nasa ilalim pala ng upuan namin.. siguro ay nagpatak ito dahil sa kagutuman ni Stace.. natawa na lang ako..

Babalik na sana ako ... biglang..

"dad..."

Nagulat na lang ako ng makita si Natsu...Sumunod pala siya sa akin...

Nakatayo lang kami habang magkaharap.. hindi ko alam kung ano bang nasa isip niya ngayon..

Pero damn... naiiyak na naman ako... pano ba naman.. tinawag niya ulit akong dad.. at sobrang saya ang nararamdaman ko ngayon..

Nagulat na lang ako ng maramdaman ko ang yakap ng aking anak.. he's also crying..

"dad.. I'm sorry.. I'm really really sorry.. dad...sorry sa pagiging immature ko dad.."

"no son... I'm sorry... ako ang may kasalanan... sana mapatawad mo ko.."

Kumalas na kami sa yakap... pinunasan namin ang aming mga luha...

At sabay pa naming nasambit..

"dmn! This is gay!"

Natawa na lang kami...

"ok dad.. Apology accepted... you are my dad afterall... we're ok now.. but promise me one thing... you will never leave and hurt my mom anymore... got that father?"

Tumayo ako ng tuwid at nag salute na pose..

"aye aye son!"

Natawa ulit kami.. laking pasasalamat ko at ok na kami ni Natsu...

-------------

Kalalabas lang namin ni Natsu ng makita namin si hon ...

"hey ! don't hug my mom... lagot ka kay daddy!!" sigaw ni Stace

Biglang nandilim ang aking paningin.. ramdam ko din ang pag-iba ng aura ni Natsu...

well.. I think overprotective din siya pagdating sa mama niya... mabilis kaming naglakad . hindi ko makita ang mukha ng lalaki...

Pshh.masisira din yan kung hindi niya bibitawan ang asawa ko...

"what the f*ck is going on here, WIFE?"

-----------------------------------

ιαмαƒαвυℓσυѕαυтнσя