Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şaşkınlıkla kalpleri takip ederek ilerledim. Salona kadar gitmiştim. Salonda da koridordaki gibi gül yaprakları ve mumlar vardı. Bunlara hiçbir anlam veremeden Güney'e baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu.
"Sevgiline mi hazırladın bunları?!!" diyerek üstüne yürüdüm. "Bir de utanmadan gülüyorsun ya!!"
Tam vurmak için elimi kaldırmıştım ki Güney elimi tutup beni kendine çekti. "Evlilik yıldönümümüz kutlu olsun aşkım."
Ne diyeceğimi bilemeden öylece Güney'e bakakalmıştım. Bunlar benim için miydi yani? O zaman niye boşanmak istedi benden? Numara mıydı yoksa?
Güney içimden geçenleri okumuş gibi "Hepsi numaraydı. Sana bu sürprizi yapabilmek için. Yoksa ben senden ayrılmak ister miyim hiç? :)" dedi.
"Pisliksin Güney!! Ya ne kadar gözyaşı döktürdün bana!!" diye omuzlarına vuruyordum.
Güney yine kollarımdan tutup durdurdu. "Planın en zor kısmı da bile bile seni ağlatmaktı. Ama sonundaki mutluluğun için değerdi bence."
"Yalnız anlamadığım bir şey var. Meral'in her şeyden haberi var mıydı?"
Güney güldü. "Evet o da yardım etti. :)"
"Şuna bak ya hemen sattı beni."
Güney:"Eniştesi için satar benim baldızım. :)"
"Aman yesinler."
Güney:"Hadi gel önce yemeğimizi yiyelim." diyerek elimden tutup masaya götürdü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ya her şey çok güzel. Ama bunu normal bi şekilde yapsan olmuyor muydu? İlla saçma sapan bi şaka yapıp beni üzmen mi gerekiyordu."
