แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The End]

ตอนที่ 26 ไม่กลับได้มั้ย

หลังจากวันนั้น แลนด์ก็ทำตัวติดฉันตลอดเลย เวลานอนบางทีก็มานอนห้องฉัน บางวันก็งอแงเหมือนเด็กไม่อยากไปทำงานมัวแต่ไปขลุกอยู่กับพี่เค ไม่ให้ฉันไปฝึกงานบ้างแหละ พี่เฟย่าเองก็กลับบ้านของเขาแล้ว ส่วนฉันวันนี้ก็คงต้องกลับแล้วเหมือนกัน

"แลนด์ ตื่นได้แล้ว"
ฉันเขย่าตัวผู้ชายที่นอนเอาขาก่ายฉันข้างๆ

"อีก 5 นาทีนะ" เขาตอบ แต่ก็ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมาแล้วยังดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดอีก

"ไม่ได้ วันนี้นาวต้องเก็บของกลับบ้านแล้วนะ"

"ใครให้กลับ"
เท่านั้นแหละลืมตาเลยนะพ่อคุณ-_- เปิดประเด็นเรื่องนี้ทีไรเป็นแบบนี้ทุกที จนฉันสงสัยว่าฮอลแลนด์คนเดิม คนที่ใจร้ายหายไปไหน ตอนนี้เหลือเพียงแมวน้อยในคาบเสือร้ายเท่านั้น แต่ก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วแหละ เหมือนมันจะไม่ได้หายไปและกำลังกลับมา

"นาวต้องกลับไง เพราะพี่ส้มก็กลับมาแล้ว"

"กลับมาแล้วยังไง ถ้ามันเหงาก็ให้ไอ้เต้ไปอยู่ด้วยดิ ยากอะไร"

"แลนด์อย่าพูดไม่รู้เรื่องได้ป่ะ"

"เหอะ"
เขาหัวเราะเค้นๆในลำคอ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินออกไปจากห้องไป โดยไม่หันกลับมามอง

ปัง!!

ก็คงมีแต่ผมสินะที่อยากให้เธออยู่ เธอคงไม่คิดจะอยากอยู่กับผม
ผมเดินกลับมาที่ห้องตัวเอง กำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียก

"ฮอลแลนด์จ๊ะ"
ทำไมผมไม่สังเกตวะ ว่ามีคุณพึ่งเดินขึ้นบันไดมา จะได้รีบเข้าห้อง ผมหันหน้ากลับไป

"มีอะไร"

"คือน้าอยากจะถามฮอลแลนด์เรื่องพินัยกรรมน่ะจ๊ะ มีเวลาคุยกับน้าสักนิดไหม"

เขาเงียบไปครู่นึง ก่อนจะตอบตกลง ที่ดิฉันอยากรู้เรื่องนี้เพราะพึ่งโทรไปหาทนายประจำบ้านมา ทนายบอกว่าฮอลแลนด์จะเปิดพินัยกรรมอาทิตย์หน้า แต่ไม่เห็นมีใครบอกดิฉันเลย