this is us

hoofdstuk 1

Louis P.O.V

Mijn benen trillen van de zenuwen en ik knijp nog iets steviger in Harry's hand, die ik nu al een dikke 10 minuten vasthad. Zijn handen zweten, niet dat de mijne dat niet doen hoor. Ik merk dat hij ook zenuwachtig is, en ik weet precies waarvoor. We gingen het vertellen. Vertellen van onze liefde. De liefde voor elkaar, die met de jaren was opgebloeid. We hadden geen idee hoe onze vrienden gingen reageren. Ik hoop zo erg dat ze het goed opvatten en er geen problemen mee hebben, maar ik ben zo bang voor afwijzing. Gelukkig heb ik dan nog altijd de krullenbol die nu naast me loopt.

Ik duik nog wat dieper in mijn jas als een koude windvlaag me tegemoet komt. De  witte laag verse sneeuw kraakt onder mijn Toms. Harry knijpt nog wat steviger in mijn hand en kijkt me ernstig aan. Ik wist dat hij ook zo bang was voor de reactie, normaal was hij nooit zo serieus. Hetzelfde gold voor mij. Het was altijd grappen maken en dollen. Ik kijk in zijn mooie groene ogen en geef hem een klein maar lief kusje op zijn rozige lippen. 'Alles komt goed' mompel ik zachtjes tegen hem. Ook al ben ik zelf niet helemaal zeker. Hij knikt afwezig. Het is verschrikkelijk hem zo te zien. Maar ik weet dat ik er zelf niet veel anders uitzie.

Ik slaak een diepe zucht als we voor het huis van Liam staan en laat de hand van Harry los. We hadden daar afgesproken voor een filmavond. Nu was Harry degene die me eens diep in de ogen aankeek. God wat was deze jongen knap. 'Een geschenk uit de hemel' zoals mijn moeder zou zeggen. Ik grinnik bij het idee. Hij kijkt me met een frons aan. 'Binnenpretje' mompel ik nog grinnikend. Hij schud lachen zijn hoofd. 'Ach lieverd dat ik had ik kunnen verwachten bij jou' zegt hij. Ik buig me nep- beledigd naar onderen en pak een grote hoop sneeuw van de grond. Voordat Harry weg kan rennen komt het koude goedje al op zijn gezicht terecht. Hij kijkt me nep- boos aan en buigt zich ook naar onderen. Ik maak dat weg kom en terwijl ik een kinderlijk gilletje van plezier slaak komt de koude sneeuw tegen rug aan. Ik draai me om en zie dat Harry al voor me staat.

De sneeuw dwarrelt naar onderen en we staan dicht tegen elkaar aan. Ik kan de warmte van zijn lichaam voelen. Zijn mooie chocolade bruine krullen zijn half wit van de sneeuwvlokken. Ik druk mijn lippen tegen de zijne aan en hij beweegt mee met onze zoen, en na een klein minuutje kap ik de zoen af. Natuurlijk zou ik wel de hele dag met hem willen zoenen maar dat kan nou eenmaal niet. 'We moeten naar binnen boo, de anderen wachten op ons' fluister ik. Hij knikt en geeft me nog een klein kusje op mijn voorhoofd.

Als we weer voor de deur staan ga ik op mijn tenen staan om bij de deurbel te komen, die nogal hoog zit en aangezien ik niet de langste ben kom ik er natuurlijk niet bij. 'Hazza, wil jij alsjeblieft de bel indrukken?' zeur ik. Hij grinnikt instemmend en drukt met gemak de bel in. Even later doet Liam de deur al open. 'Kom binnen nodigt hij ons uit. De warmte van het huis komt me tegemoet en mijn vingers beginnen te tintelen. Ik hang mijn winterjas op aan de kapstok en buig naar voren om mijn schoenen uit doen. Ik zet ze aan de trap neer en wandel vrolijk en tegelijk zenuwachtig naar binnen. Harry volgt en op de grote bruine bank zie ik de anderen al zitten. Ik plof naast Niall neer die een bak popcorn op zijn schoot heeft staan. Ik grinnik, dat kind heeft ook altijd honger.

Ik zie dat Harry langzaam naar me knikt. Ik zucht eens diep en ga dan naast Harry staan voor de televisie.

'We moeten jullie iets vertellen' zegt Harry. Liam maakt een gebaar dat we verder kunnen praten.

Ik pak Harry's hand vast ik knijp mijn ogen stijd dicht 'Larry Stylinson is real' ratel ik met een tril in mijn stem.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heeyy Carrots

Eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek.

Wat vinden jullie ervan?

Xx Renske

Vote, comment, of follow?