Tekme yemeyede izin vermeli insan.
Hayatın çelik bacaklarıyla vurduğu darbeyi zayıf, aciz kollarıyla engelemeye çalışmaması lazım.
Bizi biz yapandır o tekme, hayatımıza yön veren, geleceğimize rötuşlarını yapan, geleceğe doğru daha sağlam adımlar atmak için bize kırılmayı öğreten, yandıktan sonra küllerimizden yeniden doğmayı öğretendir.
O yüzden arkadaşlar lafımı getireceğim yerde durmak gerekirse bırakın hayat vuruşunu yapsın. Doğrulup tekrar kalktığımızda hayatın yüzüne gülmek için o darbeyi alın ki;
başkaları size hayattan daha sert darbeler vurduğunda acıya alışmış olun.
O yüzden arkadaşlar; varmısınız, benimle beraber yeniden kalkmaya. Küllerimizden doğmaya.
Arkadaşlar kitap 409. Sırada sizin desteklerinizle daha iyi yerlere geleceğini düşünüyorum.
Yeni bölümde görüşmek üzere.
👋🏻👋🏻
