Bölüm 48

602 42 34
                                    

Meral:"Ne oldu Songül öylece kaldın." diyerek elimden telefonu aldı ve mesajı dışından okudu. "Babanı kurtarmak istiyor musun Ertürk?"

Ellerim titreyerek koltuğa oturdum.

Meral diğer mesajları okuyordu. "Babana ihaleden çekilmesini söyle yoksa çok canınız yanacak."

Kader:"İhaleden çekilsinler diye tehdit mi ediyormuş yani?"

Meral:"Yuh ya şu mesaja bakın. Ne oldu Ertürk babacığını ikna edemedin mi? O zaman sen de baban da sonuçlarına katlanacaksınız."

Eylül:"Meral daha fazla okuma Songül kötü oldu zaten."

"Ben Güney'in yanına gidiyorum."

Kader:"Saçmalama Songül."

Serkan:"Siz durun biz gidelim."

Meral:"Ya buraya da gelirlerse?"

Serkan:"Koray sen kızlarla kal biz gidelim."

"Serkan ne olur bir şey olmadan yetişin." dedim titreyen sesimle.

Eylül:"Haber verin merakta bırakmayın."

Serkan:"Merak etmeyin."

*****

Aradan bir saat geçmişti ama hala hiçbiri aramamıştı ve telefonlarını açmıyorlardı.

"Kesin başlarına bir şey geldi." dedim ağlayarak.

Kader saçımı okşadı. "Korkma kardeşim hiçbir şey olmayacak."

Eylül:"Serkan arıyor!"

"Dışa al sesi."

Eylül telefonu açtı. "Serkan neredesiniz niye açmıyorsun telefonu?"

Serkan:"Aşkım... hastanedeyiz biz."

Ağlamaya başladım. "Ne!!"

Eylül:"Ne oldu Serkan söylesene!!"

Serkan:"Ekrem Amca vuruldu..."

"Gü.. Güney... ona ne oldu?!"

Serkan:"Önemli bir şeyi yok... kurşun kolunu sıyırdı pansuman yapıyorlar."

Koray:"Hangi hastanedesiniz?"

Serkan:"**** hastanesi."

Eylül:"Tamam biz hemen geliyoruz."

*****
Hastaneye gittiğimizde Serkan, Mert ve Cenk koridorda oturuyordu.

"Güney nerede?"

Serkan:"Odaya aldılar."

"Niye? Hani önemli bir şey yoktu?"

Mert:"Sinirlere zarar vermiş olabilirmiş kurşun."

Cenk:"Tahlil yapacaklarmış."

"Hangi oda?"

Serkan:"Şu oda ama doktorlar var şimdi. Bizi de çıkardılar."

Hemen odaya girdim. "Güney... iyi misin sevgili?"

Güney kendinde değildi.

"Niye konuşmuyor?!"

Doktor:"Hanımefendi lütfen sakin olur musunuz..."

Hemşire:"Hastanın biraz dinlenmesi gerekiyor dışarda bekleyin lütfen." dedi ve kolumdan tutup odadan çıkardı.

Ağlıyordum. "Güneey!!"

Serkan oturduğu yerden kalktı. "Gel otur Songül."

Meral:"Sakin ol canısı bir şey olmayacak Güney'e."

Güvendiğim Liman (SonGün)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin