THEIR MARRIAGE

CHAPTER 16: Smile

“Chubby bilis. Ang tagal pa ng byahe.” Joshua.

“Wait lang. Malapit na.” Excited naman siya masyado. “Tulungan mo nga ko dito.” Nagsisigawan kami, nasa kwarto pa ko, nag-aayos. Then I heard the door opened. Di man lang marunong kumatok.

“Josh, paki ribbon nga ng damit ko.” Nakaharap ako sa salamin, nakita ko sa reflection na siyang umiwas ng tingin, parang naiilang.

Arte. Parang ngayon lang nakakita ng likod. Lumapit siya, tinaas ko buhok ko. Then he ribboned the lace of my dress at the back.

“Anong problema mo? Pasmado ka ba? Eiw.” Ako.

“Hindi! Bilisan mo na.” He walked-out. Wow. Na-miss ko yun ah. Pero bakit siya naasar?

He’s driving papunta sa beach. I met his family nung kasal pero hindi ko naman nakilala lahat. Yung Papa niya lang yata ang naalala ko. Hindi naman ako kinakabahan, bakit naman ako kakabahan? Di naman ako girlfriend niya para magpa-impress sa family niya. Hindi ko na namalayan, nakatulog na pala ako.

.

.

“Chubby. Wake up. Andito na tayo.”

“Hmmmm...” Umayos ako ng upo, nakarecline pala ang upuan ko. Did he recline it?

“Hala sorry. Nakatulog ako. Wala ka man lang kausap while driving. Na-bored ka ba?”

“Okay lang basta komportable ka.” Siya then biglang bumaba na ng sasakyan.

Ano daw? Whatever. Bumaba na din ako.

“Tito! Tito!” Sigaw ng dalawang cute na cute na lalake, I think 6 and 4 years old sila. Tumatakbo sila papunta kay Joshua at sabay na nag-hug.

“Hey. You should not run boys.” Ginulo niya ang buhok nung dalawang bata then lumuhod siya to level with them, kinurot niya yung dalawa sa pisngi. “Namiss ko ang mga gwapo kong pamangkin.” Ang cute nilang tingnan, parang gusto ko din silang tatlo kurutin.

“Tito, is she your wife?” Tumingala naman silang lahat sakin.

“Yes. She’s your Tita Angela.”

“Sophia.” Sabi ko.

“No. Angela.” Joshua. Naguguluhan yung mga bata. Kung sino ang nagsasalita, siya ang tinitingnan nila.

“Joshua, It’s Sophia.”

“Chubby.” Sabi niya na parang nagbabanta.

“Okay fine. Angela.”

“Tita!!” Nagduet yung mga bata at ako naman biglang niyakap.

“He...hello. What’s your name?”

“I’m Donnie.” Sigaw nung isa sabay pose. “I’m Dexter.” Sigaw at pose din yung isa. At bigla silang nagduet, “and we are...The Super D Cousins!”

“Hahahahaha. You’re so cute. Can I hug The Super D Cousins?” At yinakap nila ako. They’re so sweet. Sana nagkaron din ako ng kapatid. Narinig kong tumawa si Joshua. Bahala siya.

“Joshua! Baby brother, I missed you.” Sabi ng isang babaeng nasa mid 20’s. She hugged Joshua. Para siyang model at magkamukha sila ni Joshua, matangkad, maputi at ang tangos tangos ng ilong.

“Mira ano ba? Di na ko bata. Nakakahiya.” Joshua.

“Of course not. You’re always be my baby brother. You know that. At bakit ka naman mahihiya? Ha?” Humiwalay na siya kay Joshua at tumingin sakin. “Aaaaaah. I can see why.”

“Mommy. She’s my Tita Angela. Tito Joshua is right, she looks like an angel” Donnie.

Like an angel? Oh boy. I know. So ganun pala ang tingin sakin ni Joshua? Well, I can’t blame him.

“Yes baby. Your tito is right. She looks like me.” She turned to face me. “Hi Angela, we didn’t have the opportunity to talk in your wedding, glad that you’re here. By the way, I’m Mira, big sister ni Joshua and mommy ni Donnie. And don’t call me Ate ha.” Nagbeso beso kami.

“Sure. Hi Mira. Grabe, di ako makapaniwala, may baby Donnie ka na but you’re still gorgeous.” Ako. Wow talaga. Ang sexy niya para maging Mommy.

“Haha. I like you dear. You know the exact word, gorgeous. Lets go inside, they’re waiting for us.

Naglalakad na kami papunta sa Hall kung san kami magche-check in.

“Joshua, di mo naman sinabi, dyosa pala ang kapatid mo.” Bulong ko sakanya.

“Nasa lahi talaga namin. Congrats, kasama ka na sa angkan namin.” Siya.

“Wow. Where’s your humility dude?” ako. And he chuckled. “Ilang taon na ba siya? And si Donnie?”

“24. Donnie will be 5 this December.”

“Wow. Maaga pala nag-asawa si Mira.”

“Lahat kami, maaga pinapakasal.”

Oo nga pala. 18 pa lang kami ni Joshua. Ang bata pa namin. Pero sana maging gaya ako ni Mira, kahit may anak na, gorgeous pa din. Ahahaha.

Nang makapasok na kami sa Hall, na-meet ko ang Imperial Family. Welcome na welcome ako. In fact, gusto daw nila akong lahat. Happy naman ako. Hindi naman kasi ako pasikat. Hindi naman ako girlfriend para magpa impress, asawa ako. LOL.

Umakyat na kami sa magiging room namin. Pakapasok sa kwarto, humiga kaagad si Joshua sa kama. Pagod na pagod sa kaka-drive. Guilty tuloy ako, ang ganda ng tulog ko sa kotse pero kung hindi ako tulog, wala naman akong maiaambag, di naman ako marunong magdrive. Buti na lang nakatulog ako. Nakasave ako ng energy.

Umupo ako sa gilid ng kama. Tulog ba siya? Nakapikit eh.

At dahil tinatawag ako ng kama, humiga din ako. Nakakapagod din matulog sa kotse noh. Nakaharap ako sakanya, tinitingnan ko lang siya. Ang haba ng eye lashes niya, no need to use false eye lashes, pambabae lang pala yun so hindi dapat siya gumamit nun. Ang ilong naman niya, ang tangos, gaya kay Mira. Kitang kita ko ang pagkatangos ng ilong niya kasi nakahiga siyang nakaharap sa ceiling so nakaside view siya sakin. Meron siyang manipis na kissable lips. Ang perfect ng mukha niya.

Minulat niya ng dahan dahan ang mga mata niya. Grabe, pagmulat na lang, ang perfect pa.

Teka!

Hindi ako makagalaw.

Mali! Ayokong gumalaw.

Tumingin siya sakin. Hindi pa rin ako gumagalaw, I’m still observing him. Nung tumingin siya sakin, nanlaki ng konti mata niya, ibig sabihin, medyo nagulat siya. Humarap siya sakin.

Kung may makakakita sakin, iisipin nila, ang weird namin. Nakahiga kami sa kama, magkaharap na nagkakatitigan lang. Ilang minute din kaming ganyan? Does he also observing me? Pumasa kaya ako?

Hindi ko alam kung bakit, I smiled at him and he smiled back, then I close my eyes.

A/N:

It’s just a short update. Its okay, wala pang 24 hours nakapag update naman agad ako.

Thank you sa mga comments and votes niyo.