Her Şey Seninle Güzel -ÖĞRETMENİM-

❄TAKİP❄

@ilknurynce
Bu bölümü sana ithaf ediyorum. Diğer bölümde ilk bilen sendin.

Medya "korkut & Meyra"

Dördüncü dersin sonunda zilin çalması ile korkut hocaya soru sormak için kitabımı alıp yine öğretmenler odasının yolunu tuttum.
Öğretmenler odasına baktığımda orada yoktu. Karşıdan gelen tarih hocasının yanına yaklaştım.
"Hocam korkut hocayı gördünüz mü?"
Gülümseyerek "fotokobi odasında güzel kızım" küçük fotobi odasına girdim. Dalgın bir şekil de makinenin çıkardığı kagitlara bakıyordu. "Hocam?" Diye seslendim duymadı...
Yanına biraz daha yaklaştım. "Hocam?" Kafasını bana çevirince gözlerime öyle bir baktı ki öyle kırgın öyle üzgün...
"Soru sorabilir miyim?" Kafasını "tabi" dercesine salladı. Üç sorumu sorduktan sonra tam kapıdan çıkacakken "meyra?" Demesiyle durdum. Ve ona döndüm. Yanıma yaklaştı. "Bak meyra ben gerçekten senden özür dilerim görmedim seni arabayı hızla kullanıyordum. Sonra bir anda sen karışma çıktın."
Kahverengi gözlerimi siyah gözlerine dikip uzunca baktım.
"Önemli değil"
Yanıma yaklaşıp, kolumu kavradı.
"Bir yerine bir şey oldu mu? Hastaneye gidelim mi?"
"Yok gerek yok bir yerime bir şey olmadı."
"Emin misin?"
Hafifçe tebessüm ettim." Eminim"
Diyerek odadan çıktım. Koridorda ilerlerken Derinin ve kumsalın sesini duymamla durdum. "Meyra?"
Kızlar gülümseyerek yanıma geldiler.
Bir anda derinin korkut hocaya bağırması aklıma gelince bir an da yürek mi yediğini düşündüm. Normal şartlarda böyle bir şey yapsa korkut hoca o an derine haddini bildirirdi. Şimdi anlıyorum ki kızların benim için gerçekten endişelendigini anladım. Kumsal zıplayarak yanıma geldi. Yandan Ördüğü sarı saçları beyaz yüzünde çok sevimli duruyordu. Derinde yine elindeki çikolatayı açmaya çalışıyordu.
"Of! kızım ya şunu niye hiç açamıyorum" kumsal derinin elindeki çikolatayı alıp açtı.
"Acaba sürekli yanlış yerden açmaya calistigin için olabilir" derin çikolataya ısırıp "Neden olmasın?"
Derine Ikimizde gülümsedik.
"Hadi batunun ve dorugun yanına gidelim" hep beraber bahçeye çıkıp,
Bankta oturan batu ve dorugun yanına gittik. Kumsal yine zıplayarak batunun boynuna atlayip yanağından
Öptü. Derin ve bende onların bu sevimli haline bakıyorduk.
"Size bir şey diyeceğim meyrada bizim mekanda çalışsa olur mu?"

Birbiriyle konuşan kumsal ve batu konuşmayı kesip bana derine baktılar. Doruk da telefonundan başını kaldırıp baktı.

"Ne?"
Diye çıkıştı derin. "Bence çalışabilir"
Doruk sinirle kükredi.
"Hayır"
"Niye ya?" Diye üzüntüyle sordu. Doruk,derinin suratına tısladı."Hayır"
Derinin kolundan tutup,kendime doğru çektim. Kulağına fısıldadım.
"Boşver" dorugun gitmesiyle ortamdaki gerginlik biraz azalmıştı.
"Doruk neden böyle anlam veremiyorum" diye derin kendi kendine konuşuyor gibiydi. Başını hızla batuya çevirdi.
"Batu o aşık mı?" Batu düşünür gibi yere boş boş baktı.

"Yani bilmiyorum yok herhalde doruk liseye başladığımız dan beri böyle bana da bir şey demiyor."

Derince öfkeyle soludu.

"Artık nasıl bir kızsa çocuğu ne hale getirdi."

Aşk insanı bu kadar değiştireceğini kestiremiyorum. Kumsal sessizliğini bozarak konuştu.

"Belkide büyüdükçe doğruları görmeye başladı. Sonuçta o bizden çok kötü şeyler yaşadı. Hemde öyle bir yerde"

ne yaşadı ki? Nasıl bir yerde? Şuan bunu sorma nın zamanı değildi. Başka zaman derinden anlatmasını isterdim. Batu,kumsalı göğsüne yaslayıp,saçlarını okşadı. Zilin çalması ile hepimiz sınıflarımıza çıktık.

...

Son ders zili ile eşyalarımı toparlayıp
Sınıftan çıktım. En önde derin ve doruk ilerliyorlardı. Biraz daha arkaların dan ilerledim.