Ouat imagines

Henry mils imagine #1 part two

Henry P.O.V

"Kom we geven het op." Mam keek me aan. "Nee, we geven het niet op. Zij is jou happy ending." Ik zuchtte en ging op een bankje zitten. "Blijkbaar niet." Killian keek me aan. "Henry. Je moet niet opgeven. Dat heb ik ook nooit gedaan." Ik gaf hem een neppe glimlach. "Kom." Mam stak haar hand uit. "We gaan wat eten." Samen liepen we naar een restaurant toe.

(Y/N) P.O.V

"Jeff. We kunnen weer lopen hoor." Hij stopte de motor langs de kant. "Ik zet hem effe daar neer. Wacht hier." En hij liep met zijn motor naar de aangewezen plek neer. Ik keek om me heen. We zijn naar de grote stad gegaan. New York. De kans is best klein dat hun hier ook heen komen. "Hey, waar denk je aan?" Jeffrey sloeg een arm om me heen. "Nou ik heb eigenlijk best wel honger." "Dan gaan we wat eten." Samen liepen we de mensenmassa in.

*in de avond*

We liepen samen over straat. "Ik weet waar we goed kunnen slapen." "Waar dan?" Hij pakte zijn motor en gooide een helm naar me toe. "Kom." Ik stapte achter op. "Zit je?" "Ja ik zit." Hij keek even of er niks aan kwam en reed toe de weg op.

Henry P.O.V

We reden door New York. "Waarom zijn we in New York?" "Nou ik heb zo'n vermoeden dat jouw meisje hier ergens rond loopt." Ik zuchtte "mam New York is zo groot. De kans is zo kl....." Ineens haalde een motor ons in. "Mam?" "Ja ik zie het ook." Ze trapte het gas verder in en probeerde ze bij te houden. Killian gaf me een schouder klopje. "Komt goed he."

(Y/N) P.O.V

Jeffrey reed 130 terwijl je maar 100 mag. "Jeffrey. Rij is wat langzamer." Jeffrey trapte een beetje op de rem. "Waar zijn we." "Wat zei je?" "Waar zijn we!" Het was stil. "Vakantiepark." Ineens zag ik een bordje voorbij komen. Met vakantiepark er op. Hij trapte op de rem. "Jeffrey doe eens normaal!" We stond ineens stil. Ik stapte van de motor af. "Sorry. Nou kom eerst deze verstoppen." Samen liepen we het park op. "Waarom zijn we hier. Dit is heel erg duur." Hij schudde lachend zijn hoofd. "Niet als je niet betaald." Hij zette zijn motor in de bosjes. Gelijk sloeg hij een arm om me heen. "We gaan in een leeg huisje in breken?" Hij knikte trots. "Nee. Dadelijk worden we betrapt." "Dat zal echt niet gebeuren." Er reden een paar auto's langs ons. "Kijk die gaan nu naar hun huisje toe. Wij lopen gezellig mee. En gaan naar een leeg huisje." Ik knikte. "Ik snap het nu wel hoor." En duwde zijn arm weg. Samen liepen we het park in. Er liep een groepje achter ons. "Weetje Jeff ik vind dit niks. Kom we gaan terug." "Nee we gaan niet terug. Anders hebben we voor niks die benzine verbruikt." Ik zuchtte. "Ik voel me er niet zo prettig bij hier." Hij liep in eens wat sneller. "Jeffrey kom op." Ik had moeite met hem bij te houden. "Ja laat me maar weer achter. Maar dan moet je me ook niet meer lastig vallen!" Hij draaide zich om en stak een middelvinger op. Snel deed ik het terug. Ik liep de andere kant op. Terug naar de uit gang. "En alweer alleen. Waarom vertrouw ik die gast elke keer weer." Ik gooide die motor helm zo het water in. "Die heb ik toch niet meer nodig." Ik keek achter me. Dat groep liep nog steeds achter me. Misschien moet ik toch maar terug gaan naar Jeffrey. Gelijk rende ik terug. Ik zag hem in de verte staan. "Jeff." En ik rende er naar toe. "Wat. Nu eens wel." Ik knikte snel. "Sla een arm om me heen." Hij keek me verbaast aan. "Ja doe dan." Voorzichtig deed hij een arm om me heen. "Wat is er?" "Die mensen lopen mij al de hele tijd achterna. Ik heb een gevoel dat het die van 3 mensen zijn." Hij keek voorzichtig achter zich. "De kans is groot." Samen liepen we naar een leeg huisje toe. "Acteer werk." Jeffrey deed net als of hij met de sleutel bezig was. "Schiet op Jeff. Ik moet plassen." Hij draaide zich om. "Dan wacht je maar. Ik zie niks." Ik stond een beetje ongeduldig. "Waarom duurt dat nou zo lang." Ineens ging de deur open. Snel huppelde in naar binnen toe. Jeffrey maakte de deur achter zich dicht.

------
Part 3? 😁