\Between Us\
အပိုင္း၇
ငါး႐ွဥ့္ေဆးခါး, ငါးဒုကၡ, အရြက္ေၾကာ္စံုမ်ားႏွင့္ စားခ်င္စဖြယ္႐ွိေနေသာ ဦးစိုင္းေအာင္ေခးတို႔၏ သားအဖထမင္း၀ိုင္း။
ဦးစိုင္းေအာင္ေခးက သေဘာမေနာ ေကာင္းသူပီပီ က်ေနာ့္ပန္းကန္ထဲသို႔ ဟင္းမ်ားဇြတ္ထည့္ေပးေနသည္မွာ ထမင္းေတာင္မေပၚေတာ့။
သားျဖစ္သူ ဆြမ္ေခးက ပလုတ္ပေလာင္းျဖင့္ အစားစားရင္း စကားေျပာလ်ွင္ ဦးစိုငိးေအာင္ေခးက ေခါက္လိုက္ သားအဖခ်င္းစကားမ်ားလိုက္ႏွင့္ သူတို႕၏ ထမင္း၀ိုင္းတြင္ စိုစိုေျပေျပေလး႐ွိေနသည္။
" ဆရာ တို႔က သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲလား..."
"ဟုတ္ဦး...အိမ္မွာ က်ေနာ္ရယ္က်ေနာ့္ေမေမရယ္ဘဲေနတာပါဦး.."
"အိမ္း!! ဆရာကလူလြတ္လား..."
"အစ္...အစ္...."
႐ုတ္တရက္ တအုအုတအစ္အစ္န႔ဲ အသံထြက္လာေသာ.တပည့္ေက်ာ္ဆြမ္ေခး။
သူ႔လည္ပင္းသူ ကိုင္ရင္းမ်က္ႏွာ တျပင္လံုးနီတက္လာေသာ ဆြမ္ေခး၏ ပံုကို ဦးစိုင္းေအာင္ေခးက ကပ်ာကယာျဖင့္...
"ပါး...ငွက္ေပ်ာသီးသြားယူေပးမယ္...သား...။ ဆရာ သားကိုတသ္ခုခုေလးလုပ္ထားေပးပါဦး...သားငါးအ႐ုိးဆူးေနလို႔..."
က်ေနာ္လည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနရင္းမွ ငါးအ႐ုိးစူးသည္ဟုေသာ.စကားေၾကာင့္
ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ဟင္းျဖင့္မနယ္ရေသးေသယထမင္းျဖဴကို လက္တစ္ဆုပ္ဆုပ္လိုက္ကာ
ဆြမ္ေခး၏ ပါးစပ္သြင္းသို႔အျမန္သြင္းလိုက္သည္။
" ၿမိဳခ်...ဟုတ္ပီ..."
ထမင္းတစ္ဆုပ္ၿမိဳခ်လိုက္ေတာ့ ငါးအ႐ုိးက်သြားဟန္႐ွိသည့္ ေကာင္ေလးက လက္အမူအရာျဖင့္ ေရခပ္ေပးရန္ေျပာေနသည္မို႔ ေရေအးတစ္ခြက္ကို ငွဲ႔ေပးလိုက္သည္။
လန္႔သြားဟန္႐ွိသည့္ ထိုကေလးက ေရကိုတဂြပ္ဂြပ္ေသာက္ေနသည့္ပံုက ခုႏွစ္ရက္ေရမေသာက္ရသည့္လူအလား။
YOU ARE READING
Between Us
Romanceအေရးအသားအလြန္ေကာင္းသည္ဟု က်ေနာ္ထင္ျမင္မိေသာ Line က author1ေယာက္ရဲ ့ဖန္တီးမႈေလး
