YALNIZ RUHLAR [TAMAMLANDI]

🔷 15🔸

Multimedia: Savaş Yücel

🔷🔸🔹🔶

"Ben de yıkıldım yalnızlıkta
Ben de kırıldım paramparça
Bu yolun sonu yok, biliyorum..."

Başucumda usulca söylenen şarkıya kulak kabarttım. Uyandığımı Savaş'a belli etmeden şarkıyı dinlemeye devam ettim.

"Üzülsek de, kırılsak da, darılsak da
Sen de kabul et ikimizde seviyoruz
Sanki bir uçuruma yalınayak yürüyoruz..."

Sesindeki pişmanlık ve kaygı beni dürtüp uyanmamı istercesine hüzünle kulaklarıma fısıldıyordu.

"Yine de bir yerlerde arıyoruz
Ruhumuzu, ufkumuzu, sevgimizi
Yine de bir yerlerde buluyoruz
Geçmişe dair unutulmayan ne varsa

Ben sende yandım, sende söndüm
Çıkar yol bulamadım bu sensizliğe
Geceler doldu içime, cevap veremedim
Sadece gözyaşlarım kaldı sayfalarda."

Söylediği şarkının bittiğini içine çektiği derin nefesten anladım. Gözlerimi açtım. Yatağımdaydım. Gözlerimle etrafı kolaçan ettim. Yatağın sol tarafında arkası bana dönük, başını ellerinin arasına almış oturuyordu.

Ellerimi yataktan kalkmak için destek alarak avuç içlerimi yatağa bastırdım. Aniden bana döndü. Belimi yatak başlığına dayadım. Şaşkınlığın verdiği heyecanla bana sarıldı. Kollarımı beline doladım. Kafasını boynuma gömdü.

Boğuk gelen sesiyle konuştu. "Özür dilerim. Aptalın tekiyim! Özür dilerim Miray." Gözyaşları boynumu ıslattığında hızla kollarımı belinden çözüp yüzünü boynumdan kaldırdım.

Ellerim yüzünde asılı kalmıştı.

Gözleri dün akşam ki gibi kan çanağına dönmüştü. Yüzünde ki gözyaşlarını baş parmağımla sildim.

Acı dolu olan sesiyle konuştu. "Ben hayatımda zaten bir kadını kaybettim. Annemi..." Sustu. O gerçekten korkmuştu ve korkuların en büyüğü, en kötüsü olan kaybetme korkusunu yaşamıştı. Ellerimi yüzünden indirdim.

Bakışlarımı ondan kaçırıp ellerine baktım. Elleri titriyordu. "Seni de kaybettim sandım." Çenemi tutup narince kaldırdı. Bakışlarımı yakaladı. "Özür dilerim aşkım!"

Şefkatle ona baktım. "Birbirimizden bu kadar kolay ayrılabileceğimizi nasıl düşünürsün?" Gözleri ölüdeniz gibiydi. Dalgasız ve cansız. "Yalnız ruhum, yalnız ruhununu bırakmamak için benden bile vazgeçebilir." Elini çenemden çekti.

Yüz hatları ciddiyetle gerginleşerek "Sana yemin ederim ki her gün seni daha çok seveceğim." dedi.

Ellerimi bedenine, göğsüne koydum. Kalbi elimin altında atıyordu. Gözleri tutku ile alevlenirken, ihtiyatla konuştum. "Sana yemin ederim ki ruhunun üzerinden asla ellerimi çekmeyeceğim."