Bölüm 27

664 38 18
                                    

Sabah uzaktan Selin Hanım'ın sesini duydum. "Güney uyandın mı oğlum?!"

Ses giderek yaklaşıyordu. "Güney annen." diye fısıldadım.

Güney panikle uyanıp yanıma uzandı. Tek kişilik yatak olduğu için düşmek üzereydim.

"Napıyorsun lan düşeceğim şimdi?"

"Şş sessiz ol." diyerek beni kendine çekip belimden tuttu ve yorganı başıma çekti.

O sırada Selin Hanım odaya girmişti. "Oğlum sana sesleniyorum niye cevap vermiyorsun?"

Güney:"Duymadım anne."

Selin:"Baban aşağıda seni kahvaltıya bekliyor hadi giyin de gel."

Güney:"Tamam sen in geliyorum."

Selin Hanım'ın odadan çıktığını anlar anlamaz yüzümdeki yorganı açtım. "Az daha çıkmasa boğulacaktım."

"Kusura bakma aşkım ya birden panik oldum."

Hala aynı şekilde olduğumuzu farkettim. "Kalk artık istersen."

"Ama çok uykum var." deyip gözlerini kapattı.

"İyi sen uyu o zaman ben kalkıyım yoksa birimiz düşeceğiz."

"Tutuyorum ya kızım düşmeyiz."

"Güney kalk hadi.. birisi falan gelir."

"Ya nasıl kıyıyorsun bana. Gece boyunca koltukta uyudum belim ağrıyor zaten. Ne olur biraz da böyle senin yanında uyusam. "

"Tabi kıyamıyorum sevgili. Ama biri gelir de yakalanırız diye korkuyorum."

"Tamam kalktım."

"Güney.. ben nasıl çıkacağım evden?"

"Annemle babam birazdan çıkar. Onlar çıkana kadar odada beklersin."

"Okula geç kalırız."

"Bir şey olmaz arabayla gideriz. Sen hazırlan ben bi görünüp geliyim."

"Tamam."

Güney gidince çantadan formamı çıkardım. Gömleğimin düğmelerini iliklerken birden kapı açıldı. Güney elinde tepsiyle gelmişti. Beni öyle görünce bir eliyle gözünü kapattı. "Pardon."

"Napıyorsun lan!"

"Kahvaltı getiriyim demiştim. Unuttum kapıyı çalmayı ya özür dilerim."

"Tamam giyindim açabilirsin gözünü."

"Al bakalım kahvaltı getirdim sana."

"Gerek yoktu Güney okulda atıştırırdım ben."

"Olsun kızım. Sevgilinin elinden kahvaltı daha güzel olur."

"Lan sanki sen hazırladın. :)"

"Buraya kadar elimle getirdim ama."

"İyi ellerine sağlık. :)"

"Ben bizimkilerin yanına iniyim de yakalanmayalım."

"Tamam... sağol kahvaltı için."

"Afiyet olsun."

****

Okulun bahçesine girer girmez kızlar koşup yanımıza geldi.

Eylül:"Songül... iyi misin? Kızlar anlattı olanları."

"İyiyim kardeşim."

Güney:"İyi de olsan yanımdan ayrılmak yok."

"Ya bir şey olmaz Güney."

Güvendiğim Liman (SonGün)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin