Streak Of Lightning

sen de kimsin?

İçeriye hemşire önlüklü iki kadın girdi ellerinde tuhaf şeyler vardı daha önce hiç görmediğim şeyler. Yanıma yaklaştılar çırpınıyordum ama bu kelepçeler buna izin vermiyordu. "Bana ne yapacaksınız ? " Diye sordum. Ama hiç konuşmuyorlardı. Sorularıma ara vermeden soruyordum. Korkmuştum. Benden ne istiyorsunuz? Ne diye beni burda tutuyorsunuz? Ben size ne yaptım ? Cevap verin lan cevap verin. İçlerinden birisi konuştu." Bu bizim iyiliğimiz için bunu yapmak zorundayiz. Fazla soru sorma. Ve Kımıldama!" Ve yine aynısı oldu parça parça görüntüler gelmeye başladı zihnime. Ama çok kısa oldukları için bir türlü anlam veremiyordum. İçeriye birileri girdi ve dışardan sesler gelmeye başladı. Sanki saldırı olmuştu. Bana iğneyi batiramadan odadan çıktılar. Oda da yalnızdım. Bu kelepçelerden kurtulmam gerekiyordu. Ama olmuyordu. Giderek sesler yoğunlaştı. Hala korkuyorumdum" bu lanet yerden nasıl çıkacağım lan nasıl bu siktiğimin yerinden çıkmayı nasıl başaracağım? " Korku yerini öfkeye aldı ve birden kelepçelerden kurtuluverdim ama vücudumda tuhaf şeyler hissettim. Sanki bi kıvılcım çıkar gibi ama soğuk. Kelepçelerden kurtulur kurtulmaz kapıya yöneldim. Ama kapı kilitli idi. " Tabi ya! Kilitlerler beni burda tutacaklar ya !" İyice öfkelendim ve kapıyı kırmak için birşeyler aramaya başladım. Elime ne geçerse kapıya vurmaya başlıyacakken kapı açıldı. Benim yaşlarımda biri " selam dostum hadi seni burdan kaçırıyoruz " dedi alay edercesine. " Sen kimsin? " Dedim. " Hem nereden tanışıyoruz seninle ? " Sana ne yaptılar burda lan beni nasıl tanımazsın hadi şimdi bunların sırası değil burdan çıkıyoruz hadi beni takip et " diğerleri de burda." " Diğerleri? Diğerleri derken kimler?"
" Galiba burda senin beynini yıkamışlar. Hadi beni takip et! " Dedi sinirle. Ne yani benim arkadaşlarım mi bunlar ? Neyin içerisindeyim hala anlamıyorum. Dediğini yaptım onu takip ettim. Beni bayılttıkları yere geldik.