Text Me Back (H.S. fanfic)

30

Twee weken later

P.o.v. Maddie
'Loop eens sneller meiden!' Roept onze LO leerkracht. Ik zucht en ga een beetje sneller lopen. Laila kreunt. 'Oh, kijk eens wie daar ook is', zegt Emily uitgeput op een sarcastisch toontje. Ze wijst met uitgeputte vinger in de richting van de deur naar de kleedkamer waar Zitta uitkomt. Vorig weekend was echt leuk. We hebben met z'n allen afgesproken bij mij thuis en hebben een heel meidenweekend gehad. Iedereen was er behalve Zitta. Die heeft op het laatste moment afgezegd. Daar is Emily nog steeds een beetje pissig over. Maar het weekend ervoor was ze er wel. Toen zijn we naar Londen gegaan bij Harry. Toen was ze opeens verdacht close met Liam... we zijn uitgegaan met 1D, Ed Sheeran en Shawn Mendes. Ook nog een aantal vrienden van de jongens waaronder Matt. Die wraak op hun had genomen door zout in hun drank te kieperen. Omdat ze zijn auto gewct hadden.

'Komt er ook een opdagen', zegt ze sarcastisch. 'Emily laat haar!', zeg ik een tikje geïriteerd. Ze schenkt Zitta kort een boze blik en rent een stukje voor ons. Waarna Zitta begint te huilen. Ik stop en hou haar tegen en we gaan aan de kant staan. Ik zie uit mijn ooghoeken hoe Emily zich omdraait en deze kant komt uitgelopen. 'He meid, rustig maar. Wat is er?', vraag ik haar nieuwgierig. 'Zitta? Het spijt me', zegt Emily die er nu ook bijstaat. 'Wat is er?', vraagt Laila nu ook. 'Zitta, doe maar rustig aan en ga anders eventjes op de bank zitten', zegt meneer Serbruys. We begeleiden Zitta naar de bank en ik begin over haar rug te wrijven om haar te kalmeren.

Als ze na een aantal minuten is gestopt met huilen en weer is gekalmeerd gaat Emily op haar hurken voor haar zitten. 'Zitta, het spijt me heel erg dat ik zo tegen je doe. Maar het is gewoon, je houd iets voor ons verborgen en je wilt het ons niet vertellen. Ik heb het gevoel dat je ons niet vertrouwd', zegt Emily. Ik kijk haar vol bewondering aan. 'Wat absoluut absurd is gezien het feit dat je ons alles kan vertellen. Wat er ook is, we zijn er voor je', zegt Laila zelfzeker. 'Bedankt meiden, en heus, ik vertrouw jullie. Maar dit kan ik nu nog niet zeggen. Niet tot ik uitgevonden heb hoe ik ermee moet omgaan. Ik beloof jullie dat ik het jullie zal vertellen. Jullie moeten gewoon nog een beetje geduld hebben tot ik alles op een rijtje heb. Ik beloof dat ik het jullie ga vertellen', zegt Zitta. Ik smelt. Ik geef haar een dikke knuffel. 'Tuurlijk meid. En we blijven bij je voor de rest van je leven!', zeg ik en kijk diep in haar ogen. Ik zie haar blik versomberen en daarna begint ze weer te huilen. 'Zitta, sorry, heb ik iets verkeerd gezegd?', vraag ik in paniek. 'Nee, het ligt niet aan jullie maar aan mij', zegt ze huilend. Ik knuffel haar en wrijf over haar rug. Dat doet Harry ook altijd als ik verdrietig ben.

Na Zitta's uitbarstingen in de les mochten we weg van de leerkracht. Nu zitten we in de aula wat op onze gsm. Ik stuur snel een berichtje naar Harry. Die gelukzak zit in LA voor een aantal interviews:

Hey hey hey
Maddo

Hey babe, hoe
gaat het?
Hazza😍

Goed emj
Maddo

Ok. Het is hier leuk
hoor. En lekker
warm 😉
Hazza😍

Pestkop. Ik heb het
hier beter met mijn
vriendinnen. 😋
Maddo

We zijn nu opweg
naar de Ellen show.
Kijk je morgen?
Hazza😍

Tuurlijk sweetie 😘
Maddo

'Ik voel me niet zo lekker. Ik denk dat ik even naar de wc ga', zegt Zitta opeens. 'Wil je dat ik mee ga?', vraagt Laila. Zitta knikt en staat op. Laila gaat mee met haar en enkele seconden later zijn ze al in de meidenwc verdwenen. Ik kijk even naar Emily. 'Wat denk je dat er is?', vraagt die me nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Ze is de laatste weken ook zo bleek. Is jou dat ook opgevallen?', vraag ik haar. Ze knikt. 'Hm, ja', zegt ze nadenkend.