The Playgirl Is Resigning

CHAPTER 8: Concern

I was bombarded with messages from my friends the next day. Parang sasabog ang cellphone ko pagkabukas ko nito. Pusot pusot na messages na pumasok sa messenger ko. Nagkagulo din sila sa group chat namin. Pagkakita nilang online ako ay agad na tumawag si Lewis. They all joined the call at iyon ang pinag abalahan ko buong araw dahil sabado din naman.

Paulit-ulit na lamang ang tanong nila at pareho lang din naman ang sagot ko. I just told them the truth at talagang napag utusan lang si Amiri na bantayan ako. They're very intrigued. They were very suspicious of me kahit wala naman talaga. There's nothing between us. And I kept telling them that. Like hello? They knew how we hated each other tapos bigla-biglang ganun ang nangyayari?

Uh! Ano nga bang nangyari? There's nothing happened between us. He just pulled me to him. Held my hand. Carried me on his arms. What the hell!

Napasapo ko ang aking ulo. Kaya naman pala e. Pasimple lang ata yun sa akin ang gagong yun. Pero kung sabagay, may mga reasons naman bakit niya nagawa yun. Like... he just pulled me because I was grinding like a slut there. He held my hand because... uh maybe not to get hurt? Masakit kaya kung sa palapulsuhan ako hihilahin diba? And yes, he... he carried me on his arms because I couldn't walk. That's it.

Why does it sounds like I'm convincing myself that he did me good. Parang kinalimutan ko na yata ang mga atraso nun sa akin. He threatened and ignored me just a week ago and he acted like my Prince Charming last night? The fuck is that!

Well... I'm his friend's sister at sa kanya ako ibinilin. Kung may nangyaring masama sa akin doon then he's partially at fault. Yeah. That must be it. He just did that not just for me. But for himself also. That Amiri guy really took my Kuya's words seriously huh? It's really unnecessary though, yet he really did took responsibility of me.

Parang ang hirap namang paniwalaan na maganda ang pakikitungo niya sa akin. Our first met was very not good, y'know. First impression lasts.

Inayos ko ang suot kong wayfarer habang nakahiga sa sun lounger sa tabi ng swimming pool namin. It's Sunday and I wanna have a bit of relaxation... atleast. For my well-being and peace of mind. Yesterday was a bit rough. I was being interrogated. Napipilitan na nga lang ang tao ginagawan pa ng malisya.

"Hay naku! Natagalan ako kasi ang daming pinabili ni Inay na kung ano-ano." Naka t-shirt at nakamaong pa ito. Usual na sinusuot niya kapag galing sa labas at may iniutos si Manang Betty.

Nakangising nilingon ko si Ate Cecil. " Okay lang yun Ate. Basta ba't nabili mo."

Tumawa naman ito. "Oo naman. Basta't sa alaga ko. Matik na yan."

Tinaas ko ang wayfarer at nilagay sa ulo. " Video mo ko ate. Please?" Malambing kong sabi nang ilapag nito sa maliit na mesa ang supot at pitsel na may lamang tubig at ice cubes.

" Naku talaga. Makikita ng mga kuya mo to baka malalagot ako. Dumating pa naman ang kuya mo may mga bisita kayo." Napakamot siya sa batok habang pinupulot ang cellphone ko na nasa katabing sun lounger.

"They won't. Trust me. Baka may meeting lang. Sa conference room lang yun or sa library."

Nilabas ko ang bote ng Gin at dalawang sachet ng Nestea apple blend. May dala din palang lighter si Ate Cecil.

"Pipindutin ko na ha." I just nodded at her.

I opened the bottle and put the one sachet of juice powder in it. Then I shake it. Binuhos ko ang kalahati sa pitsel. Nilapit ko sa bibig ng bote ang apoy na galing sa lighter. Nakita ko naman na pumasok ang apoy sa loob at kaagad ko itong nilublob sa pitsel. Parang may hinigop na kung ano doon. Tinaas ko ang bote at hinayaang bumuhos ang laman. Nagsalin ako sa baso at binuhos pabalik sa pitsel. Paulit-ulit na ginawa ko iyon. Mga limang beses.