KURTULUŞUM OL

🌷5🌷

     Kulağıma gelen konuşmalar bana fısıltı gibi gelse de uyanmama neden olmuştu.Göz kapaklarımı açmaya zorladığımda gözüme dolan mum ışığı gözlerimi kırpıştırmama neden olmuştu.Doğrulmak için hamle yaptığımda başıma ani bir sızı girdi.Elimi saçlarıma doğru götürdüğümde kafamda sargı olduğunu hissettim.Elimi çektikten sonra diğer elimde de sargı olduğunu gördüm.Bana kim yardım etmişti ki böyle ? 

   Gözlerimi bedenimi incelemekten ayırdığımda karşımda duran canlıya ani tepki vermiş olmalıyım ki ''Sakin ol.Sana zarar vermeyeceğim.''dedi.

    Bana yaklaşmaya devam ederken sırtından başlayıp omuzlarının yukarısına çıkan muhteşem beyaz kanatlarına odaklandım.Tüm tüyler oraya özenle dizilmiş gibiydi.Yaklaştıkça gözlerim kanatlarından yüzüne geçmişti ki yüzünü daha ayrıntılı görmeye başlamıştım.Yanımda duran tahta sandalyeye oturmadan önce kanatları gözden kayboldu.Bu olayı izlerken gözlerimin ağrıdığını fark ettim.Bu olaylar dünyamızda normal olmamalıydı.Ve bu olaylar yüzünden burada böyle yatıyordum.

''Daha iyi misin ?''

...

''Korkma sana zarar vermeyeceğim.Seni biz iyileştirdik.''

    Sadece yüzüne ifadesiz bakışlar atıyordum.Karşımda resmen melek kanatları olan birisi duruyordu.Görünümü insan ama kanatlı bir insan...

     Oturduğu sandalyeyi yattığım yatağa daha da yaklaştırdı ve elini elime götürdü.Rahatsız olduğumu belli edip elimi ondan kaçırdım.

''Sargını çıkaracağım.Bırak da yarana bakalım.''

''Neden bana yardım ettin?''

     Hafif bir tebessüm yerleştirdi yüzüne.Yüzünde hiç bir çizik oluşmaması onu kusursuz kılmıştı.Elimi tekrar ellerinin arasına alınca şu görünmez duvara vurduğum için elimin çok kanadığını hatırlamıştım.Ama elimde bir sızı hissetmiyordum.Birkaç kat sarılı olan bezi çıkarmaya başladı.Ne kan vardı ne de yaradan kalan bir iz vardı.Elime, sanki normalmiş gibi bakmaya devam edince elimi kendime çektim.

''Nasıl yani?''

    Tebessümünün yerine, dudakları sesli bir gülüşün yerini tutmuştu.''Kamer'in gücü de bu Afra.''

   Söyledikleri normalmiş gibi karşılayacaktım çünkü buradaki her şeye aynı tepkiyi verirsem gözlerim yerinden çıkacaktı.

''Kamer de kim?''

''O kurtların reisidir.''

     Şu beni kurtaran kurt mu ? Bir dakika her şey bir yana bizimkiler neredeydi? Sırtımı daha fazla doğrulmaya zorladım.Kalkmaya çalıştığımda bana yardım edip elleri ile destek verdi.Ayağa kalkınca kolundan destek alarak dengemi sağladım.

''Arkadaşlarım nerede?''

''Dışarıda olmalılar.''

    Bana tekrar tebessüm edince- bana zarar verir- oranı düşmeye başlamıştı.Sonuçta bana yardım etmişti.

''Teşekkür ederim''

     Biraz sızlandım ve etrafıma baktıktan sonra ''Adın ne ?''

''Ben Leliel , meleklerin reisiyim.''

    Demek o da komutan gibi bir şeydi.Artık dayanamayıp soracaktım.Ne oluyordu burada? Onlar kimdi ve neden bizi burada tutuyorlardı?

    Kapının gıcırdaması ile tüm sorularımdan uzaklaşıp, gelene odaklanmıştım.Yanımıza gelince bana düz bakışlarını yerleştirdi.