/ Μη με ξυπνάς απ’ τις έξι
πριν ακόμα η μέρα να φέξει
ξυπνητήρι κτυπάς σαν τρελό,
σε μισώ σε μισώ...
Ξύπνα σήκω, ξύπνα σήκω...
Είν’ απαλό το κρεβάτι,
αφήστε με να κοιμηθώ.
Στο όνειρό μου βλέπω έναν κόσμο
χωρίς ξυπνητήρια λαχταριστό./
Ξυπνάω από αυτόν τον υπέροχο ήχο.
Πρέπει κάποια στιγμή να το αλλάξω.
Πως και δεν με έχει πάρει τηλέφωνο η μαμά;
Ανησυχώ.
Κάνω ότι πρέπει να κάνω και όταν πάω να φύγω χτυπάει το κινητό.
«Παρακαλώ; »
«Έλα αγάπη μου, Καλημέρα. »
«Καλημέρα, μαμά. »
«Πως ήταν χθές; »
«Καλά, με κάλεσαν σε ένα πάρτι »
«Δεν πιστεύω να πας; Είπαμε θα αφοσιωθείς στα μαθήματα σου. »
«Ναι ναι μαμά, φυσικά. Εμ μαμά, σε κλείνω πρέπει να πάω στη σχολή τα λέμε. » ρολλάρω τα μάτια μου.
«Να προσέχεις αγάπη μου. »
Τερματίζουμε την κλήση, βγαίνω έξω από το σπίτι με προορισμό τα κοντινά Starbucks και ξεφυσάω.
Θα πάω στο πάρτι ότι και να λέει, σιγά μην το μάθει.
Έτσι και αλλιώς δεν ξέρει τι κάνω εγώ εδώ καθημερινά.
Ούτε ξέρει πως χθες συνάντησα ένα περίεργο αγόρι και ήθελε να πάει στο σπίτι με τη μαύρη του μηχανή.
Ήταν ωραίος πάντως, τώρα που το σκέφτομαι αλλά ποιος νοιάζεται;
Επείσης, είχε και κάτι ζωγραφιές πάνω στο ένα του χέρι.
Λες να είναι τίποτα tattoo ;
Αν το έβλεπε αυτό η μαμά, θα έλεγε ότι έρχεται από τη κόλαση.
Με τη σκέψη αυτή γελάω και συνειδητοποιώ ότι είμαι έξω από το αγαπημένο μου στέκι.
Καλημερίζω τη Βαλέρια, παίρνω το ρόφημα, πληρώνω και πηγαίνω να καθίσω σε ένα από τα τραπεζάκια αφού έχω 45 λεπτά ακόμα για να αρχίσει η πρώτη ώρα.
Επειδή δεν έχει καθόλου κόσμο, η Βαλέρια έρχεται στο μέρος μου
«Λοιπόν θα έρθεις; » με ρωτά ανυπόμονα
«Φυσικά! » την νεύω θετικά πίνοντας λίγο τσάι
«Ωραία θα ήμαστε μεγάλη παρέα » λέει και γουρλώνω τα μάτια μου.
أنت تقرأ
Your Favourite Tea
أدب المراهقينΜια αθώα και γλυκιά κοπέλα ζει τη φοιτητική ζωή σε μια ονειρεμένη πόλη, τουλάχιστον έτσι πιστεύει, ώσπου ένα 'άτακτο' αγόρι της κλέβει το αγαπημένο της ρόφημα, ένα ποτήρι πράσινο τσάι. < Έι, δώσ' το πίσω. > <Όχι τόσο γρήγορα, μικρή>
