~Melody Of Rain~

2.Bölüm~ 'Günden Güne'

Melody Of Rain~

2.Bölüm ~

O gece boyu nefessiz seviştiler.Bu güne kadar Sehun hep Tanrı dışında onları kimsenin ayıramayacağını düşünürdü.Ama şimdi fark etmişti de,Tanrı’nın bile onları ayırmaya gücü yetmezdi.

**

Birkaç gün sonra Luhan erkenden kalkmış binbir çeşit kıyafet denemişti.Uzun zaman sonunda Sehun’la koca bir gün geçirebilecekti.Evet,belkide sadece dükkan bakmaya gideceklerdi ama Luhan için bundan çok daha fazlasını ifade ediyordu.

Sonunda siyah dar bir kot ve kolsuz gri tshirtünde karar kıldı üzerineyse Sehun’un en çok sevdiği siyah deri ceketini almıştı.

Gerçekten çok yakışıklı görünüyordu ve Luhan,Sehun’un bugün kendisine birkez daha aşık olacağına garanti verebilirdi.

Parfümünü sıkıp,saçlarına şekil verdikten sonra Sehun’u aramak için telefona koşturdu ama Luhan henüz onu arayamadan kendisini arayan o olmuştu.Telefonu kalbine bastırıp mutlulukla sırıttı.

Kalp kalbe karşıydı,değil mi?

‘’Efendim sevgilim?’’ neşeli bir sesle cevapladı Luhan.

‘’Bebeğim bugün gelemeyeceğim.Affet beni olur mu?Gerçekten önemli bir toplantıya katılmam gerekiyor.Çok üzgünüm hatamı mutlaka telafi edeceğim.’’

Luhan cevap vermedi.Sadece sessiz kalmış boğazına kadar gelen hıçkırıklarını saklamak için tüm gücünü kullanıyordu.

‘’Seni Seviyorum,Luhan biliyorsun değil mi?’’ Üzgün bir tonla mırıldandı Sehun.

Luhan’sa sadece basit bir hımlamayla karşılık vermişti.

‘’Şimdi kapatmalıyım.Tekrar tekrar özür dilerim bebeğim..’’

…

Telefondaki ses sustuğu an Luhan hıçkırıklarını serbest bırakıp elindeki fazlalığı beyaz duvara fırlattı.

Telefon büyük bir gürültüyle duvarla buluşmuş,fazla belli olmayan küçük bir çatlağa sebep olduktan sonra yere düşüp parçalara ayrılmıştı.

Luhan dizleri üzerine çöküp yüzünü ellerine gömdü.

‘’Senden nefret ediyorum,Oh Sehun.Senden tamamen nefret ediyorum.’’

**-**

Günler günleri,aylar ayları kovalamıştı.Sonunda Luhan dükkanını açmış ve kısa bir süre içerisinde iyi bir popülerlik kazanmıştı.Lay isminde bir yardımcısı vardı ve ona bir çok konuda yardım ediyordu.Pasta yapmak konusunda pek becerikli olduğu söylenemezdi ama o gerçekten iyi bir garsondu ve kızların çok fazla ilgisini çekiyordu.Kızlar onlara çiçek çocuklar lakabını takarken Luhan’ın evli olduğunu tamamen görmezden geliyorlardı.

Sehun ile olan evliliğine gelince….her evlilikte olduğu gibi her geçen gün aşk ateşleri biraz daha sönükleşiyordu.Ama Luhan umursamadı.Sehun’a aşıktı ve sonunda birbirlerine olan aşkları bitse bile *ki bu mümkün olmayacak olsa bile*,onu bırakmayacaktı.Her ne kadar eskisi kadar özgür olamasada

mutlu bir yaşantısı vardı ve onun yanında tüm sıkıntılarını unutuyordu.

Sıkıntılar…Bu doğru Luhan işe başladığından beri eskisinden en az on kat daha çok yorulup yıpranıyordu.Sabah erken saatte dükkanı açıyor ve akşam geç saatlerde kapatıyordu.İki kişiyle günden güne biraz daha büyüyen bir dükkanı idare etmek fazlasıyla zordu ve birkaç yardımcıya daha ihtiyacı vardı.