Kimi insanlar sabah namazına giden bir kişi kalmadığında kıyamet kopacak der.
Kimi insanlarda sabah namazında cemaat cuma namazındaki gibi olduğu zaman kıyamet kopacak der.
İşte bu da aynı benim sınavım gibi; beni seven kimse kalmadığında öleceğim diye düşünürüm.
Bir de herkes beni sevdiğinde öleceğim diye düşünürüm.
Sanırım şu an aynı şeyi düşünüyoruz.
Tam dozunda bırakmalı değil mi? Ne herkese kendimizi sevdirmeye çalışmalıyız...
Ne de herkesi kendimizden uzaklaştırmaya...
Çok arkadaşınız olmasa da olur... Sadece bir arkadaşınız olsun, ama arkadaşınız olsun...
