Your Favourite Tea

Μ' Κεφάλαιο

«Τι ώρα έχεις δουλειά; » τον ρωτάω καθώς ήμασταν ξαπλωμένοι.

«Σε 2 ώρες... » μου λέει αφού κοιτάξει το κινητό του.

«Εγώ σε μισή ώρα πρέπει να είμαι εκεί και βαριέμαι τόσο πολύ » λέω μουτρώνοντας.

Εκείνος αρχίζει να με γαργαλάει απαλά και έτσι αρχίζω να γελάω..

«Ρε Σπύρο, σταμάτα, ζεσταίνομαι πολύ. » λέω μέσα από τα γέλια μου.

Σταματάει μετά από λίγο.

«Σήκω γιατί θα αργήσεις, μικρή. » του νεύω και αφού βρίσκω τα ρούχα μου, μπαίνω στο μπάνιο και αλλάζω.

«Θα μείνεις εδώ; » ρωτώ όταν πια είμαι έτοιμη να φύγω.

«Ναι, μέχρι να φύγω. » απαντάει και έρχεται κοντά μου δίνοντας μου ένα φιλί.

«Εντάξει, κλείδωσε μετά. » του απαντάω και φεύγω.

Αφού τελείωσαν τα μαθήματα στη σχολή, δεν είχαμε να κάνουμε κάτι, οπότε και ο Σπύρος και εγώ βρήκαμε μια δουλειά.

Τα μαθήματα στο χορό συνεχίζονταν και το καλοκαίρι, αφού είχαμε διοργανώσει μια μικρή παράσταση.

Εγώ με τον Σπύρο περνάμε καλύτερα από ποτέ..

Ναι γιατί έχεις πολλές εμπειρίες να το συγκρίνεις...

Ποιος σε έφτιαξε εσένα, είπαμε;

Τέλος πάντων, εκείνος είναι πολύ γλυκός μαζί μου χωρίς να με πιέζει ή να ζητάει πολλά.

Φτάνω στην καφετέρια που δουλεύω προσωρινά και αφού αλλάζω σε μια ποδιά και ένα άσπρο πουκάμισο, ξεκινάω να παίρνω παραγγελίες.

«Γιάννη, μου φτιάχνεις ένα τσάι; » λέω γλύκα στο αγόρι πίσω από το πάγκο και με ένα νεύμα, φεύγω για τις επόμενες παραγγελίες.

«Γεια σας, είστε έτοιμοι; » ρωτάω βγάζοντας το μπλοκάκι μου.

«Ωωω να η Θεανώ.. Που χάθηκες βρε φιλενάδα; Γιατί δεν έρχεσαι πια για το τσάι σου; » σηκώνεται η Βαλέρια και με αγκαλιάζει.

Μου έχει λείψει αλήθεια όμως είναι αδερφή του...

«Είχα τρεξίματα, συγνώμη. » λέω γλυκά και σοβαρά ταυτόχρονα.

«Εντάξει μην ανησυχείς.. Εγώ ήρθα εδώ με τον αδερφό μου, ωω να τος.. » λέει και στρέφει το βλέμμα της στην είσοδο όπου μάλλον μπαίνει ο Έρικ.

Τέλεια, θα περάσουμε...

«Όταν είστε έτοιμη φωνάξτε με. » λέω και αποχωρώ χωρίς να δώσω σημασία σε εκείνον.