𝟷𝟹 𝚁𝙴𝙰𝚂𝙾𝙽𝚂 𝚆𝙷𝚈 (𝙉𝙇)

H1.

TAPE 1:

"Ik ben het, Hannah. Hannah Baker. Inderdaad! Zet het apparaat waarop je dit luistert niet uit. Ik ben het, live en in stereo.  Er komt geen ander optreden, geen toegift en ik doe absoluut geen verzoekjes deze keer. Pak een snack. Ga lekker zitten. Want je krijgt m'n levensverhaal te horen."

School, de plaats waar zij ooit ook rondliep. De bel galmt door de gangen heen. Clay staat bij zijn locker, hij wisselt een paar boeken. Hij kijkt om zich heen. Hoort zoveel stemmen. Ze praten. Over zoveel. Maar weten ze eigenlijk wel waarover ze het hebben? Hij sluit zijn locker en draait zich richting de locker van Hannah. Hannah Baker. Het meisje dat zichzelf heeft omgebracht. Was het een schreeuw om aandacht? Familie problemen? Of werd ze gepest? Niemand wist waarom ze het deed.. Er was geen afscheids- brief of video gevonden. Enkel een lichaam in een bad vol bloed, een lichaam van een prachtig meisje die zichzelf het leven ontnomen had. Maar waarom? Ze was zo perfect. Ze was mooi, grappig en lief! Ze had vrienden en ouders die om haar gaven. Haar kluisje hangt immers niet voor niks helemaal vol met foto's en briefjes waarop staat hoe ontzetten iedereen haar mist.. en zo mist Clay haar ook. Vanaf het eerste moment dat hij haar zag, sprak ze hem aan. Een aantrekkingskracht, zoals hij nog nooit gevoeld had.

Wanneer de rust terug in de gang is gekeerd beweegt hij zich naar het kluisje van Hannah. Hij bekijkt de foto's en de briefjes. "Wat doe jij in godsnaam?" Klinkt er vanuit zijn rechter kant. De stem klinkt verbaast, en boos en is duidelijk van een jongen. Het is Justin Foley. Een populaire, sportieve, knappe jongen. Clay reageert verward: "Niets. Ik ben alleen.." "Naar iets op zoek?" Valt Justin hem in. "Wat zou dat moeten zijn?" "Zeg jij het maar." Clay verbaasd zich over het vreemde gesprek wat plaats vindt. Hij werkt nog een snelle blik op Hannah's locker en draait zijn hoofd al snel weer terug naar Justin en vraagt verward: "Weet je eigenlijk hoe ik heet?" Justin zucht: "Natuurlijk weet ik dat, Clay." Een oudere mannen stem klinkt vanuit de andere kant van de gang "Jongens!" Clay en Justin draaien zich naar de man toe "De tweede bel." Zegt hij wanneer hij ziet dat hij contact met de jongens heeft. Justin draait zicht terug naar Clay: "Zo onschuldig ben je niet, Jensen. Wat ze ook zegt." Met een nog verbaasder blik dan Clay al had kijkt hij Justin recht in de ogen aan. "Schiet op, Mr. Foley. Naar les." Klinkt de mannen stem weer van achter hem. Zwijgend verdwijnt Justin naar zijn lokaal. "U ook, Mr. Jensen." Vervolgd de mannen stem. Clay wenkt nogmaals een blik op Hannah's locker en vertrekt vervolgens ook naar zijn les.

Wanneer de school uit is en Clay op weg naar de parkeerplaats, komt er een meisje naar hem toe. "Clay. Hoe gaat het met je lieverd?" Vraagt ze bezorgt, terwijl ze hem omhelst. Het is Courtney. "Ik heb aan je gedacht." Vervolgt ze. "Hoi, Courtney. Is dat zo?" Antwoord Clay verbaasd. "Ik vind dat we er voor elkaar moeten zijn op zo'n moment, weet je?" Courtney lijkt nerveus en friemelt wat aan haar tas. "Het is zo verdrietig. Het is moeilijk te bevatten." Gaat ze verder, terwijl Clay een knikkend gebaar geeft. "Fijn dat we even gepraat hebben." Sluit Courtney mee af. Ze lacht en met haar hand raakt ze even Clay zijn arm aan. Dan geeft ze hem een kus op zijn wang en loopt vervolgens verder. Totaal verward volgt Clay haar met zijn ogen. "Ja, goed gesprek.." fluistert hij in zichzelf.

"Ey Clay!" Klinkt er vanaf de parkeerplaats. "Wil je een lift naar huis?" Het is Tony. Hij staat bij zijn rode mustang auto. "Graag!" Antwoord Clay. Hij loopt naar Tony's auto toe en stapt in. "Geen fiets vandaag?" Vraagt Tony hem. "Nee, mijn moeder wou me brengen, zodat we konden praten." Tony stelt een begrijpelijk blik op en probeert zijn lach in te houden terwijl hij zijn auto start en een tape uit zijn bakje met verschillende tapes uitzoekt. "Wil je een tape horen?" Vraagt hij aan Clay. "Natuurlijk!" Antwoord hij terwijl hij 'Joy Divison' van de zijkant afleest, en zijn tas naar achter gooit. "Jij gebruikt nog steeds oude media?" Vraagt hij wanneer hij weer gesetteld is en ziet hoe Tony de tape in het apparaat stopt. "Het is zoveel beter!" Is Tony's antwoordt. Clay laat een lachje ontsnappen en de eerste klanken van de muziek beginnen te klinken. Maar zijn wat vrolijke blik veranderd al snel in een teleurgestelde en missende: "Alles was vroeger beter.." "Helemaal mee eens."